حمزه فیضی پور / میرملاس نیوز :
درآمدی بر تعاملات شوراییان درگام های نخست
این روزهاشوراهای اسلامی شهر وروستا باپشتوانه ی رأی مردم کارخود را آغاز کرده اند که مطلع شروع کارشان سوگندیست که اعضاء باید بدان وفادار بمانند تا درفضای جدید به وجود آمده، مدیریت شهری وروستایی درپاسخ به مطالبات به حق مردم وظیفه ایی بس خطیر را با درایت وتصمیم گیریهایی بردائرمدار”عقلانیت “والبته باچاشنی”همدلی دلسوزانه “و”همراهی صادقانه “مسئولانه برعهده بگیرندوعملیاتی نمایند.ضمن تبریک به کلیه ی منتخبین مردم که توانسته اند سرمایه ایی بزرگ به نام” اعتماد اجتماعی “را به حساب خودبریزند ونظرورأی مردم راجلب کنندوبه عضویت شوراهاکه ” پارلمانهای محلی ” اند دربیایند ،ارائه نکاتی ازباب یادآوری خالی ازفائده نیست .آنچه درمقام مسئولیت پذیری برای منتخبان مردم باید مورد عنایت قرار گیرد نهادینه کردن” فرهنگ رفتاری تعامل وگپ و گفتگوی استدلالی “به هنگام جلسات هم اندیشی است. ما ایرانیان مفتخر به دو”هویت ممزوج” هستیم که هردومکمل هم اند:یکی هویت اسلامی وعقیدتی ودیگری هویت ملی وایرانی،قدر مشترک هردو هویت توجه به واژه گان زیبا درادبیات سیاسی معاصر است ،هرواژه ای را که دراین حوزه بیابیم هردوهویت آن را دارا هستند. واژه گانی چون “عقلاینت ابزاری وابرازی ” ، “تعامل وهمدلی وهمفکری ” ، “دموکراسی، نظرجمع و رای مردم” که تجلی آن درآینه ی شوراها نمایان می باشد هم دردستور العمل زندگی مسلمانان (قرآن)وهم درمنشور سیاسی تشیع (نهج البلاغه )وهم درزبان شعرای ما چون مولوی ،حافظ ودیگربزرگان ادبی سرزمین پارسیان جایگاه ویژه ای را به خود اختصاص داده اند. در کلام نورانی و وحیانی قرآن، سوره ی شوراء ودیگرآیات متعدد آن ،ودر کلام مبارک پیشوای آزادگان علی (ع) که مشورت به صورت”پشتیبانی استوارتر” مطرح است، به عنوان مبانی تئوریک ” تعامل وهم اندیشی ” باید مورد توجه اصحاب خرد دین مدار وخرد ورزان دینی نو اندیش قرار گیرد . خردمندی اقتضاء می کند یک ” انسان مدعی،” اهل تبادل نظروتعامل در تصمیم گیریها واقدامات خردورزانه ی “عالم پسند وعالم منظر”باشد ،که این عرصه ،عرصه ایی بس خطرناک است وجزبا توکل عقیدتی وتعهد علمی وعملی عبوراز گردنه های “نفس فزون خواه ” به هنگام ورود به آن شدنی نیست ،مولای متقیان علی (ع)به عنوان پیش قراول آزادی وآزادگی وسمبل دل داده گی به انسانیت انسان درپیکار صفین ضمن خطبه ایی که حقوق متقابل مردمان وزمامداران را بیان کرده است می فرمایند:”فلا تکفواعن مقاله بحق او مشوره بعدل “پس ،از گفتن یا رای زدن درعدالت باز نایستید” واین همان شجاعت وپروا پیشگی است که هدف را رضایت خداوندگار وطیب خاطر بندگانش می داند .درشکل دوم هویت که ایرانی بودن وباعنصر وحدت بخش ملیت است ، تجلی آن وصف زیبای شاعران این سرزمین کهن درمورد پدیده های سیاسی ،اجتماعی وفرهنگی می باشد از جمله تعامل وهم اندیشی خردورزانه درپرتو “عقلانیت بدون غرض “که نمونه ی بارز آن این توصیه ی لسان الغیب حافظ شیرازی است:
هرآن کو خاطرمجموع ویارنازنین دارد سعادت همدم اوگشت ودولت همنشین دارد
واین زمانی محقق می شود که اشخاص مدعی نه درمقام لفظ وبیان که درجایگاه عمل به ارکان وبه دور ازحب وبغض های نفسانی دروادی تعامل وهمگرایی “مردانه ” ایمان واقعی خودرا به” شعارها وگفتارها “نشان دهند که “دوصد گفته چونیم کردار نیست “وباهنر یقین به جنگ با “غرض نفسین “بروند وگرنه:
