سیروس علیپور :
سرانگشتان بریده
جنگل‌های بلوط کوهدشت در مقاومتی جانانه در برابر نسل بی رحم بشر، ایستاده جان می‌سپارند.
این درخت به چه گناهی، انگشتانش را از دست داده است؟ آیا سزای دستان گشوده یک نیازمند به درگاه بی نیاز بریدن است؟
مسافران، گردشگران و مردم روستاهای همجوار این جنگل‌ها، دست به دست هم داده و در راه نابودی این درختان عزیز و ارجمند، گوی سبقت از هم ربوده‌اند؛ گردشگران برای لذت و پخت و پز درختان را می‌برند و می‌سوزانند و کشاورزان برای هموار کردن زمینهای کشاورزی و این در حالی است که هر ساله، می‌توان به راحتی کاهش تراکم این جنگل‌ها را به چشم دید..
