- پایگاه خبری، تحلیلی میرملاس - https://www.mirmalas.com -

غزل – مهران غضنفری

ghazanfarimehran [1]

رد   میشوم   از   لا بلای     آدمک ها

گم   میشوم   در   ناکجای    آدمک  ها

دیشب خروس  تشنه ی فریاد را کشت

روباه    پیر     قصه  های      آدمک ها !

ما  را به  جرم  بیکسی    محکوم کردند

ثابت   شده   این    ادعای     آدمک ها

تصویرمان   در   قابی  از   اندوه  پوسید

در   موزه ی     ترفند  های     آدمک ها

هی درد پشت درد  سهم من همین بود

سهمم همین  بود  از   خدای  آدمک ها

باید    خداحافظ     بگویم   تا   همیشه

آبی   بریزم     پشت     پای   آدمک ها

من  میروم   تا   آخر    این    راه   شاید

پشت   سرم  باشد    دعای   آدمک ها

حالا  همان  شاعر  همین   مرد  عجیبم

هی   شعر   میخوانم   برای   آدمک ها

هی شعر میخوانم به سمت مقصدی دور

گم    میشوم    در     لابلای  آدمک ها

مهران غضنفرٍی