چوغرض آمد هنر پوشیده شد صدحجاب ازدل سوی دیده شد
مکمل این شکل از هویت ملی، زبان رسای مولانا دروصف زیبای چنین واژه گانی است که :
عقل با عقل دگر دوتا شود نورافزون گشت وره پیداشود
بادوعقل ازبس بلاها وا رهی پای خود برلوح گردون ها نهی
چوعقلی باعقل دگر جفت شد مانع بدفعلی و بد گفت شد
ور چه هست عقلت باعقل دگر یارباش ومشورت کن ای پدر
مشورت ادراک وهوشیاری دهد عقل ها مرعقل را یاری دهد
این نوشتار به دنبال پل زدن میان تعاملات اعضای شوراها وشعارهای انتخاباتی ومطالبات مردم می باشد ،چشمان تیزبین مردمان انتخاب گر ابزار مهم شکل دادن به محتوای گفتمان درتعاملات بر محور” عقل مردم خواه ” ومهار “نفس خودخواه” است ،زیرا به قول مولانا :
عقل درتن حاکم ایمان بود کزبیمش نفس درزندان بود
قدرت خواهی نفس وپشت پا زدن به شعارها اگر به گونه ای مهار نشود شورائیان را به اسارت خود در می آورد وآنگاه “عرصه تعامل ” که باید عرصه ی هم اندیشی درچگونگی هرچه بهتر محقق شدن خواسته های مردم با شد تبدیل به جولانگاه خواهش های نفسانی می گرددودراین میان مردمان پاکدل انتخاب گر که”ولی نعمتان “به حساب می آیند به بوته ی فراموشی سپرده می شوندو “فساد نظر ” فضای گپ وگفتگورا آلوده می نماید ،این نفس فزون خواه وقدرت طلب گاه درلباس” قانون گرایی وتدین درظاهر” و ” تدلیس درعمل وباطن” سعی در سمت وسو دادن “هم اندیشی پاک ” به نتیجه گیری دلخواه واز قبل ” هم اندیشه شده ” دارد. که سرانجام تمایلات فردی خود را درتعاملات جمعی به نام ” قانون ” مطرح ومنافع مردمان را به راحتی در پای مطامع نفسانی قربانی می کند وبه تعبیر علی (ع): من نال استطال (آن که به نوایی رسید ،خود را برتر از دیگران دید). خود بینی ها وانحصارطلبی های فردی ، گروهی وخانوادگی سم مهلک ” تعاملات شورایی ” و ” خرد ورزی جمعی ” است . تنگ نظری در تصمیم گیریهای شورایی بدین معناست که ” منتخبان مدعی رأ ی مردم ” جز خود را نبینند وجز به منافع خود نیندیشند وهمه چیز را برا ی خود بخواهند ، این فزون خواهی مهار نشده به سرعت هم شوراء را از کارایی وکارآمدی می اندازد و هم امید مردمان امیدوار به تغییر وضعیت موجود به سمت وضعیت مطلوب را به یأ س و نا امیدی تبدیل می کند که البته کاری بس ناجوان مردانه وگناهی نابخشودنی است . باید دانست “جایگاه اجتماعی ” که اعطاء گران آن مردمان نجیب می باشند عزت بخش است وگاه می تواند آدمی را به اوج حضیض ذلت بکشاند وآن زمانی است که از محتوای اصلی که مورد نظر کنشگران پاک اندیش باشد فاصله بگیرد،درچنین حالتی صبغه ی مردمی بودن ودرعین حال حاکمیت روح معنویت جای خود را به ذلت نفسانی می دهد ومشروعیت مردمی را به بهای ناچیزی به قربانگاه سلیقه های شخصی می برد.اما نتیجه ی پذیرش عزت خدایی وپایگاه اجتماعی “مردم داده ” روی آوردن به همدلی وهمراهی صادقانه و شفافیت در بیان خواسته های مردم بدون ” تراشکاری عامدانه ” وترجیح منافع عموم بر منافع خصوص با ازخودگذشتگی “ایثارگرایانه ” است که براین رفتار معقول ومشروع ومردم پسند می توان نشان های زیر را آدرس داد :
* به هنگام بحث وگفتگوملاک ومعیار، استدلال وقدرت مانور روی خواسته های مشروع مردم است.
