علل ریزش مو؟

 

علل ریزش مو؟

ریزش مو علل متعددی دارد . وقتی ریزش مو به صورت ناگهانی شروع می‌شود. علت ممکن است بیماری، رژیم، داروها، یا تولد بچه باشد. اگر ریزش مو به صورت تدریجی است، و سال به سال بدتر از سال قبل می‌شود، فرد ممکن است ریزش موی ارثی داشته باشد. برخی روش‌های آرایش مو هم می‌توانند باعث ریزش موی قابل توجه شوند. در ادامه به طور خلاصه دلایل مختلف ریزش مو بیان می شود.

  اختلالات مو؟

 ریزش موی ارثی ( نازک شدن تدریجی موها): همچنین به آن ریزش موی آندروژنتیک هم می‌گویند . این در واقع شایع ترین علت ریزش مو است. وقتی یک مرد مبتلا به ریزش موی ارثی است خط جلویی موها به سمت عقب پس روی می‌کند، همچنین موها از وسط سر نیز کاهش می‌یابند.

 از طرف دیگر در این نوع ریزش مو در خانمها خط رویش موها در بالای پیشانی حفظ می‌شود، اما تراکم موها در بالای سر به تدریج کاهش می‌یابد. موهای جلوی سر نسبت به موهای پشت سر خیلی کم تراکم تر می‌باشند.

 به ندرت ممکن است ریزش موی الگوی مردانه در خانم ها و یا بالعکس ریزش موی الگوی زنانه در آقایان دیده شود.

 در آمریکا بیش از  میلیون ها نفر زن و مرد مبتلا به ریزش موی ارثی هستند. در واقع در این نوع ریزش مو ریزش روزانه موها طبیعی است اما موها به تدریج، به خصوص در جلوی سر نازک شده و از بین می‌روند.

 کچلی منطقه‌ای: این یک بیماری خود ایمنی است که منجر به ریزش مو در سر، صورت و یا در دیگر نقاط بدن می‌شود. در هر سنی می‌تواند ایجاد شود. ریزش موها به صورت سکه‌ای یا منطقه‌ای است. در نوع پیش رفته آن تمامی موهای سر و صورت از بین می‌روند.

 بیماری‌ها؟

 بیماری داخلی زمینه‌ای: در حدود سی بیماری داخلی مختلف، ریزش مو یک علامت هشدار دهنده است. وقتی بیماری زمینه ای نباشد ریزش مو نیز کنترل می‌شود. دو بیماری شایعی که بیشتر از همه باعث ریزش مو می‌شود:  کم کاری تیروئید ؟و کم خونی می‌باشد. این ریزش مو در حقیقت ریزش موی واکنشی و خود بخود محدود شونده است. چند ماه بعد از بیماری اولیه ریزش مو به طور ناگهانی آغاز شده و موها به ویژه در ناحیه گیج گاه کاهش می‌یابد.

 درمان برخی سرطان‌ها: به دنبال درمان برخی سرطان‌ها ریزش مو ایجاد می‌شود. رادیوتراپی و شیمی‌درمانی منجر به ریزش مو می‌شوند. اغلب موارد به دنبال اتمام درمان سرطان موها به حالت نرمال بر می‌گردند.

 عفونت‌های قارچی سر: در بچه ها شایع است. ریزش مو توأم با پوسته ریزی و خارش سر به صورت موضعی می‌باشد. مسری است، به راحتی قابل درمان است.

 کندن موها: یک نوع وسواس اجباری است. برخی از افراد با اراده موهای خود را می‌کنند. با اینکه فرد نسبت به این موضوع آگاهی دارد اما یک حالت وسواس و اجبار گونه در وی وجود داشته و منجر به ادامه کار می‌شود. این افراد ممکن است موهای سر، ابرو و یا مژه های خود را بکنند. این بیماری از نوزادان چند ماهه تا افراد مسن مشاهده شده است.

 استرس و هورمون ها؟

 استرس های فیزیکی: ریزش موی قابل توجه به دنبال جراحی، تب بالا، عفونت شدید، و حتی یک آنفولانزای شدید می‌تواند باشد.

 تغییرات هورمونی: تغییرات قابل توجه در سطح هورمون‌ها به ویژه در زنان می‌تواند موجب ریزش مو شود. ریزش مو در زمان یائسگی و همچنین به دنبال تولد بچه به خاطر پایین افتادن سطح استروژن خون شایع است. وقتی ریزش مو به علت پایین افتادن استروژن خون باشد این موقتی است و موها مجدداً به حالت اول برخواهند گشت. یک خانم در سن ۲۰ سالگی یا بالاتر نباید انتظار داشته باشد موهایش به اندازه سنین ۴۰سالگی رشد کنند.

  رژیم غذایی؟

 کم کردن وزن: حتی اگر کم کردن وزن زیر نظر پزشک باشد سه تا ۶ماه بعد از کم کردن چند کیلو وزن ریزش مو اتفاق می‌افتد. ریزش مو به دنیال کاهش وزن شایع است و البته دوباره به حالت نرمال برمی‌گردد.

 مصرف بیش از اندازه ویتامین‌ها: مصرف بیش از اندازه ویتامین A که معمولاً در مکمل‌های ویتامینی یافت می‌شود منجر به ریزش مو می‌شود. بعد از قطع و نرمال شدن ویتامین A بدن موها به حالت نرمال برمی‌گردند.

