[1]
…
وختی که خو سیلته مکم خصه خدا بارَمکه
سیلی اِ بال برژنگت ایوارَ دل تارَمکه
یه جوری تر سیله مکین اِ ژیرپات کی نیشتیه؟
ای وا که مای خو شَک مَه می، دِری مِنَر دارَمکه
چو وَر نثاری پر یخم، سیلت بچوچنه سرم
ویرِ دوچمم ها تورّت، منی پلامارَمکه
پژاره تو مهمونمه، مهمون شو زمسونمه
مَگیسنم چراخ گپ، چمم چو آویارَمکه
ای کوور قلف تونه مه چو بگرمیه باوشم
وَ هفت خِرّ اِ دورِ ضریحت ولات خوردارَمکه
مشتِ هاوات کل اوریه، واز که تو ار شونم بوار
بوار تو یه رِفتِ تونی، رفتت خضو خارَمکه
تو اِ وژت دیار نیه، گن جور منی شیوَه مکین
تو چاته اِ شون کزه؟ مورم انوه دارَمکه
…
اسداله آزادبخت