- پایگاه خبری، تحلیلی میرملاس - https://www.mirmalas.com -

شایسته‌خواهی یا شایسته‌گزینی در نظام مدیریتی لرستان؟!

[1]

 

شهرام شرفی:

 استان لرستان از نظر شاخص‌های محرومیت در رده‌هایی نامناسب قرار دارد. ما همواره داد محرومیت سر می‌دهیم ولی نتوانسته‌ایم در عمل، اقداماتی مؤثر برای رهایی از محرومیت داشته باشیم. چرا این‌گونه هستیم؟ تمدن لرستان برکسی پوشیده نیست ولی امروزه در «فرهنگ توسعه‌یافتگی»، ضعیف هستیم؛ چه در سطح مردم و چه در سطح مسئولین استانی. بی‌شک یکی از مهم‌ترین عوامل توسعه، مدیریت توسعه‌گراست؛ یعنی مدیریتی که بر اساس علم‌باوری و مردم‌سالاری شکل گرفته باشد. بهره‌گیری از مدیران علمی( تکنوکرات) و خلاق است که می‌تواند وضعیت ما را بهتر کند. با این توصیف چرا استان ما در این‌باره ضعف دارد؟ قطعاً یکی از پاسخ‌ها این است که نظام مدیریتی استان لرستان به طور غالب، «سیاست زده» است؛ یعنی هر نوع انتخاب و عزل و نصب تابع شدید گرایش‌های سیاسی افراد است. دیده شده است که مدیر با عضویت در ستاد انتخاباتی فلان نماینده، به مدیریت رسیده است. اگر چه همگی در عالم نظر می‌گوییم که شایسته‌سالاری مهم است و شایسته‌خواه هستیم اما در عالم عمل، به همان شیوه‌ی «سیاست‌زدگی اداری» عمل می‌کنیم و به طور غالب یاران انتخاباتی و سیاسی خویش را در منصب‌ها و مقام‌ها می‌گذاریم. استانی که بخواهد با دیگر استان‌های برخوردار، رقابت کند باید بتواند در مدیریت استانی، توجه به شایسته‌گزینی را مدنظر قرار بدهد. اما شایسته‌گزینی به چه معناست؟ یعنی اینکه کار را به کاردان واگذار کنیم. یعنی اینکه بر اساس شایستگی‌های علمی همراه شایستگی‌های اخلاق اجتماعی( فرهنگ پاسخ‌گویی در برابر شهروندان)، به افراد منصب بدهیم. هر کس از نظر علمی تواناتر است شایسته‌ی مقام مدیریت هم هست. هر کس بتواند که سازمان را توانمندتر کند تا بهتر بتواند پاسخ‌گوی نیازها و خواست‌های شهروندانش باشد آن کس، شایسته‌تر نیز خواهد بود. بنابراین، شایسته‌خواهی به تنهایی کافی نیست؛ بلکه باید همراه با «شایسته‌گزینی» باشد. این امر نیز در استان لرستان به راحتی قابل اجراست؛ به شرطی که از سیاست‌زدگی در نظام  انتخاب مدیران استانی پرهیز کنیم. آیا لرستان، انسان‌های نخبه و تحصیل‌کرده‌ی کاربلد ندارد؟ چرا از این استعدادها در مدیریت‌های استانی استفاده نمی‌شود؟ چون در ستاد انتخاباتی فلان کاندیدا نبوده‌اند! افلاطون می‌گفت:«عدالت یعنی هر چیزی در جای خودش قرار داشته باشد». در فلسفه‌ی اسلامی نیز همین تعریف مورد تأکید قرار گرفته است. خویشاوند‌سالاری، فامیل‌بازی و باندبازی، نمونه‌هایی بارز از سیاست‌زدگی هستند که متأسفانه در نظام اداری لرستان، ریشه‌کن نشده‌اند. باید در پی شایسته‌گزینی بود. در غیر این‌صورت، همچون گذشته در آینده نیز در ایستگاه محرومیت، استوار خواهیم ماند.

(ایمیل شده توسط نویسنده )