 کم مصرف کردن پروتئین: وقتی بدن پروتئین کافی دریافت نکند در مصرف پروتئین خود صرفه جویی کرده و سهمیه موها را قطع می‌کند. دو تا سه ماه بعد از کم شدن پروتئین بدن موها ریزش می‌کنند. با مصرف کافی پروتئین می‌توان جلوی این مشکل را گرفت. گوشت، تخم مرغ و ماهیها منابع خوب پروتئین هستند. گیاهخواران می‌توانند پروتئین خود را با افزودن آجیل گیاهان دانه دار و عدس به رژیم غذایی خود به دست آورند.

 کم مصرف کردن آهن: مصرف کم آهن منجر به ریزش مو می‌شود. این مسئله به خصوص در مورد خانم ها صادق است. منابع غذایی آهن برای گیاهخواران عبارتند از: دانه سویا، تخم کدو، عدس، اسفناج. منابع غذایی حیوانی آهن عبارتند از گوشت، حلزون و صدف خوراکی.

 اختلالات خوردن: برخی از بیماری‌ها که خود را با اختلال خوردن غذا نشان می‌دهند مثل بی اشتهایی عصبی منجر به ریزش مو می‌شوند.

  داروها؟

داروهایی که بیشتر از همه منجر به ریزش مو می‌شوند عبارتند از: رقیق کننده‌های خون مثل آسپرین، دوز بالای ویتامین A داروهایی که برای درمان آرتریت، افسردگی، نقرس، فشار خون بالا و بیماری‌های قلبی مصرف می‌شوند.

قرص‌های جلوگیری از بارداری: در برخی از زنان قطع و یا مصرف قرص‌های جلوگیری از بارداری منجر به ریزش مو می‌شود. این به خصوص در زنانی که زمینه ارثی ریزش مو دارند اتفاق می‌افتد.

  آرایش موها؟

 مواد آرایشی موها: استفاده مکرر از مواد دکلره و مواد فر دائمی منجر به ریزش مو می‌شود. استفاده بیش از اندازه و نامناسب از رنگ مو، ژل، و اسپری‌های نگهدارنده مو منجر به ریزش مو می‌شوند. در واقع اینها منجر به شکستن و ریختن موها می‌شوند. متخصصین مو توصیه می‌کنند که مصرف مواد آرایشی مو محدود شود.

سشوار، اتوی مو و وسایل مشابه: استفاده مکرر از سشوار و اتوی مو منجر به ریزش مو می‌شود. گرمای ناشی از سشوار و اتوی مو آب درون ساقه مو را تخلیه کرده و موها را مستعد شکستن و آسیب دیدن می‌کند. اگر اجازه بدهیم که موها در معرض هوا خشک شده و سپس آنها را مدل داده و آرایش کنیم این ریسک کاهش می‌یابد. استفاده از اتوی مو نیز باید بسیار کم باشد.

 کلیپس، کش مو و سنجاق مو: اگر از این وسایل به صورت سفت و محکم برای نگهداشتن موها استفاده شوند، موها آسیب می‌بیند. اگر سنجاق مو انتخاب می‌کنید بهتر است انواعی که نرم تر بوده و نوک آنها تیز نباشد انتخاب کنید. کلیپس مو نیز باید یک بالشتک از جنس لاستیک در تماس با موها داشته باشد. بهتر است از این وسایل به صورت سفت و محکم برای بستن موها استفاده نشود.

 بافت موی آفریقایی: در این نوع آرایش موها در اثر فشار بیش از حدی که به ریشه‌های مو وارد می‌شود موها دچار ریزش می‌شوند و حتی این ریزش ممکن است دائمی باشد.

 شامپو زدن و برس زدن بیش از اندازه موها: شامپو زدن بیش از اندازه و یا برس زدن بیش از اندازه منجر به آسیب دیدن موها می‌شود. به خصوص اگر این کارها را با وسواس و محکم انجام دهیم موها بیشتر آسیب می‌بینند. در این افراد موها نازک و تیره و شکننده هستند. بهتر است موهای خیس شانه نشوند. حوله را بر روی موها نکشند. حوله را به دور سر خود بپیچید تا موها به آرامی خشک شوند. موهای خیس در معرض آسیب بیشتری هستند.

 متخصص پوست و مو می‌تواند به شما در یافتن علل ریزش مو کمک کند.؟

متخصص پوست با پرسش هایی و همچنین با معاینه موها علل ریزش موی شما را ریشه‌یابی می‌کند. متخصص پوست درباره سابقه بیماری‌های قبلی، داروهای مصرف شده قبلی، رژیم غذایی و سابقه فامیلی سؤال می‌کند. متخصص پوست همچنین موهای شما را معاینه می‌کند. هنگام معاینه ممکن است لازم باشد چند عدد از موهای شما کشیده شود. گاهی یک آزمایش خون هم لازم می‌شود. همچنین متخصص پوست به میزان چربی سر، شوره و خارش سر توجه می‌کند. وقتی به علت ریزش مو به مطب متخصص پوست مراجعه نموده‌اید یادتان باشد یک راه حل سریع و فوری وجود ندارد. با صبر و حوصله مشکل شما حل می‌شود.