- پایگاه خبری، تحلیلی میرملاس - https://www.mirmalas.com -

آقای استاندار!

images

 

صالح سوری / میرملاس نیوز :

سخنی با استاندار لرستان   

                                                                                    
از روزی که حسن روحانی با  رای مردم بر کرسی ریاست جمهوری تکیه زد و  بر جای مردی نشست که می خواست دنیا!!! را اداره کند،انتظار می رفت که به زودی شاهد تغییر و تحولاتی در سطح مدیریت استان خواهیم بود. زمان زیادی طول نکشید که وزیرکشور دولت تدبیر و امید  دست به تغییر استانداران زد و در این میان  کسی را که اتفاقا هم تبار مردم لرستان بود و در دولت های پیشین نیز مناصب گوناگون  پذیرفته بود، به مدیریت لرستان فرستاد.فارغ از موضع گیری های سیاسی و عملکرد گذشته ایشان که موضوع این یادداشت نیست،انتظار می رود که ایشان بتواند مجری سیاست های دولت اعتدال گرای حسن روحانی در لرستان باشد.این نوشته قصد دارد ،برخی از مهم ترین معضلات استان را که بارها از طرف دلسوزان آن  فریاد زده شده است، دوباره به ایشان یادآوری نماید.
آقای استاندار!
       به برکت دولت های پیشین بخصوص دولت احمدی نژاد که پول حاصل از فروش نفتش بی سابقه بود، بنا بر آمار رسمی ، لرستان بیکارترین استان کشور است.در اخذ این رتبه بی نظیر !!! نه تنها مدیران ارشد کشور که مدیران استان در دهه های گذشته نیز باید پاسخگو باشند. اما چرا باید استانی که روزگاری جزء آبادترین مناطق ایران به حساب می آمد و به گواه تاریخ نویسان، مردمانش به برکت مراتع سرسبز و رودهای خروشان و چشمه های جوشان و خاک حاصلخیز، در راحتی و آسایش زندگی می کردند،اکنون فرزندانش یا در سعادت آباد به سعادت می رسند و یا پالان حمالی بر دوش، در کوچه پس کوچه های بازار تهران تحقیر می شوند و یا در واگن های مترو پایتخت به دست فروشی می پردازند؟چرا در پایتخت خبری از جوانان کارگر خراسان و کرمان و یزد و اصفهان و فارس و……نیست.مگر نه زلف سوخته دختران و چهره خمار پسران حاصل همین بیکاری است؟آقای استاندار بر سفره خالی این مردم نه پول نفت که درخت صنعت بکارید و به مدیران کشور بقبولانید که بیکارترین استان کشور قاعدتا نیازمند توجه ویژه است.از معرفی مردم لرستان به عنوان مردمی صبور و قانع نزد مسولان کشور بپرهیزید و با ارایه آماری دقیق از اوضاع بحرانی استان ،شوق خدمتی ویژه را در آنان برانگیزید.
آقای استاندار!
محیط زیست لرستان نفس هایش به شماره افتاده است.شما نیز در این دیار زیسته اید و بی شک مانند بسیاری از مردم آن لحظه ای هرچند کوتاه در سایه سار درختان بلوط آن آرمیده اید و خستگی را با خنکای نسیم آنان از تنتان زدوده اید.ولی افسوس و صد بل هزار افسوس که جدای  از ریزگردهای عربی و بیماری زغالی ، تبر بی رحم ندانم کاری و بی مسولیتی چنان به جانشان افتاده است که یکان یکان از درد و غصه دق مرگ می شوند و پیش از آنکه جانشان ستانده شود، خود ایستاده می میرند.سرنوشت حیات جانوری آن نیز بسی غم انگیزتر از پوشش گیاهی  است.سمندر لرستانی سر از بازارهای کشورهای عربی درمی آورد و پلنگ لرستان زخمی تیر ناکسان می گردد.تازه این حکایت حرام گوشتان است که که حلال گوشتانی چونان کل و کبک و تیهو حسابشان با کرام الکاتبین است.آقای استاندار  بر آتش تخریب جنگل ها آبی بپاشید و تفنگ را از دست این جماعت ناشسته رو بگیرید و  محیط بانانی بیشر بر طبیعت بگمارید تا همچنان که آنان کوهستان را بر حیوانات نا امن کردند، آنان نیز حتی در خانه های خویش احساس امنیت نکنند.
آقای استاندار!
کمتر روزی است که سینه سرزمین تاریخی لرستان به دست چپاولگران میراث تاریخی شکافته نشود.گواه ما بازار پر رونقی است  که فروشندگان دستگاه های فلز یاب در استان رونق داده و خلایق را به طمع انداخته که بی رحمانه به جان  هر جایی که بوی تاریخ و تمدن از آن بر می خیزد ،بیفتند و دندان طمع خود را در کالبد بی جان آن فرو برند و سند هویت این قوم بخت برگشته را قربانی حرض وآز خود نمایند.نه حریم در خاک خفتگان تپه های تاریخی رعایت می شود و نه حرمت آثار هزار ساله نگه داشته می گردد.فلک الافلاک هنوز در بند است و پل کشکان جولانگاه جالیزکاران.آقای استاندار میراث فرهنگی لرستان را دریابید که اگر در دنیا نامی داریم – و برای برخی  نانی – از همین آثار بجا مانده از گذشتگان است ورنه بر حالمان که امیدی نیست و باید بر آن گریست.
آقای استاندار!
در سال های گذشته نخبگان زیادی از گوشه و کنار استان که بی شک جنابعالی از دلایل آن آگاه هستید دیار خویش را ترک و راهی استان های دیگر  شده اند.نخبگانی که گرچه هرکدام در گوشه ای از جای جای کشورمان منشا خدمات گوناگون شده اند، اما متاسفانه سرزمین  مادری از خدمات آنان محروم شده است.همچنان که خروج نخبگان از کشور خسارتی جبران ناپذیر است این اتفاق در لرستان که بیش از هرچیزی نیازمند به  سرمایه های انسانی خویش است، خسارتی جبران ناپذیر تر.امیدواریم جناب عالی هرطور که صلاح می دانید در جلب و جذب این نخبگان بکوشید و آب رفته را به جوی برگردانید که اساس توسعه هر سرزمین قبل از هر چیزی نیروی انسانی آن است.
        در پایان آقای استاندار! امثال من و شما در آستانه میان سالی آرد های خود را بیخته و الک هایمان را آویخته و جوانی را ناکام و یا به کام پشت سر نهاده ایم.ولی باید نگران فرزندانی باشیم که در سال های آتی با هزار امید و آرزو میراث ما را به نظاره خواهند نشست و در برابر چشمانشان جز  دشت هایی خشک،مراتعی مخروب،رودخانه هایی بی آب،میراث فرهنگی به غارت رفته، زیست بومی منقرض، مردمی خمار، جوانانی بیکار، شهرهایی ویران و روستاهایی خالی نخواهند دید.امیدوارم روزی که شما نیز مانند استانداران پیشین به سنت تاریخ،  لرستان را ترک می فرمایید، مردم لرستان این شعر شاعر پر آوازه معاصر مهدی اخوان ثالث را زیر لب زمزمه نکنند که:

هر که آمد بار خود بر بست و رفت     *****    ما همان بدبخت و خوار و بی نصیب