نیستی
تمام بابونه های زمین را می خواهد پر پر کند
دلم
ذره ذره
بر کوه کوه جهانم پاشیده ای
جمع نمی شود
دلم
شب را گرفته است
از ماه چشمهایت نو می شوند یا
از دست رفته دلم؟
ابری دارد تمام جهان را می گیرد…
نیستی!
نیستی تمام بابونه های زمین را می خواهد پر پر کند دلم ذره ذره بر کوه کوه جهانم پاشیده ای جمع نمی شود دلم شب را گرفته است از ماه چشمهایت نو می شوند یا از دست رفته دلم؟ ابری دارد تمام جهان […]
نیستی
تمام بابونه های زمین را می خواهد پر پر کند
دلم
ذره ذره
بر کوه کوه جهانم پاشیده ای
جمع نمی شود
دلم
شب را گرفته است
از ماه چشمهایت نو می شوند یا
از دست رفته دلم؟
ابری دارد تمام جهان را می گیرد…
نیستی!
این مطلب بدون برچسب می باشد.
جالب بود …فک نمیکردم شعرم داشته باشی.
……………………دیگر سفارشی نیست
نیستی ومن دلم هرلحظه ترامیخواهد.چرابااینکه ابریم نمیبارم براین گونه های سردردپای هیچ بوسه ای ننشست وتمام جهانم مداراباچشمان توشد….دلم براشعرات تنگ شده بودزیبانوشتی
عمیق و ساده.
خوشگل بود، مثل همیشه…
فرشته آسمون خودم.
شعر با نیستی در هم می آمیزد و می خواهد که نیستی را القا کند؛ نیستی ای که نیست است.
سپاس از فرشته خانم.
شعرهایش را ندیدم که هرگز بخواند.
ستون ادبی میرملاس، سبب خیر شد.
سلام عالی بود خسته نباشید
نیستی
درجستجویت درسراب نشینم
درقیام کوه وسبزه گریان شوم
درآتش چشمانت بلندفریادزنم
نیستی ومن
هیچ ندارم خویش هدیه خداییت دهم
تک تک ستاره های آسمان را
قربانی شبانه های ساکتت کنم
……………….و تکرارهای دل قشنگترش کرده……………….
از تنهایی مگریز!
به تنهایی مگریز…
گهگاه آن را بجوی و تحمل کن
به آرامش خاطر مجالی ده….
با سپاس
هستی
نیستی
شاید همان بازی خاک و آدمی است
گه پیدا گه پنهان
سپاس از شعرتان
“دردیده بیدارم مهجوری و مستوری ”
درخلوتگه دلم “پیدایی و پنهانی ”
خسته نباشی .
ابری می خواهد، تمام بابونه های زمین را پر پر کند.
نیستی که باهم در آمیزیم، آمیخته شویم و بوی دلنشین تو مثل گرد افشانی گل ها هوا را مطبوع کند…..و من
پنجره را باز کنم مثل سابق بوی آمدنت را استشمام کنم و مست و لایعقل و سست وترد شوم آری مست تو…اما تو نیستی و به راستی در دنیا و در دنیای منم حتی نیستی و هرروز هزار بار هست شدنت را آرزو میکنم که شاید بود شوی و باز آمیخته شویم با هم و تو باعث بود و بوی من شوی…!!!!!
متشکر از فرشته خانم. که شعرش نیستی را با تمام معنا جلوه داد
دمت گرم واقعا
این نیستی رو واسه عزیزترین آدم زندگیم که رو تخت افتاده وداره با سرطان میجنگه گفتم و تنها آرزویم بودوهستش است.
باتشکر فراوان از فرشته بانوعزیز
دست گروه ابرها دردسا هم واسمان ازمیان حلقه پیوندشان همیشه تراز ابی هاست …اه نمی دانی که چندیست درهوای زمین گم شده ام مرابال پروازی باش تا ازین اسارت محض بگریزم……..
و گاهی کامنت ها از خود شعر زیباترند!
نیستی و دل بی امان بهانه میگیرد
مثل بیتابی آن کودکی که از پی مادر ،
به هیچ آرام نمیگیرد
ساده بگویم نیستی اما دلتنگی ات همیشه هست
زنده باد قلمی که چنین احساسی از آن تراوش می کند.
خسته نباشی
هر هجا
از تو نگوید
بی گمان
می میرد
فرشته ی عزیزم بر کوه کوه جهانم پاشیده شده ای دلم برایت به قول ترکه یه لحظه شده یاد گذشته ها بخیر نفسی بود و لذتی که شعر در رگهایمان می دوید .تعبیری عاشقانه تر از قشنگ ندارم برایت . در من هستی