عبدالرضا شهبازی / میرملاس نیوز :
به بهانه روزخبرنگار
کدام خانه! کدام مطبوعات؟
قدیم قدیمترها وقتی خیلی کوچک بودیم خانه میساختیم از گِل و در این خانه همه را جمع می کردیم در خیال کودکانه خودمان. از عمه گرفته تا خاله و عمو و دایی و حتی همسایهها را می بردیم در همین خانه کوچک به مهمانی. دیوارهای این خانه پُر بود از عشق و دوست داشتن و صمیمیت، آن روزها خانهای که میساختیم کوچک بود. امّا دلهای بزرگی آنها را میساختند.. حالا بزرگ شدهایم با خانه های بزرگتر، اما دلهای کوچک. یکی از همین خانهها، خانه مطبوعات لُرستان است که هیت مدیره آن باید بزرگی کند و فرزندان خود را که خبرنگاران و روزنامه نگاران هستند زیر سقف این خانه در کنار هم بنشاند. اما می بینیم که این خانه سقف ندارد. اصلن این خانه خانه نیست! می گوئید نه به مراسم روز خبرنگار امسال خوب نگاه کنید. قرار است برای روز خبرنگار مراسمی در شان و شوکت خبرنگاران برگزار کنند.
اعضا هیت مدیره خانه مطبوعات در کنار هم می نشینند و تصمیم میگیرند … ما فرزندان این خانه تقسیم میشویم به کودکانی سالم، علیل و ناقصالخلقه (شما بخوانید فعال، نیمه فعال و غیرفعال) که باید سهمی در این خانه داشته باشیم خانهای که مال ماست. بین برادرانی تقسیم میشود که تقسیم نابرابر، آنها را تا آخر جلسه کنار هم نمی نشاند. یکی داد میزند من نیستم. دیگری در گوشی همراهش فریادش را به دیگر دوستانش مخابره میکندکه در مراسم روزخبرنگار شرکت نکنید. مدیران فرهنگی اداره فرهنگ که می خواهند بزرگی کنند و ارشاد، فریادشان به جایی نمیرسد. هیچ کس زیر بار مسئولیت نمیرود. عضو خوش اخلاق و مودب خانه مطبوعات خودش را کنار میکشد و مدام میگوید من یک رای بیشتر نداشتم. عضو دیگر نیست تا چیزی بگوید. دو برادر عضو خانه مطبوعات تقسیم می شوند یکی عاقل می شود و یکی دیگر… عضو دیگری از این خانه برای شام میآید و حیران چشم ها را به تماشا نشسته است و عضو دیگربا تیتر نشریه اش که: «سامان کاشی بروجرد تعطیل شد» آمده بود ، هم زمان مجری خوب برنامه صدایش را بلندتر میکندو با افتخار از« نشان سازندگی» دولت به استاندار لرستان میگوید و او را دعوت میکند برای بیان چند کلمه و نشنیدن حرفهای بسیاری که خبرنگاران باید بزنند و باز فرصتی برای این کار نیست. حیران میان این دو خبر در گوش شهرام شرفی روزنامهنگار نجوا میکنم راستی این خانه،خانه است؟
به خانه مطبوعات فکر میکنم و کارهای که باید انجام میداد در این دوسال و نداد و خروجی آن شد این برنامه که ای کاش برگزار نمی شد. سئوالم این است هیات مدیره خانه مطبوعات در این دو سال برای خبرنگاران چه کارهای انجام داده اند ؟ کدام خبرنگار را صاحب خانه کرد؟ برای جایگاه خبرنگاران و تکریم آنها چه برنامه مدونی طراحی کردند ؟
بر میگردم به حرفهای مدیر ارشاد بیشتر فکر میکنم که در این جلسه بازهم آمار خوبی ارائه داد. تعداد روزنامهها ، هفته نامهها و پایگاه های خبری باز هم بیشتر شدند. خدا زیاد کند و برکت بدهد. اما آ شیخ علی اسماعیلی مدیر کل فرهنگ و ارشاد اسلامی لرستان این روز دیگر از شوخیهایش خبری نبود .دیگر با حال با بچهها حال نکرد و حبیب اله دهمرده با نشان دولتیاش فراموش کرده بود که دولت اعتدال و امید چند روزی است که سکان کشور را به عهده گرفته است
* صاحب امتیاز و مدیر مسئول فصلنامه درگاه
سلام! نوشته هایتان طلوع حقیقت و بیان دردهای
کسانی است که نمی توانند بگویند و فریادشان بی صداست. روز خبرنگار مبارک. زیاد جدی نگیرید!
سوره رعد آیه ۱۱ : «خداوند سرنوشت هیچ قومی [و ملتی] را تغییر نمی دهد، مگر آنکه آنان آنچه را در ضمیرشان است را تغییر دهند.»
حافظ : قومی بجد و جهد نهادند وصل دوست / قومی دگر حواله به تقدیر می کنند …
با سلام تمام حرف های شما بزرگوار منطقی و درست است، اما باید بدانیم که کار و تلاش و خدمت به فرد و دوره و دولتی خاص محدود نمی شود و اگر دهمرده نشان دولتی گرفته که به واسطه خدمت به من و شما بوده ، یقین بدان فرصت و عرصه برای کار و خدمت را همچنان خواهد داشت.