سه خاطره از شهید حسن قبادی به نقل از حاج میرزا میرزاپور

روژ قیامتمه خدا ارا وژم

با سلام به حاج میرزاپور عزیز : جناب آقای میرزا پور در آ ن سال ها( ۵۸) بنده ۱۱ سال بیشتر نداشتم دایی ها اینجانب آقا حشمت و حجت ابراهیمی که معرف حضور جنابعالی هستند در آن دوران افتخار همکاری باشهید گرانقدر حاج حسن قبادی را داشتن یادم میا د همیشه از اوصاف و ویژه گی های منحصر به فرد آن شهید عزیز تو خونه صحبت میکردند از حسن اخلاق وصبر وتلاش وکوشش بی وقفه خارج از طاقت بشری برای مستضعفین وروستا نشینان ووفقط برای رضای خدا تا اینکه یک روز یادم میا د دایی حشمت آمد خونه ما به مادرم گفت شنیدم شما یک کوله پشتی دارید چون اون زمان کمتر کوله پشتی پیدا میشد من به رسم امانت برای حاج حسن میخوامش میخواد بره جبهه یادم هست مادرم کوله پشتی آوورد و داد به دایی والان تو این عکس یاد آن خاطر ه برایم زنده شد چندی نگذشت خبر آوردن که حاج حسن شهید شده دایی هم کوله را پس آورد ( (رسم امانت نکته جالب خاطره است )) و در اون زمات کوهدشت تعدادشهدا کم بود و شاید هم انگشت شمار وبرای من بعد از آن موقع هر وقت چشمم به کوله پشتی می افتاد یاد آن شهید در نظرم زنده میشد وآن کوله برایم خیلی محترم ومقدس بود شهید حسن اگر بگم رجایی شهر ما بود غلو نکردم خدا رحمتش کند وخدا توفیق محشور شدن با آن شهید گرانقدر را نسیب مان کند التماس دعا

با سلام خدمت دوستان
شهید حسن قبادی از شهدایی است که در اندک حیات طیبه ی که در دوران بعد از انقلاب داشته اند توانسته اند در قامت یک مسلمان متعهد در عرصه های مختلف ایفای نقش کنند البته این تعهد وصلابت جز با ابتنا به مکتب قران و عترت امکان پذیر نمی باشد. این شهید بزرگوار به دلیل حضور در مناسب اجرایی و نوع مدیریتی که داشته اند می توانند الگویی مناسب برای مدیران امروز ما باشند.
در یکی از روزهای مسئولیت در بخشداری به منظور اطلاع از وضعیت مردم راهی روستاها می شوند در حین بازدید از روستای پدری، پدر بزرگوارشان از ایشان تقاضایی دارند. تقاضا، تقاضایی بسیار ناقابل و ناچیزی به لحاظ مادی می باشد. خب تو اونسالا بچه ها وسایل بازی نداشتند پلی استیشن نبود تبلت نبود وسایل بازی زیادی نبود. یکی از بازی های بچه ها این بود که سوار یه ماشین بشن و قدری سواری بکنن خلاصه تقاضای پدر اینه که این شهید همین که داره سرکار میره تا یه جایی برادرشو که خیلی هوس سواری کرده با خودش ببره و البته دیگه لازم نیست اونو برگردونه خودش پیاده بر میگرده دقت می کنید تقاضا به لحاظ مادی صفره هیچ هزینه ی برای بیت المال نداره چون تو مسیر داداششو پیاده میکنه و اون خودش برمیگرده واین مسیر رو هم باید بره
شما تصور می کنید پاسخ این شهید چیه
شهید با دست بچه هایی که کمی دورترند رو به پدر نشون میده و میگه من برادرمو سوار کردم اون بچه ها کیو دارن سوارشون بکنه من با دل اونا چکار کنم
این یک نمونه از رفتار مدیریتی مردی زمینی اما آسمانی شده به واسطه ی التزام عملی به مکتب اهل بیت است و اما امروز مدیران ما چگونه می اندیشند.
حضرت آقا: وقتی به ما می گویند منتظر فرج باشیدِ، فقط این نیست که منتظر فرج نهایی باشید، بلکه معنایش این است که هر بن بستی قابل گشوده شدن است. فرج،یعنی این . فرج یعنی گشایش

با تشکر از همه عزیزانی که این خا طرا ت خوب را می نویسند باید این فرهنگ شهاذت گسترش داده شود و تشکر از اقای سعید بالنگ

روحش شادیادش سبز….قابل توجه کارمندان کمیته امدادیادبگیرید

گوشه ایی از مناجات شهید چمران

خدایا از آنچه کرده ام اجر نمیخواهم و به خاطر فداکاریهای خود بر تو فخر نمی فروشم, آنچه داشته ام تو داده ایی و آنچه کرده ام تو میسر نمودی, همه استعدادهای من, همه قدرتهای من, همه وجود من زاده اراده توسن, من از خود چیزی ندارم که ارایه دهم, از خود کاری نکرده ام که پاداشی بخواهم.

خدایا هنگامی که غرش رعد آسای من در بحبوحه طوفان حوادث محو می شد و به کسی نمی رسید, هنگامی که فریاد استغاثه من در میان فحش ها و تهمت ها و دروغ ها ناپدید می شد… تو ای خدای من, ناله ضعیف شبانگاه مرا می شنیدی و بر قلب خفته ام نور می تافتی و به استغاثه من لبیک می گفتی.

تو ای خدای من در مواقع خطر مرا تنها نگذاشتی, تو در تنهایی انیس شبهای من تار من شدی, تو در ظلمت نا امیدی دست مرا گرفتی و هدایت کردی. در ایامی که هیچ عقل و منطقی قادر به محاسبه نبود تو بر دلم الهام کردی و به رضا و توکل مرا مسلح نمودی… خدایا تو را شکر میکنم که مرا بی نیاز کردی تا از هیچکس و از هیچ چیز انتظاری نداشته باشم.

ویژه گی مردان خوب خدا همین است.
سلام بر شهید حسن قبادی و سلام بر همه مردان مخلص خدا.

با تشکر از برادر سعید بالنگ و همچنین مدیریت سایت میرملاس برای استفاده از این مطالب خوب و آموزنده.

درود بر روانِ پاکش
من دانش آموز اول یا دوم دبیرستان بودم که شهید شد. او خودخواهی را در خود کشته بود. سرسپرده ی عدالت بود. هیچ چیز برای خودش نمیخواست. وقتی شهید شد همه شوکه شده بودند. او از تبارِ آزادمردانی بود که مملکت بعداً بیشتر نیازمندش بود.