پیشنهاد می شود که رئیس جمهور کشور، از طریق مجلس و نمایندگان ملت برگزیده شود، زیرا مجلس خانه ملت است و نمایندگان مجلس شورای اسلامی، منتخبان ملت می باشند و گزینش آنها به یک معنی گزینش مردم است و از این طریق مشکل بزرگ پنجمی که دامنگیر وضع سیاسی ماست، مرتفع می گردد. گاهی مشاهده می شود که یک نوع دوگانگی میان مجلس و ریاست جمهوری وجود دارد و مسلما این نوع دوگانگی به زیان همگان است ولی گزینش رئیس جمهور از طریق پارلمان، این مشکل را نیز برطرف می کند.
آیت الله جعفر سبحانی، از مراجع عظام تقلید طی پیشنهادی خواستار برگزینی رئیس جمهور کشور از طریق نظام پارلمانی شد و تاکید کرد که صاحب نظران بهتر است در این خصوص بررسی واظهارنظر کنند تا اگر هم به دلیل ضیق وقت به این دوره از انتخابات نرسید، در انتخابات بعدی مبنای نظر قرار گیرد.
به گزارش مهر، مشروح نظر آیت الله سبحانی در خصوص برگزینی نظام انتخابات پارلمانی بدین شرح است:
اتحاد و یگانگی، رمز پیروزی ملت ها در تمام زمینه هاست، ” وحدت کلمه” سبب می شود که همه نیروها در یک جا متمرکز شود و بزرگترین آرزوها را جامه عمل بپوشاند.
ملت سرافراز ایران، در دوازدهم فروردین ۱۳۵۸، قریب به اتفاق به نظام جمهوری اسلامی رای مثبت داد و پس از تحمل سالیان درازی رنج و درد، بهترین نظام سیاسی را پی ریزی کرد و در حقیقت معجزه قرن را در منطقه، در سایه ” انسجام” پدید آورد.
قرآن مجید، ملت های متفرق و پاره پاره را به سان کسی می داند که در دل چاه قرار گرفته و مرگ و نابودی در کمین اوست، مگر این که به “حبل الله وحدت” چنگ بزند و از این تنگنا بیرون آید.
” اتحاد ملت ایران” چیزی نیست که ارزان به دست آمده باشد بلکه در سایه ایثارگری های هزاران شهید این موهبت الهی به دست آمده و برای دیگر کشورهای منطقه، اسوه و الگو قرار گرفته است.
انتخاب رئیس جمهور، از طریق رای مستقیم مردم، هر چند با قانون اساسی همسوست و خود نگارنده ، در تصویب این قانون در خبرگان نخست، به آن رای مثبت داده است، ولی پیامدهای ناگوار این گزینش در شرایط کنونی، ملت را بر آن می دارد که در آن تجدید نظر کنند، زیرا به روشنی می بینند که اجرای این اصل به این شیوه، مایه گسترش خصومت، به جای رقابت شده است و زیر بنای نظام اسلامی را که همان وحدت مردم است، تهدید می کند. این نوع تجدیدنظر دور از واقعیت نیست و راهکار قانونی دارد و در گذشته هم در مورد برخی از مواد قانون اساسی تجدید نظر انجام گرفت و به رای ملت گذاشته شد.
پیامدهای گزینش مستقیم رئیس جمهور، چیزی نیست که بر کسی پوشیده باشد زیرا:
اولا: نیروهای سیاسی به دو گروه تقسیم شده اند و هر یک می کوشند بخشی از ملت را به سوی خود بکشانند و طبعا وحدت کلمه ملت با این شیوه دچار آسیب فراوان می سازند.
ثانیا: هنگام تبلیغات انتخاباتی، آنچنان اسراف و زیاده روی رخ می دهد که میلیاردها ثروت ملت ایران، به کاغذ و مقوا و سپس به زباله تبدیل می شود.
ثالثا: این نوع گزینش سبب می شود که برخی از این گروه ها، اصول اخلاقی را نادیده گرفته و شخصیت های برجسته کشور را تخریب و متهم سازند و از همین طریق، دشمنی که در کمین است، از این راه بهره سیاسی را برده و ملت را نسبت به نظام بدبین می سازد.
رابعا: هنوز که قریب شش ماه به موعد انتخابات مانده است، بحث و گفتگو در این موضوع رسانه ها و مطبوعات و رسانه ها و افکار عمومی کشور را هدف گرفته و به جای پرداختن به مسائل لازم و حیاتی، به همین موضوع می پردازند، خصوصا در ماههای نزدیک به ایام انتخابات، غالبا وزارتخانه ها و ادارات بزرگ، فعالیت های خود را کم کرده و همگی متوجه این هستند که چه کسی برگزیده می شود، و ضرر چنین کم کاری و رها کردن امور لازم بر کسی پوشیده نیست.
