“عکاس تایمز”
ما می میریم تا شاعران بیمار شعر بگویند
ما میمیریم”بازی قشنگیست
وقتی مادر پوتین افسر جوان را لیس می زند
وروزنامه هاهی عکس پدر را می نویسند
کنار آدم های مهم
هرشب هزار بار عروس می شودو
خواهرم هزار بار جیغ می زند
هزاربار بازی قشنگیست
“کارگران ساعت یازده احساساتی می شوند”
فردا همه به خیابانها
می
ریز
ریزمی کنند
پارچه های رنگی را
آواز می خوانند
می رقصند
والبته شعار می دهند
ما می میریم
تا عکاس “تایمز”جایزه بگیرد
…
الیاس علوی – شاعر افغان
به قولی :
ما وقتی از مرگ حرف می زنیم/ انگار درباره یک فیلم حرف می زنیم.
آفرین
و البته الیاس جان!
خوش به حالتان که می‌میرید! و تمام! و فاتحه!
من کسانی را می‌شناسم که بارها می‌میرند
با تمام سکرات!
و باز در کمال ناباوری و یاس می‌بینند که دوباره زنده‌اند.
ولی حتی باعث معروفیت هیچ تایمزی هم نمی‌شوند.
درود بر الیاس هنرمند
درود بر شاعر افغان توانا
درود بر تو ای مرد…