شعر آزاد – کیومرث عیدی پور

آسودگی ندارد مادر ، آسایش جان و تن ندارد مادر ،

دارد غم و اندوه جگر گوشه خویش ، ورنه غم خویشتن ندارد مادر . . .

ممنون از این شعر زیبا…….

ای کاش بیشتر می فهمیدمش تا بیشتر لذت می بردم

جذاب بود !بانظر “میرسلیم خدایگان “موافقم.

از گلوی گرگ پرتاب می شوم
روی روسری زنی که خودش را از صخره های باد آویخته است
و چه فرق می کند یاغیان به من گیر بدهند یا جیغ بنفشی
که از رقص ناخنهای مادربزرگ
شیون را به مساوات
در گیس بران زنان قبیله ام قسمت میکند
این زن دیگر حتا حوصله حاملگی هم ندارد
چه رسد به ساختن گهواره ای از چوب و رسن..
..
..
..
مرسی رفیق عالی بود

عالی بود آفرین!