[1]
دکتر پیمان رجبی :
در روز زمین پاک،زمین را نمی بینم!!!
از چند روز قبل با علم به اینکه مطلبی به مناسبت روز« زمین پاک » آماده کنم که در وبلاگم یا در یک نشریه عمومی یا تخصصی به چاپ برسانم با تراوشات ذهنی خود درگیر بودم . امروز دوم خرداد که به هوای سر کشیدن یک ریه سیر از هوای پاک بهاری به تراس خانه رفتم با چیزی جز خاک،گرد و غبار یا اصطلاح امروزی آن ریزگرد عربی مواجه نشدم !!! حال نمی دانم بایستی در مورد زمین پاک بنویسم یا هوای ناپاک! اصلا این هوای غبارآلود اجازه و انگیزه برای نوشتن در مورد زمین حال چه پاک و چه ناپاکش را نمی دهد.اما چه کنم که مسولم…
به برخی منابع که سر بزنیم خواهیم دید که در کشورهای مختلف کره خاکی برنامه هایی برای این روز و یا از این قبیل ایام نمادین در تقویم خود قرار داده اند ، از آن گذشته در سیستم آموزشی پایه آنها مطالب و آموزش هایی گنجانده اند که از همان ابتدا خشت اول را کج ننهند، امری که در سیستم آموزشی ما مهجور است!.
از این حرفها که بگذریم بد نیست نگاهی به فلسفه روز جهانی زمین پاک بی اندازیم :
در ۲۲ آوریل ۱۹۷۰ یک حرکت مردمی برای اعتراض به سیاستهای دولتی که بی‌توجه به خرابی محیط زیست در حال از بین بردن زمین بودند در امریکا شکل گرفت. گروههای طرفدار محیط زیست دانشجویان و اقشار دیگر که به ضایعات مضر کارخانه‌ها و آلوده شدن دریا‌ها با نفت و تمام آلودگی‌های رو به افزایش که بر سلامت انسان و طبیعت تاثیر مخربی داشت اعتراض کردند. برگزاری این اولین «روز زمین» (Earth Day) به موفقیتهای سیاسی زیادی انجامید و حمایت همه گروههای سیاسی را کسب نمود و توجه بیشتر قانونگذاران به هوای پاک و آب پاک و گونه‌های در حال انقراض و تشکیل «آژانس حفاظت از محیط زیست امریکا» را موجب شد.
میلیونها نفر ساکن این سیاره خاکی در روز زمین دور هم جمع خواهند شد و شعار “زمین در قبال کارهای ما صبر نخواهد کرد“The earth won’t wait” را سرخواهند داد.
به نظر می رسد مسائل زیست محیطی در پشت هیاهوی رکود اقتصادی جهان محو گردیده است و کشورهای توسعه یافته به بهانه فرار از این رکود به هر اقدامی دست میزنند. این در حالی است که مشکلات زمین فروکش نکرده بلکه ما آنها را نادیده می گیریم. ما همچنان دی اکسیدکربن را به عنوان یکی از عوامل تغییرات آب و هوا به جو زمین پمپاژ می کنیم. رودخانه ها، چشمه ها، دریاچه ها و اقیانوس ها پا به پای هوای ما آلوده مانده اند. روزی نیست که خبری در مورد شکسته شدن لوله های نفتی یا نشت نفت به آبها و یا کوهی از مشکلات دیگر زیست محیطی شنیده نشود.از طرفی همانطور که در بالا آمد ریزگردهای عربی هم به جان درخت و جانور و گیاه و در یک کلمه طبیعت ما افتاده اند و ما در چندمین سال از آغاز این اتفاق شوم هنوز علیرغم وعده و وعیدهای رسانه ای عملکردی که نتیجه مطلوب داشته و در عمل ببینیم در کار نیست.