* به هنگام هم اندیشی شورایی بحث کارشناسی همراه با منطق یک کارشناس یک اصل است نه جدل وسفسطه ویا بیهوده گویی آن هم با یک پوشش حق مدارانه (…تلبس الباطل باالحق ).
* جابه جایی های “هم رأی گرایانه “درمیان اعضاء به هنگام بحث وگفتگو پیرامون موضوعات مربوط به حوزه های مدیریتی وتصمیمات شورایی ، به این معنا که گاه دو یاسه یاچند نفر برروی موضوعی که “عالمانه ” ومبتنی بریک اراده ی کارشناسانه ابراز نظر می کنند دریک جلسه ی تبادل نظر ” هم رأی و موافق هم ” می گردند وگاه درجلسه ی دیگر روی موضوعی دیگر از منظر کاریک کارشناس ونظر یک کاردان ” مخالف نظر هم ” واین نوعی نیک اندیش وحسن فعل وقولی است که زیبنده ی یک شورای کار آمد می باشد.
* تذکر ویادآوری شعارهای انتخاباتی درجلسات بحث وگفتگو با رعایت معیار عدل وانصاف درتصمیم گیر یها واقدامات شورایی .
* توافق جمعی با لحاظ کردن دقیق “نظرات مردم گرا” وبارعایت معیارهای شرعی،عقلی و قانونی که مکانیسم اجرایی کردن گام های ” همدلانه وهم گرایانه ی ” شورایی است رمز نتیجه بخش مثبت وکارآمد کردن یک تعامل عالمانه در ورای همراهی دلسوزانه شوراییان می باشد که به طور قطعی آسیب هایی چون تفرق ، خودخواهی ، فردگرایی و کینه ورزی شخصی که حرکت های موفق جمعی را تهدید می کند کاهش خواهد داد.
* دراندیشه زیبای امام علی (ع) کنش مبتنی بردروغ وفریب عملی جاهلی وغیر انسانیست،در این اندیشه منطق فریبکاران تاریخ چون عمر وبن عاص وهمه ی آنانی که براین راه ورسم اند مورد نقد ونفی قرارمی گیرد ،به گونه ای که می فرماید: ” اما وشرالقول الکذب انه لیقول فیکذب ویعید فیخلف” (آگاه باش که بدترین گفتار سخن دروغ است ، اوسخن می گوید ودروغ به هم می بافد و وعده می دهد وخلاف آن می پوید) پس برای شوراییان منتخب مردم راستگویی ، امانتداری رأی مردم ،صداقت وصراحت دربیان “درد دل مردم و وفای به عهد ” همزاد اندیشه ی پاک “خدمت بی منت ” است وهیچ سپری چون پای بندی به عهد وپیمان وصداقت درکلام وعمل به ارکان باز دارنده ی نفس سرکش نیست ،نتیجه آنکه راستی و درستی درتصمیم گیریها واقدامات جمعی مولد نشاط فردی واجتماعی وتوفیق کار شورایی است. .
به امید آنکه همه ی ما منتخبین که رأی مردم را به عنوان ” امانت چهار ساله ” عهده دار شده ایم، امانت داری امین وپاسخ گویانی وفادار به شعارهایمان درجهت تلاش برای برآوردن رضایت خاطر مردمان نجیب حوزه های انتخابی امان باشیم وبدانیم وباور داشته باشیم که ” هرچه زود برآید دیری نپاید ” وبه امید آنکه خودرا هزینه ی آنچه نماییم که به مردم قول داده ایم نه آنکه رأی مردم را هزینه ی کسب ” سرمایه ایی ” کنیم که پایانی خوش به دنبال نخواهد داشت .
حمزه فیضی پور
عضومنتخب شورای اسلامی شهر کوهنانی