تاریخ : جمعه, ۱۰ فروردین , ۱۴۰۳
15

وجه تسمیه ” نام کوهنانی “

  • کد خبر : 114670
  • 25 شهریور 1399 - 11:19

  نام ونام گذاری هرمنطقه یا محله به عنوان یک ” هویت مکانی ، ” متناسب با شرایط جغرافیایی و ” زیست _ بوم ” ، سنتها ، رویه ها یا باورداشتهای فرهنگی آن منطقه تعریف می شود . به عبارتی هویت تاریخی هر منطقه با در نظر گرفتن این شرایط ” وجه تسمیه ی” […]

 

نام ونام گذاری هرمنطقه یا محله به عنوان یک ” هویت مکانی ، ” متناسب با شرایط جغرافیایی و ” زیست _ بوم ” ، سنتها ، رویه ها یا باورداشتهای فرهنگی آن منطقه تعریف می شود . به عبارتی هویت تاریخی هر منطقه با در نظر گرفتن این شرایط ” وجه تسمیه ی” خاص خود را در ” قاپی فرهنگی ، اقتصادی واجتماعی ” به دیگران می نمایاند . منطقه یا دیار “کوهنانی ” به عنوان یک منطقه با یک هویت تاریخی گویا از این قاعده مستثناء نیست . به نقل ازپیشینیان وبررسی بعمل امده ازبزرگان وافراد مسن محلی” طرهان قدیم ” شامل شهرستانهای امروزی کوهدشت ورومشکان بوده و اکثریت جمعیت ساکن در این منطقه از طریق دامداری و و کشاورزی امرار معاش می کردند . اراضی کشاورزی مورد استفاده مردم طرهان عمدتا دیم بوده وبیشتر بصورت مرتع مورد استفاده احشام قرار میگرفت .در آن زمان تنها ابزار مورد استفاده در کار زراعت جفت گاو و خیش بود و از ماشین آلات ، وسایل کشت و کار مکانیزه امروزی خبری نبود ، به همین خاطر مساحت کمی از اراضی دیم این منطقه در حد رفع نیازنان جمعیت ساکن آن زمان ، زیرکشت گندم قرار میگرفت . تنها دشت آبی طرهان قدیم در آن شرایط زمانی” دشت کونانی ” بود که رودخانه پرآب خسروآباد که سرچشمه آن در پای آستان می باشد در آن جاری واین دشت را مشروب می کرد . پای آستان در آن زمان مقر حکومت نظرعلی خان غظنفری ملقب به امیراشرف معروف به ” نظه ” بود که والی پیشکوه (بخش عظیمی از لرستان فعلی )محسوب می شد .(هنوز مخروبه قلعه نظرعلی خان ، آثارش در پای آستان مشهود است ) به این دلیل آن را پای استان یا مرکز استان نامیده اند ، مدت زمان استفاده از آب رودخانه در مزارع کشاورزی یا دوره آبیاری هر۹ شبانه روز یکباربوده که از این مدت زمانی ۸ شبانه روز مربوط به روستاهای طایفه کونانی و یک شبانه روز به روستاهای خسروآباد و پشم ازطایفه نورعلی تعلق می گرفت که بیشتر در فصل بهار برای مزارع گندم ودر فصل تابستان برای کشت ذرت وصیفی جات مورد استفاده قرار می گرفت که وظیفه نوبت دهی آب بر عهده ی شخصی بنام ” آومال ” بود . در مسیر جریان آب رودخانه خسروآباد بیش از ۱۶ آسیاب آبی وجود داشته که تا قبل از آمدن آسیابهای موتوری (مکینه) در اواخر دهه ۱۳۳۰ فعال بودند که اسامی آنها از شمال به جنوب در مسیر رودخانه عبارت بودند از ۱-آسیاب رشی بگی محمدحسن کونانی ،۲-آسیاب رضاعلی شهبازی ،۳-آسیاب قلنگ برگنجی کمالوند،۴-آسیاب قلنگ برجعفر پاسینی ۵- آسیاب جفته یا دوقلو کاوه (آب آسیاب بالایی آسیاب پایینی را می چرخاند ) ، ۶- آسیاب کلنه(بزرگه) تنگ خسروآباد ،۷-آسیاب شیرمرد ،۸-آسیاب سیس ( محل فعلی مسجد خسروآباد ) ،۹-آسیاب لکانه (یکی از ویژگی های آسیاب لکانه کارکرد بالای آن بوده که در یک شبانه روز ۱۲ هور ۶۰ منی بار قاطر یا گاو یا الاغ گندم را تبدیل به آرد میکرد ، یعنی هر شبانه روز ۷۲۰ من گندم تبدیل به آرد میشد .)۱۰-آسیاب رشی خانی(محل فعلی باغ انار مراد حسن)۱۱- آسیاب گنجعلی (محل فعلی ساختمان ۲ طبقه مراد امیدی روستای حسین آباد )،۱۲-آسیاب جنه (محل فعلی مدرسه ابتدایی روستای مرالی )۱۳ – آسیاب سی دول (روبروی منزل مرحوم کدخدا کرمعلی روستای مرالی )۱۴- آسیاب تاوار ( محل فعلی مسجد صاحب الزمان (ع)حیدر خانی۱۵- آسیاب شالی (محل فعلی نرسیده به دادگاه شهرمنزل صفرخان کونانی).این آسیاب ها گندم دشت کونانی و سایر مناطق طرهان قدیم را تبدیل به آرد میکردند ،چون آرد و نان ساکنین طرهان از دشت کونانی تهیه می گردید به همین سبب این منطقه ” کوه نان ” نامیده شد

