[1]مهران مریدی :
سردبیر نشریه طلوع ورزش لرستان
رسانه ای که فقط «به به» و «چه چه» کند، پیک شادی است
مهرماه سال گذشته بود که که تصمیم گرفتیم نشریهای با رویکردی ورزشی را در استان منتشر کنیم و چه نشریهای بهتر از طلوع ورزش که چند ماه از مجوزش گذشته اما هنوز چاپ نشده بود.
آن زمان میدانستیم در این راه سخت و دشوار کاری بس طاقتفرسا در پیش داریم اما بازهم با علم به این مسیر دشوار یا علی گفتیم و شروع کردیم. هرچند نشریه لرستان ورزشی به سبب بیمهریها و مشکلات مالی دیگر با این اسم منتشر نمیشد اما این هم مانعی نبود که از تصمیممان صرف نظر کنیم. از همان اول با توجه به اینکه نشریه زمینه سیاسی، فرهنگی و… داشت تصمیم گرفتیم بیشتر مطالب ورزشی باشد و چون هر نشریهای برای حیات نیاز به آگهی دارد این رویه را در پیش گرفتیم.
ادارات و ارگانهای مختلف میگویند چون اسم نشریه طلوع، ورزشی است از دادن آگهی معذوریم ولی با این حال هنوز اسم نشریه را عوض نکردهایم و هرگز به جدایی طلوع از ورزش نمیاندیشیم هرچند تا حالا از جیب هزینه کردهایم و معتقدیم اگر درآمد با هزینهها مساوی شود، کافی است و دنبال سوددهی نیستیم. گران شدن کاغذ و بهانههای جورواجور چاپخانه هم خیلی اذیت میکند اما با این حال باز میدان را خالی نکردهایم.
با این شرایط، اهالی ورزش و برخی مسوولان توقع دارند که به هیچوجه، انتقاد نکنیم و وقتی انتقاد سازندهای منتشر میشود N نفر به ما زنگ میزنند که چرا این مطلب کار شده ولی هر وقت مطلبی باب دل آنها منتشر میشود، به خودشان حتی زحمت یک پیام را نمیدهند و انگار منعکس کردن آن مطلب، وظیفه بوده است.
باید خدمت عزیزانی که ظرفیت انتقاد را ندارند، عرض کنیم که انتقاد کار رسانههاست و رسانهای که این مهم را نداشته باشد و فقط «بهبه» و «چهچه» کند، اسمش رسانه نیست، بلکه یک جورایی پیک شادی است اما متأسفانه فرهنگ انتقاد در جامعه رسانهای استان ما هنوز جا نیفتاده و نمیدانیم کی به این فرهنگ مهم دست پیدا میکنیم!
امیدواریم در آینده گنجایش انتقاد برخی بیشتر شود و یک جورایی واقع‌بین باشند.
منکر این نیستیم که جاهایی شده با توجه به شرایط از انتقاد صرف نظر کردهایم؛ چون شرایط ایجاب کرده و معتقدیم انتقاد در مواقع لزوم و تعریف هم باید در مواقع لزوم باشد اما برخی توقع دارند که فقط از آنها تمجید و تعریف شود که با اخلاق رسانهای زیاد جور درنمیآید هرچند نشریاتی هستند که از عدهای فقط تعریف میکنند یا از عدهای خاص تعریف و از عدهای دیگر فقط و فقط انتقاد میکنند!
ذکر این نکته ضروری است، چون اهالی رسانه در استان به لحاظ مالی تأمین نمیشویم! مجبوریم برای چند رسانه کار کنیم که این مشکل از کیفیت کار میکاهد هرچند تمام تلاشمان را در این خصوص به کار میگیریم.
خوابیدن در دفتر، نرفتن به مراسم شادی و غم، گرمای تابستان، سرمای زمستان، دیر رفتن سر کلاس، خوردن غذاهایی که کارشناسان تاکید دارند کمتر استفاده شوند (فست فود)، عصبانیت زیاد هنگام چاپ که گاهی تا مرز جنون میرویم، تلاش برای شمارهای که چاپخانه آن را چاپ نکرده، گاهی هم شادی و خنده و… از جمله دستآوردهای یکساله طلوع است اما به هر حال یک سال گذشت و دردودل زیاد است و اگر بخواهیم ادامه دهیم، مثنوی صدمن کاغذ میطلبد اما امیدواریم همانطور که در شروع کار، شعارمان طلوعی بود که هرگز غروب نمیکند، همیشه در آسمان رسانهای لرستان حضور داشته و هرچند اندک اما سهمی در این عرصه سخت داشته باشیم.