بهروز پیری / میرملاس نیوز :
افیونی به نام قلیان میوه ای
ساعت یک بعد از نصف شب است. سنگینی سکوت حاکم بر بیمارستان فضایی به وجود آورده که پرسنل زحمتکش اورژنس و دیگر بخش ها آرامش پس از طوفان امواج خروشان بیماران شهرستان کوهدشت و بخش های تابعه را که فوج فوج به سمت تنها بیمارستان موجود که پاسخگوی جمعیتی بالغ بر ۲۰۰ هزار نفر است را به تماشا نشسته اند. اما به یکباره زلزله ای رخ می دهد واین سکوت را در هم میشکند. نگهبان که چشم هایش از حدقه بیرون زده سراسیمه به دنبال شنیدن بوق های پی در پی به سمت درب حیاط اورژانس روانه میشود. جهش سریع او به سمت عقب حکایت از آن دارد که چندین خودرو سواری به سرعت وارد حیاط میشوند. به یکباره با باز شدن درب خودروها هیاهو و ولوله ای فضای اورژانس را در بر میگیرد، انتقال زخمی ها به داخل به سرعت انجام میگیرد، سنگفرش های کف سالن اورژانس غرق در خون است. موجودیت امکانات جوابگوی نیاز نیست به همین دلیل اعضای کدهای مختلف از طریق پیجر به اورژانس فرا خوانده میشوند. همگی با تمام توان در حال امداد رسانی میباشد،مداوای بالغ بر پانزده مجروح و زخمی که بیشتر آنها دارای زخم ها و جراحات عمیق بر اثر به کارگیری شیشه و سلاح سرد هستند عرصه را بر پرسنل تنگ نموده، سرازیر شدن همراهان بیمار و تماشاچیان از سایر بخش ها به اورژانس در کنار ولوله و همهمه آنان عرصه را تنگ تر و طاقت ها را سر آورده، اما وظیفه کاری و انسانی و تعهد اجتماعی ایجاب میکند که مراقبت ها و اقدامات لازم درمانی جهت بهبودی و مداوا صورت پذیرد. آنچه بیشتر از همه در این آشفته بازار تمرکز پرسنل را برهم میزند سوالات مکرر همراهان و تماشاچیان است. در چنین وضعیتی جمعیت به یکباره به سمت اتاق احیاء سرازیر میشوند. با دیدن صورت خونین نگهبان از بین جمعیت چنین بر می آید که خبری هست. عده ای دیوانه وار با مشت و لگد به جان یکی از مجروحین که اصلا حال و روز خوبی نداشت افتاده بودند که اگر نبود وساطت نگهبان و سربازان کلانتری بدون شک مجروح راهی سرد خانه می شد. پیامدصورت گرفتن اقدامات اولیه و ارجاع مجروحین به بخش های دیگر حاکم شدن آرامش نسبی بر فضای اورژانس بود. در این مجال به دست آمده فرصت را غنیمت شمرده و علت حادثه را جویا شدم، اما به یکباره انگشت به دهن و حیران به فکر فرو رفتم زیرا همه ی پیش بینی هایم غلط از آب درآمد.
آیا کشیدن قلیان سبب شده چنین حادثه ی تلخی رقم بخورد؟ حادثه ای که دو نفر را به دلیل ضربه مغزی راهی مرکز استان، سه نفر را به علت شدت جراحات وارده روانه اتاق عمل و یک نفر را به علت خونریزی بعد از جراحی راهی بخش مراقبت های ویژه نمود.
چگونه قلیان به تنهایی میتواند علت چنین تراژدی درد ناکی باشد؟
سکوتی که با شنیدن این جواب وجودم را فرا گرفته بود باعث شد ت یکی از پرستاران علت را جویا شود.هنگامی که دلیل بهت و سکوتم را بیان نمودم با حالتی طبیعی جواب داد که مادیگربه این وضعیت عادت کرده ایم و دیدن چنین صحنه هایی برایمان عادیست.با شنیدن این جواب صدای زنگ خطر تهدید اینده جامعه را در گوش جانم احساس نمودم.
انچه اجمالا بیان شد بیانگر واقعیت تلخ و دردناکی میباشد که همچون خوره به جان پیکره اجتماع افتاده و به ارامی و نرمی در انزوا و سکوت با غنیمت شمرد ن غفلت موجود تهدیدی برای حیات جامعه محسوب میشود.
عدم خوداگاهی فردی و اجتماعی در کنار سطحی نگری بوجود اورنده خلا و غفلتیست که فضای مناسب برای اجرای چنین نمایشنامه های غم انگیز و رقت باری را در پرده زمان بر صحنه اجتماع رقم میزند.
اینکه قلیان برای قلب مضر است ,یک دود قلیان برابر است با مصرف یک پاکت سیگار,قلیان میوه است و ضرر نداردو……نتوانسته ما را به خوداگاهی کامل برساند,اینها شبیه کار حسنه است,ما باید دنبال کار صالحه باشیم,نه اینکه حسنه بی ارزش است ,نه ولی مهم عمل صالحه است.بنا براین ایجاب میکند تا با پی بردن به حقیقت مسئله قلیان که افیونی برای جوانان است,علاوه بر انجام دادن عمل صالحه و القاء خوداگاهی حرکتی در راستای تعهد اجتماعی و اخلاقی صورت بپذیرد.