غلام کونانی
حمزه فیضی پور

 

لینک کوتاه : https://www.mirmalas.com/?p=114670

برچسب ها

ثبت دیدگاه

مجموع دیدگاهها : 5در انتظار بررسی : 2انتشار یافته : ۳
  1. با سلام به نظرم این موضوعی که فرموده اید یک برداشت شخصی وتوجیحی برای نام کوه نانی است ولی در واقع چنین نیست ونام کونانی برگرفته از طایفه کورونی می باشد که متاسفانه به اشتباه ترجمه شده است واگر بخواهیم فارسی آن را بیان کنیم باید باید کورانی بگوییم.

    • سلام علیکم . ……… با سپاس از شما کاربر محترمِ ناشناس ، کاش از در آشنایی وارد می شدید چونکه بهتر می توانستیم با هم حرف بزدیم و به خصوص خودم از نظرات شما بهره بیشتر می بردم .. از اینکه متن را خوانده اید بسیار سپاسگزارم و باز از اینکه نظر محترم خود را ابراز داشته اید مضاعف تشکر می کنم …. اولا استذلال شما شبیه این است بگوییم کیوشت که در محاورات شفاهی بکار گرفته می شود همان کوهدشت نیست !! پس کورونی همان کوهنانی نیست !! در ثانی حرف شما و استدلال شما به فرض صحیح !! که کوهنانی لفظی است که نویسندگان این متن بکار برده اند حال لطف بفرمایید جواب بدهید آیا هرنامی وجه تسمیه دارد یا نه ؟ و لطفا به فرهنگ لغت نگاه کنید اگر همان نظر شما را قبول کنیم به فارسی ( کورانی ) . .. کورونی ( کیوشت : محلی و عرف ) / کورانی ( کوهدشت : فارسی ) لف بفرمایید معنا کنید : کوران به علاوه یایِ نسبت ( که مشخص هست یای نسبت ) کوران در فارسی یعنی چی ؟! … هرچند ممکن هست جوابی نگیرم .. خودم می گم در فرهنگ های لغت کوران به معنای « جریان» هست حال سوال این هست در این محل یا مکان به علاوه یایِ نسبتش : چه چیزی جریان داشته است ؟ جریان « آب »…… رودخانه پرآز آب خسروآباد و دشت حاصل خیزِ به قول شما کورونی یا فارسیش کورانی !!…… از آنهایی که سنی داشته اند بپرسید که باغ انگور مرحوم حسین قلی منصوری …. خربزه کاری و دیگر صیفی جات آیا در کورانی گذشته وجود داشته یا نه ؟ ! … تا ثابت شود که در گدشته دشت کوهنانی یا کورانی مرکز ثقل و انبار غله طرهان قدیم بوده است …. با تشکر فراوان

  2. آخر خط اول …. : بهتر می توانستیم با هم حرف بزنیم

قوانین ارسال دیدگاه
  • دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط تیم مدیریت در وب منتشر خواهد شد.
  • پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
  • پیام هایی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط باشد منتشر نخواهد شد.