هیجان زدگی ایرانی! / به قلم «سیدسلمان موسوی»

سیدسلمان موسوی/ میرملاس:

از بارزترین ویژگی های فرهنگی و خلقیات ما ایرانیان رفتارهای هیجانی و شور لحظه ای نسبت به رخدادها و وقایع پیرامونمان می باشد و از آنجا که این عکس العمل و رفلکس های هیجانی پشتوانه ی عقلی و تاملی ندارند بنابراین با گذشت چند ساعت و یا چند روز هورمون های این اندام واره به حالت اولیه برگشته و چیزی به معنای درک یا فهم صحیحی نسبت به آن دست وقایع هیجان ساز باقی نمی ماند و شوری به دور از شعور فضای جامعه را در بر می گیرد.
تاریخ اجتماعی ایران همواره بروز اینگونه رفتارها و عکس العمل ها را پیرامون وقایع مختلف در ایران بخوبی نشان می دهد.
این بخش از خلقیات ایرانی چه در شعائر و مناصب مذهبی بخصوص در دو رخداد بزرگ اعتقادی در ایران،( رمضان و محرم) بخوبی مشاهده می شود و تاثیر ناشی از بروز این هورمون هیجانی به دور از تامل و اندیشه بر رفتار بخش عظیمی از جامعه ایران را که در دهه محرم و ماه رمضان بر اثر هیجان ناشی از فضای موجود تغییرات رفتاری ناپایداری را از آنها شاهد هستیم بخوبی قابل درک می کند.
در تاریخ سیاسی ایران نمونه های بسیاری را به تصویر می کشاند که این موجود هیجان زده چه روزها با زنده باد گفتن ها فضای شهر را در بر گرفته و شب ها با مرده باد گفتن هایش سر بر بالین نهاده است.
با ذکر این مقدمه کوتاه نگاهی اجمالی بر رفتار هیجانی ایرانیان بعد از سخنرانی رئیس جمهور آمریکا و استفاده از خلیج عربی بجای خلیج فارس نکاتی به ذهن میرسد
دیدیم که بعد از سخنرانی ترامپ تمام پروفایل ها تغییر کرد، صداها یا همان وویس های تلگرامی، نوشتارها و فضای حاکم بر زندگی واقعی و مجازی مردم متاثر از همین چند دقیقه سخنرانی و جو ناسیونالیستی ایرانیان شد.
اما آنچه عجیب می نماید و باز همان هیجان به دور از تامل را به تصویر می کشد این است آنچه ایرانیان از سخنان ترامپ متصور شدند توهین فرهنگی است؟، چرا این هیجان و عکس العمل را در برابر تهاجمات و به تاراج رفتن میراث فرهنگی و داشته های فکری و اندیشه ای ایرانیان که سالیان سال زیر هجوم بی رحمانه ی فرهنگ های غربی وعربی منطقه ای وجود دارد تاثیری نداشته است.
دیگر اینکه این مقابله و عکس العمل هیجانی چه تاثیری بر جایگاه ایران و توسعه و قدرت ساختاری و درونی کشور دارد که بتوانیم پاسخ خود را از نگاه سیاسی، اقتصادی و نفوذ بین المللی داشته باشیم.
یعنی پاسخی همچون ژاپن به آمریکا بعد از حمله اتمی این کشور و خسارات سنگینی که بر ژاپن تحمیل کرد. اینکه آمریکا هیچ غلطی نمی کند و کشورهای غربی، اروپایی و منطقه ای نیز به طبع آن هیچ غلطی نمی توانند در برابر ایران داشته باشند را بایستی از شعار زدگی خارج کنیم و در عمل با توسعه اقتصادی، فرهنگی و تاثیرگزاری بر اقتصاد جهانی و بین المللی نشان دهیم که از حالت شعارزدگی به عمل گرایی خود را تغییر داده باشیم
همانطور که این روزها، پس از سخنرانی ترامپ در فضای مجازی مشاهده می شود، تغییر عکس های پروفایل و اینستاگرام ایرانیان هیجان زده است. همه خوب می دانند که این عمل هیچوقت توسط ترامپ و یا اطرافیان ایشان دیده نمی شود و فقط ناشی از هیجان موقتی ایرانیان است. این تنها فقط یک نمونه از این هیجان ناپایدار است.
آیا بهتر نیست با پیشرفت ها در حوزه های متفاوت و مختلف خود را در رقابت با آنان نشان داده و در برابر کشورهایی که متخاصم هستند و در مقابل ما از لحاظ سیاسی و بین المللی مشکلاتی را برای کشور به همراه می آورند را با پاسخی از لحاظ اقتصادی، فرهنگی، اجتماعی، سیاسی با قدرتی که برآمده از بطن جامعه می باشد همراه کنیم.
ای کاش هر یک از ما ایرانیان بجای هیجان پروفایلی و مجازی یک لیوان آب را کمتر هدر می دادیم که بی شک همینقدر می توانست نقش ما را در مقابله با این کشورها و رفتارهای متخاصمانه موثرتر کند.