اینها یک رشته پیامدهای ناگوار است که این نوع گزینش دارد و پیامدهای دیگری نیز دارد که از بیان آنها صرف نظر می کنم.
در این شرایط پیشنهاد می شود که رئیس جمهور کشور، از طریق مجلس و نمایندگان ملت برگزیده شود، زیرا مجلس خانه ملت است و نمایندگان مجلس شورای اسلامی، منتخبان ملت می باشند و گزینش آنها به یک معنی گزینش مردم است و از این طریق مشکل بزرگ پنجمی که دامنگیر وضع سیاسی ماست، مرتفع می گردد. گاهی مشاهده می شود که یک نوع دوگانگی میان مجلس و ریاست جمهوری وجود دارد و مسلما این نوع دوگانگی به زیان همگان است ولی گزینش رئیس جمهور از طریق پارلمان، این مشکل را نیز برطرف می کند.
این جانب این پیشنهاد را در اختیار مطبوعات و رسانه ها قرار می دهم و از علاقه مندان و صاحب نظران درخواست می کنم که به نقد این نظریه اثباتا و نفیا بپردازند، شاید آنچه صلاح ملت ایران و کشور عزیز ما باشد، رخ دهد و اگر در این دوره به خاطر ضیق وقت قابل اجرا نباشد، برای دوره های بعد، می تواند کارآمد و سودمند باشد. بمنه و کرمه
خدا آخر و عاقبتمون رو بخیر کنه
با تشکر از مهدی جان به خاطر طرح این موضوع که جای بحث داره و من مختصرا تحلیل خودمو پیش میکشم:
در واقع اگر با دیدی منطقی به این راهکاربنگریم مزیا و هم معایبی داره:
تعین ریاست محترم جمهوری با رای مستقیم مردم هزینه بر است. و ممکنه انتخاب توسط مردم به صورت سلیقه ای و بعضا به دلایل کارشناسی غلط صورت بگیره. اما معایبی هم داره از جمله:
-ممکن است برای یه سری افراد مطرح شود که تعیین ریاست جمهوری به صورت پارلمانی، مساوی بشه با تعیین اختیارات ی کشور توسط مجلس نمایندگان
-واگر مورد فوق صادق باشد پس وظایف خود نمایندگان رو کی باید انجام بده لابد می خوان منشی بگیرن!
-درواقع این راهکار ممکنه بین نمایندگان اختلال بر انگیز باشه که در این صورت،چالش های به وجود آمده،(به دلیل منحرف شدن از مسیر وظایف اصلی) منجر به تشکیل حزب یا همان گروهک های متعددی شه که کشور رو با نابسامانی روبه رو کنه پس همان که توسط مردم تعیین شه مسلما، بهتراست و فاقد هرگونه دغدغه ، کشمکش ها و نارضایتی هایی (در اثر بروز کوچکترین مشکل) است که بعد ها توسط مردم (به اینکه تعیین ریاست جمهوی نباید پارلمانی می شد) مطرح شود.
این پیشنهاد در شرایط امروز غیرکارشناسی است و منجر به کم رنگ شدنِ جمهوریت در جمهوری اسلامی می شود. زیرا در انتخابات ریاست جمهوری بر خلاف مجلس، معیارهای قومی و قبیله ای و منافع غیر رسمی و رابطه بازی ها نقش چندانی در انتخاب مردم ندارند. معیار مردم در انتخابات ریاست جمهوری ، بیشتر مسائل کلان و عام جامعه است. لذا انتخاب صحیح تری انجام می شود و به روح مردم سالاری نزدیکتر است. از آن گذشته ، در کشور ما تحزب عملا به رسمیت شناخته نشده و احزاب قدرتمند و دارای طرح و برنامه نداریم. در چنین شرایطی، یک رییس جمهور قوی که مورد تایید اکثریت مردم باشد، از مجلس بیرون نمی آید. اما هزینه های اقتصادی و اجتماعی انتخابات ریاست جمهوری کاملا طبیعی است و در مقابل اینکه یک رییس جمهور مناسب انتخاب شود، اهمیت ندارد. اتفاقا هر وقت مجلس و دولت یک دست بوده، یا اختلاس شده یا کارایی آمده پایین. اختلاف نظر باعث «هم کنترلی» احزاب و سیاستمداران می شود. اختلاف نظر طبیعی است اگر بخواهیم آنرا به صورتِ ساختگی پنهان کنیم، مشکل پیچیده تر شده و به صورت ناگهانی سر باز می کند. از اینها گذشته، در جامعه ی امروز ایران که جامعه ای پرچالش است و با کشورهای زیادی در جهان اختلاف نظر و چالش دارد، رییس نظام اجرایی کشور باید فردی باشد که موقعیت لرزانی ناشته باشد و با رای مستقیم ملت انتخاب شده و از جایگاه جهانی برخوردار باشد. دخالت نمایندگان در کار وزرا و ممانعت از اینکه وزرا طبق معیارهای کارشناسی به برنامه ریزی بپردازند، بخشی از مشکلات اجرایی کشور است. با توجه به اینکه معمولا مجلس قوی انتخاب نمی شود و ضعف عملکرد مجلس قبلی و فعلی را دیدیم، در نظام پارلمانی، مجلسی که اغلب نمایندگانش بجز نمایندگان تهران و چند شهر در پی عوض کردنِ رییس مخابرات فلان بخش هستند آیا مطالباتشان از رییس جمهور یا نخست وزیری که قرار است انتخاب کنند چه خواهد بود غیر از جابجاییِ روسای ادرات. در این وضعیت همان استقلال نیم بند قوه ی مجریه هم از بین می رود. اما اینکه رییس جمهور تک روی کند و به مصوبات مجلس دهن کجی کند به ضعف و ناتوانی مجلس بر می گردد نه نظامِ ریاستی(نظامی که شخص اول اجرایی اش با رای مستقیم انتخاب می شود.)
