پاسخ یکی از عشایر لر به توهین سایت رجا نیوز ( حامى آقاى جلیلى)

پاسخ سایت تابناک به توهین سایت رجا نیوز ( حامى آقاى جلیلى)
“مطلبی را که در ادامه می‌آید، یکی از مخاطبان‌ برای تابناک نوشته است. «تابناک» نیز با احترام به احساسات همه ایرانیانی که در ‌تاریخ و به ویژه در مراحل حساس پس از انقلاب، جان و مال خود را فدای وطن و دین خود کرده‌اند، ضمن انتشار این مطلب، از همه رسانه‌ها می خواهد که سرمستی دو روزه انتخابات را به بهای پشت کردن به ملت و اقوام ایرانی برای خود نخرند.”

ما عشایری‌ هستیم. دست و پای ترک خورده عشایر را دیده‌ایم که برای تکه‌ای نان حلال، عرق جبین، پهنای صورت‌های آفتاب‌سوخته‌شان را در‌می‌نوردید و نان حلال بر سر سفره‌شان می‌گذاشتند.
ما عشایری هستیم؛ از همان عشایری که در یک قرن اخیر، بارها نخستین سد دفاعی در مقابل تهاجم دشمن بوده و هزاران شهید داده است. ما به این که از ریشه نخستین ایرانیانیم و یک عمر با عزت در میان مردمانی پاک و زحمتکش زندگی می‌کنند، فخر می‌فروشیم.
در بستر چنین قوم بزرگی متولد شدیم که هیچ گاه در برابر ظلم سر خم نکرده‌اند و ما نیز آن زمان که ظلم و عدل را دریافتیم، اسلحه به دست گرفتیم و برابر ظلم ایستادیم و با عشایرزاده‌های دیگر علیه ظالم وقت جنگیدیم، خون دادیم، پیروز شدیم و تا آمدیم عطر انقلابمان را ببوییم، بر ما و بسیاری از جمله گروهی از همین عشایر باغیرت تکلیف شد که به جنگ برویم تا ناموس این مملکت در امان بماند و دست‌هایمان چه کوچک تعبیرش کنید و چه بزرگ و عشایری، بار دیگر با اسلحه گره خورد.
هشت سال سینه به سینه غول جنگیدیم. غول که سربازانی از هفتاد و دو ملت داشت و آمده بود تا بار دیگر غرور ایرانی را با شکستی دیگر لگدمال کند اما در این جنگ همین جوانان کرد و لر و ترک و عرب با کمترین امکانات در دسترس، برابر پیشرفته‌ترین تجهیزات نظامی شرق و غرب ایستادند، خون دادند، زانو زدند، نشستند و بر زمین افتادند و همچنان پرچم ایران را عمود در دست نگاه داشتند و ثابت کردند غیرت ایرانی، حرافی نیست.
چه روزهایی که این جوانان عشایرزاده در خط مقدم و زیر سنگرهای نیم متری مقابل گلوله توپ می‌ایستادند و خط را واگذار نمی‌کردند و همزمان گروهی دیگر از همین عشایرزاده‌ها، چندشبانه روز‌ با زجرآورترین روش‌ها خود را بیدار نگه می‌داشتند و پشت بی‌سیم محورها را مدیریت می‌کردند و دشمنی که بزرگترین استراتژیست‌های نظامی جهان را به خدمت گرفته بود، به زانو در‌می‌آوردند و حماسه‌هایی چون فتح خرمشهر را به یاری الهی رقم می‌زدند.
آری، ما با دستان عشایری‌مان در چنین روزهایی اسلحه به دست می‌گرفتیم تا گروهک‌ها نتوانند دست در دست دشمن در قلب کشور باشند.
ما عشایرزاده‌ایم؛ همان عشایری که به فرموده‌اش پشتوانه‌های استقلال ایران بودند و خواهند بود، همان عشایری که به فرموده‌اش خزائن مملکت و مفاخر کشور هستند و همان عشایری که به فرموده رهبر انقلاب، ‌دقت در ویژگی‌هایشان از صداقت، شجاعت، اخلاق، ایمان و استقامت آنها حکایت دارد. من یک عشایرزاده ام و به ثبت این حقیقت در تاریخ ایران که به عنوان یک عشایری برای این آب و خاک جنگیدم، افتخار می‌کنم.
ما عشایرزاده‌ایم. آن زمان که برخی مدعیان ناپخته امروز، در حال نوشتن مشق شب بودند، مشق شب همسنگران شهیدمان، رفع عطش یک گردان با یک قمقمه آب بود؛ همان رزمندگانی که پس از برافراشتن بیرق ایران در خط مرزی و حفظ تمامیت ارضی قلب خاورمیانه، در پایین‌ترین سطح ممکن تحصیلاتشان را پیش گرفتند تا در سنگری دیگر برای این مملکت خدمت کنند.
و چه باک در این راه نیز به ناجوانمردانه‌ترین شیوه‌های ممکن، ما عشایرزادگان و دیگر هم‌سنگرانمان را ترور شخصیت کنند و همان راهی را در پیش بگیرند که صدام و صدامیان در پیش گرفته بودند و در اوج دفاع مقدس، برای سر سربازتان جایزه تعیین کرده بودند.
آری، ما عشایرزاده‌ایم و ایستاده‌ایم تا آخرین نفس هر چه در توان داریم برای سرافزاری این مملکت عینیت ببخشیم… .