- پایگاه خبری، تحلیلی میرملاس - https://www.mirmalas.com -

غزل لکی

[1]

مهدی دوست محمدی :

 

بی خُصه ، بی مور و بی دنگ زندگی ها نوم نِسار

اورِ تینی اورِ زخمی أر هورَتاوم بِوار

هرچن أر برزی دلم لیله و باوانه مچو

هویچ مونگمِه نِیَه هونه بی کِش و رنگ چوی داوار

مَر زمین إ یک بچویچه آگر إ دُنیا بچو

تا گِرِه در حنجره إ یک بوا بوشم هاوااااااار

زندگیم چوی تورنَه بازی بی مِه هر قاومَه میا

موزِ دنیا مؤت إ نوم دایره نویی گِلار

بیمَسه سیکرگِ پیری إ گلِه دویرا کته

دس و پا أر مِل کته زورَه مکم ویرر بنار

دی فلک باید بنیشی فکر أر حالم بکین

یا سوارِ تخت بختم کِین یاگه باینه هوار!