” سی آ و “

 

^[1]

 

((  سی آ و  )) 

از تاریکی موهایت که رد شدم

باریکه راه ابروانت را طی کردم

                        در تلالو مهتاب

تا دهان تاریکم را پرکنم

از یاقوت های انارستان حوالی چشمانت

که دیدم

از گردنه های ( طرهان )

مادیان هائی سپید

سبد سبد انار

               به کهکشان می برند

از طعم انار گونه هایت  پی بردم

که مو سم انار رسان

( سی آ و )

از ( سر آ و ) چشمان سیاه تو آب می برد

 

_{استاد هوشنگ رئوف}