لیست نهایی ثبت نام کنندگان انتخابات شورای اسلامی شهر چغابل
اسامی به ترتیب ثبت نام کردن میباشد :
۱آقای یارحسن امرایی
۲:آقای محمد ضرونی
۳:آقای بساط امرایی
۴:آقای مراد مرادپوری
۵:آقای غلام رضائیان
۶:آقای میرزاعلی آقایی.
۷:آقای یارالله امرایی
۸:آقای علی شکری
۹:آقای یارولی یاریان
۱۰:آقای بساط منصوری
۱۱:خانم پریوش امرایی
۱۲:آقای ناصر علی پور
۱۳:آقای برومند امرایی
۱۴:آقای عباس سهرابی
۱۵:آقای سجاد امرایی
۱۶:آقای گودرز رضایی
۱۷آقای نصرت الله امرایی
۱۸:آقای قربان تیموری
۱۹:آقای کیومرث مرادی نیا
۲۰:آقای ایرج رضایی
۲۱:علی حسین زاده
______________________________________________________________________
تعهد + تدبیر = انتخاب اصلح
نویسنده: قباد امرایی / میرملاس نیوز :
چند وقتی می شود فضای انتخابات چغابل را از نزدیک رصد می کنم. گاهی لیست کاندیداهای شورای شهر را با خود مرور می کنم، شاید خیلی از دوستان عنوان کنند که حضور برای همه آزاد است و به هیچ وجهی بنده نیز نظری عکس این ندارم. آری همه می توانند خود را در معرض انتخاب مردم قرار دهند و همه می توانند خود را منجی معرفی کنند. اما آیا همگان توان منجی شدن را دارند؟
آیا این افراد توان دارند قدمی بردارند که قبلی ها بر نداشته اند؟ آیا اینها توان دارند دردهای شهرم را درمان کنند؟ آیا آنها می توانند جو تملق زده شهر را عوض کنند و برای خود و دیگران قلمداد کنند که نماینده مردم شهرند و می توانند نظرشان مخالف نظر فرماندار و بخشدار و نماینده مجلس و …باشد و برای داشتن پست و مقام به بله قربان گوی آنان تبدیل نشوند؟ آیا آنان توان دارند اگر اشتباهی از یکی از مسئولین سر زد رودرروی او بایستند و درد مردم را فریاد بزنند؟ آیا اینان توان دارند اگر مسئولین استانی در اجرای مصوبات شورا ومشکلات شهر کوتاهی کردند به فریاد برخیزند و صدای اعتراض مردم خود را به گوش آنان برسانند؟ آیا اینان حاضرند آبروی خود را گرو گذاشته تا راحتی را برای مردم ایجاد کنند؟ آیا اینان حاضرند اگر خطایی کردند که شهر را رو به نابودی می برد به خطای خود اقرار کرده و تاوان اشتباه خطای خود را به دوش مردم نیندازند؟ فکر کنید و ببینید. این افرادی که این روزها هر کدام به نحوی مردم را برای رای دادن به خویش ترغیب می کنند،چنین توانی دارند یا نه؟ این روزها چقابل درد زیاد دارد. درد برخی از مسئولینی که این کاره نیستند. درد آدمهایی که فقط تملق یاد گرفته اند و بله قربان گوی مسئولین کارنابلد شده اند. درد آدمهایی که جیبشان از هر چیزی برایشان مهمتر است و حاضرند برای آن حتی آدم های شهرشان را قربانی کنند. این روزها چقابل این دردها را دارد ومتاسفانه، جوان و پیر سر در لاک سکوت و بی تفاوتی فرو برده اند. حال این شما و این میدان. ببینید این افراد که داوطلب شده اند به دردتان می خورند؟ بنده معتقدم باید نشست و خوبیها و بدیها را در کنار هم گذاشت و بهترین ها را انتخاب کرد. نباید این روزها همه را به یک چوب راند. باید گشت و بهترین ها را انتخاب کرد. خواهشی دارم و آن این است.محض رضای پروردگار هم که شده این یکبار را با تعهد و تدبیر به میدان بیاییم و اسیر شعارها و حاشیه ها نشویم و خردگرایی را بر طایفه گرایی ترجیح دهیم. شاید شهرمان با انتخاب درست ما درست شود. فقط همین.