امین آزادبخت / میرملاس نیوز :
زیرمیزی / رنج مضاعف بیماران
روزی سوگندنامه ویژه پزشکان را ورق می زدم ، متنی که در ان از خدمت به خلق وارایه خدمات انساندوستانه سخن به میان آمده بود، علیرغم شیوایی مطلب، چندان به دلم ننشست چراکه امروز کام همه مان با پدیده زشت زیرمیزی تلخ شده است.
خوب به یاد دارم که روزگار کودکی ، ترس از آمپول گریه مان را در می آورد، و امروز آرزو می کنم ای کاش دغدغه مان در این روزها ترس از این سرنگ مهربان باشد، اما این روزها غول دیگری بنام “زیرمیزی” در مراکز درمانی و پزشکی لرستان اشک همه را درآورده است.
نمی دانم پزشکان متعهد و محترم سوگندنامه پزشکی خود را به خاطر دارند یا نه؟ نمی دانم پزشکان عزیز می دانند که امروز درد و رنج بیماری به جای خود، اما دغدغه پرداخت زیرمیزی به دردی مضاعف برای بیماران تبدیل شده؟!
روزگاری زشتی این پدیده چندان بود که پزشکان معدودی برای دریافت زیرمیزی ، جلسات متعددی که بیمار را ویزیت می کرند بالاخره با مقدمه چینی خواسته خود را ابراز می کردند، اما امروز ورق برگشته و زیرمیزی چنان به ورمیزی تبدیل که پای ثابت عمل های جراحی شده است.
امروز جامعه ، زیرمیزی را جزیی از پروسه درمان می داند و متاسفانه جیبه ای گشادی که تن پوش های پزشکی دارند خیال پر شدن ندارند.
بگذریم از دلایل موجه و غیر موجه جامعه پزشکی برای دریافت این حق به ناحق، اما این پدیده ناپسند در هر شرایطی زیبنده نظام جمهوری اسلامی نبوده و مسوولان بایستی هرچه زودتر نسبت به رفع این اپیدمی اقدام نمایند.
این روزها بسیاری از مردم لرستان نیز همانند سراسرکشور بهای جان را به بهای پرداخت رومیزی ، ببخشد ،”زیرمیزی “خریداری می کنند و انگار نه انگار که سوگندنامه بقراط وجود دارد!
این روزها حال و هوای اقتصاد در دستگاه سلامت استان خوب نیست و زیرمیزی ها با سرعت هرچه بیشتر از جیب مردم بیکار و تنگدست به جیب دهان گشاد برخی ها سرازیر می شود.
این روزها نمی توان پدیده زیرمیزی را در گوشه ای از ذهنمان به عقب برانیم و آن را جدی نگیریم، که اگر چنین کنیم بوی عفونت و تعفن آن به زودی همه را فراخواهد گرفت.
مگر نه اینکه فعالان محترم حوزه سلامت همیشه ” پیشگیری بهتر از درمان است” را به مردم گوشزد می کنند! پس چطور زیرمیزی آنقدر پیشگیری نشد که امروز به دملی چرکین در کادر پزشکی تبدیل شده که به این زودی و با قویترین داروها درمانپذیر نخواهدبود!
در حسرتم که زیر میزی چگونه قداست و نجات بخشی پزشکی را کمرنگ کرد ه و معدود پزشکان با شرافتی که زیرمیزی را برای درمان بیمار مطالبه نمی کنند دیگر به چشم نمی آیند؟!
بهتر نیست جامعه پزشکی وحوزه سلامت پیش از یافتن راهی برای درمان بیماری های چنین و چنان به فکر راه علاجی برای درمان ایپدمی زیرمیزی باشند تا ویروس زیرمیزی بیش از اینها در بدنه پزشکی رخنه نکند و موجب مرگ شرف و انسانیت تاثیرگذار ترین قشر جامعه نشود؟؟