[1]
ازجاذبه های گردشگری این شهرستان دامنه های سرسبز کوههای سر به فلک کشیده گرین،چغادزدان،سرکشتی و بزکن، رودخانه های خروشان گیزه رود، رضاویس و بادآور، دشتهای سرسبز خاوه و چواری، سرابهای نیاز،دولیسگان،قمش،کل خانی،تیمور و پیردوستی و جنگلهای سرسبز جنوب و جنوب غرب دلفان را می توان نام برد. مهمترین جاذبه های تاریخی-مذهبی این شهرتان بقاع متبرکه امام زاده ابراهیم از نوادگان امام موسی کاظم، معروف به “بابا بزرگ” در ۶۰ کیلومتری غرب نورآباد و امام زاده پیرمحمد از نوادگان حضرت زین العابدین در ۵۴ کیلومتری جنوب شهر نورآباد میباشد. محیط سرسبز و جنگلی در اطراف این اماکن مذهبی جذابیتهای بالایی ایجاد نموده است. چشمه آبگرم دلفان در محل تلاقی سه رودخانه گاماسیاب،سیمره و گیزه رود (درون یکی از زیباترین تنگه- های ایران) و همچنین وجود چشمه سارهای متعدد در دامنه های کوهها و حتی ارتفاعات این شهرستان که سبب ایجاد آبشارهای زیبایی چون “گاویار” در ارتفاعات بزکن، “سیله” در ارتفاعات مامن کوه، “قمش” در ارتفاعات منگاول و “داله لان” در ارتفاعات مهراب کوه شده است، بر زیبایی هرچه تمامتر این شهرستان افزوده است. گرچه جای جای خاک این مرز و بوم دارای جاذبه های باستان شناسی است لیکن بطور عمده میتوان به قلعه سه طبقه خاکی “کفراش” در خاوه (محل سلطنت ساسانیان)، قلعه “سلاسل” در محل قلایی، قلعه سه طبقه “ورمشان” در حسن گاودار، قلعه دو طبقه “سرابگر” در اتیوند، قلعه دو طبقه معروف “گندم بان” در تپه جمشیدی، قلعه سه طبقه موسوم به “چغا موین” در دولیسگان و آثار باستانی متعددی در کاکاوند و مهراب کوه اشاره کرد. تپه حمام دلفان این تپه که در ۲۵ کیلومتری دلفان و در روستای یارآباد واقع شده ارتفاع زیادی ندارد و از قدیم به حمام معروف بوده است. در اطراف تپه گورهای باستانی بسیاری وجود دارد که گویی اهالی روستا و دیگران بیش تر با حفاری غیرمجاز؛ اشیای به دست آمده از طلای منقوش را به غارت و یغما برده اند. در آن روزگار گویا یکی از آیین های رایج تدفین، سکه گذاشتن در دهان مردگان بوده است. بدین گونه اگر در قبری آثار باارزش دیگری یافت نمی شد؛ دست کم سکه‌ای از دهان جمجمه‌‌ای پیدا می‌شد. یکی از سکه های به دست آمده از این تپه به دوره ساسانی تعلق دارد.