به باور بیشتر عموم مردم انجه که افیون نام نهاده شد معجون خوش طعمیست که لذت تفریح و گردش و… را دو چندان میکند.این نگاه و باور غلط موجب گشته که خانواده ها نه تنها ممانعتی خاص به جهت جلوگیری از استعمال ان به عمل نیاورند بلکه در مواردی جوانان را تشویق و ترغیب به استفاده از قلیان کنند تا از اعتیاد انها به مواد مخدر جلوگیری نمایند و این ناشی از همان سطحی نگری و عدم خوداگاهی است.یعنی زهی خیال باطل و افتادن به چاه از ترس چاله.
خود اگاهی در مورد اغین مسئله هنگامی صورت میپذیرد که ما بدانیم قلیان یکی از جدید ترین و به روز ترین ابزارها و وسایل امپریالیسم و سرمایه داری (که در راس ان امریکا و غرب قرار دارد)در برنامه استعمار کشورهای جهان سوم است که در قالب تعبیری به نام شبیحخون با نشانه رفتن قلب طپنده پیکره اجتماع یعنی جمعیت فعال و پویا که اکثر انها جوانان و نوجوانان ان جامعه هستند میخواهد که پویایی و حرکت به سمت افق و اینده صورت نپذیرد و خانواده به عنوان کوچکترین واحد اجتماعی نخستسن قربانی این برنامه باشد.
شناخت و شعور افکار عمومی نسبت به نقش مواد مخدر در فروپاشی کانون خانواده و همچنین بودن حد و مرزبه جهت استعمال این مواد از یک سو و نبودن ازادی استفاده مواد مخدر در مکانهای عمومی و اجتماعی از سویی دیگرسبب گردید که تکیه بر مواد مخدر سنتی و پس از ان مواد صنعتی نتواند تحقق کامل اهداف را تضمین کند هر چند که تا مرحله ای پیش رفت.اینست که سبک حمله تغییر کرد و وسایل و ابزار جدید تر بکار گرفته شد که میتوان گفت ماهواره و قلیان میوه ای از مهمترین انهاست.ماهواره متعلق بحث نیست اما باید دانست گه چنین رسانه ای زمینه تحقق استعمار فرهنگی در درون خانواده را فراهم میکند.
انچه که امروز استعمار بدنبال ان است فرو ریختن حد و مرزهای اخلاقی در جامعه و به تبع ان رواج خشونت وهنجار شکنی میباشد, که با نشانه روی به سمت اصول اعتقادی و مذهبیمان سعی و تلاش دارد که به روش شبیحخون به سرعت به این مهم دست پیدا کند.
هنگامی خود اگاهی نسبت به خلا و غفلت در جامعه صورت میپذیرد که مابدانیم دشمن با نشانه رفتن سرمایه عظیم جامعه یعنی جوانان و نوجوانان و تکیه بر افیون و سمی به نام قلیان میوه ای به عنوان ابزاربه دنبال رواج خشونت و فساد و هنجار شکنی است تا اخلاق را در اجتماع نابود کند.
عمومیت استفاده از قلییان در بین خانواده ها در مکانهای عمومی سبب شده که مهم ترین و محکم ترین قدم در راه هدف حذف اخلاق صورت بپذیرد و ان از بین رفتن شرم و حیا میباشد.چرا که حد و مرزهای اخلاقی را در جامعه و خانواده معین و آشکار میسازد.هنگامی که حجابها افتاد و مرزهای اخلاقی شکست و خط قرمزها دیگر وجود نداشت معنای ازادی میشود فساد و انجام اعمال خشونت امیز بدون هیچ قید و شرط و جمع شدن در قلیانی همراه با خوردن و کشیدن و با چاقو و شیشه به جان هم افتادن و سلب ارامش و اسایش از مردم.
و اما انچه امروز باید دانست بیان این مطلب است که مسئله قلیان فراتر از نگاه سطحی و روز مره ایست که ان را وسیله ای برای سرگرمی و تفریح و گرد هم جمع شدن میدانند.بلکه اگاهی یافتن است نسبت به این امر مهم که زنگ خطریست برای تهدید سلامت و اینده جامعه و سمی مهلک و کشنده که در قالب ابزاری به روز شده و هماهنگ با زمان کانون خانواده ,اخلاق و مهمتر از همه جوانان و نوجوانانمان را نشانه رفته تا استعمار و امپریالیسم را در نبردی یک طرفه که بدون لشگرکشی نظامی و صرف هزینه های سرسام اورصورت میپذیرد کمک کند ویک شبه رویای شیرین پیروزی را تبدیل به حقیقت نماید.
در پایان ضمن تقدیر و تشکر از تلاشهای صورت گرفته توسط مسئولین دستگاههای ذیربط,ضرورت نگاه جدی تر به این مسئله کاملا حس میشود و امیدوارم که شاهد نباشیم به جای جمع اوری و پلمپ قلیانیهای سطح شهرهر روز بر تعداد انها افزوده بشود.