جناب گراوندعزیزمشکل از نمایندگان ما می باشد که در مجلس به نوشیدن یک اب معدنی سرد اکتفا می کنند وفقط نمایندگانی مثل شهر تهران قد علم می کنند پس اگر مردم نماینده ای باسواد واگاه به امورسیاسی ، انتخاب کنند مشکل انتخاب پارلمانی خود به خود حل می شود.
به نظرم پیشنهاد بسیار جالبی است. انتخاب شخص دوم مملکت (رییس جمهور)توسط رجال سیاسی واگاه به امور مملکت باید انجام بگیرد.کما اینکه در بسیاری از کشور های غربی انتخاب رییس جمهور با رای مستقیم مردم اتنخاب نمی شود.در کشوری مثل ایران عزیزمان،که دموکراسی حاکم است وقتی ان پیرمرد سالخورده که بر دوش نوه اش برای رای گیری می اید جدا از حضور پر رنگ!!چه می داند پروتکل الحاقی ۱+۵یعنی چه؟یا مثلاکدام شخصیت برای به سرانجام رساندن گفتگوی تمدن ها عالم تر است.پس نتیجه می گیریم که انتخاب رییس جمهور مملکت باید توسط عده ایی خبره واگاه به مسایل مملکت داری باشد تا باعث پیشرفت وتوسعه کشور شود.در غیر اینصورت اب در هاون کوبیدن است
به نظرمن” بهترین” جالبترین “منطقی ترین “سودمندترین ” کم هزینه ترین ” وپربارترین ایده ای که از ابتدای انقلاب تاکنون بیان شده است ” این طرح حاج آقای سبحانی است که امیداواریم هرچه زودتر زود حتی برای دوره پیش رو انجام پذیرد.دردنیا نیز کشورهایی هستند که به این روش رییس جمهمور انتخاب میککنند.از دوستان نیز درخواست دارم که نسنجیده وعجولانه مخالفت نکنیدمگه بیکارید.
حرف شما درست است ولی وقتی که نمایندگان ملت نمایندگانی تمام عیار و نماینده ی وجدان عمومی جامعه باشند . نه بله قربان گو و وکیل الدوله ! رئیس جمهوری را که نماینده ی جابلسا و جاپلقا تعیین کند به درد لای جرز هم نمی خورد . فکر می کنی چه کسی را انتخاب می کنند ؟ کسی را که کاردان تر و دلسوز تر است ؟ آنوقت جواب تلفن بالا دستی ها را چه کسی بدهد ؟
جناب پیچک همان نماینده چابلوس را خودمان انتخاب کرده ایم.
ممنون از نکته دانی شما نا شناس عزیز . راست می گویید ، خودمان انتخابشان کرده ایم و البته خودشان !!
هدف از تفکیک قوا که توسط مونتسکیو مطرح شد،”عدم تمرکز قدرت در دست عده ی معدودی از افراد است. این قوا باید به نحوی در برابر هم باشند که در عین چرخش امور کشور ،امکان تجاوز وتعدی از جانب هیچکدام از آنها وجود نداشته باشد.تفکیک قوا باعث ایجادتعادل و توازن قوا میشود.” اگر رییس جمهور توسط نمایندگان انتخاب شود نمایندگان کسی را انتخاب میکنند که در راستای اهداف آنها باشد وهمین یعنی تمرکز قدرت در دست نمایندگان مجلس!! به جای تمرکز قدرت ،آموختن ادب قدرت توسط نمایندگان مجلس و قوه ی مجریه و ایجاد فضایی آزاد برای آگاه شدن مردم،راه حل بهتریست . پاک کردن صورت مسئله دردی را دوا نمیکند!!!