[1]
علی طولابی / اختصاصی میرملاس نیوز : این روزها خبرهای ناراحت کننده ای در باره ی سد معشوره به گوش می رسد.سدّی که تمام آمال و آرزوهای یک شهر در آن خلاصه می شد.سدّی که تمام نمایندگان گذشته و نماینده ی حال آن را یکی از افتخارات خود دانسته،هربار با نصب بنر و پارچه نوشته،مدعی می شدند که مراحل قانونی آن را مصوب کرده اند. این روند شعاری همچنان ادامه یافت تا اینکه در چند سال گذشته با ورود قرارگاه خاتم رسماً عملیات احداث سدّ معشوره آغاز شد و موجی از شعف و شادمانی در دلها ایجاد شد.
قرارگاه خاتم خیلی زود توانست با حفر تونل های انحراف،فعالیت خود را شروع کند.کارها داشت به خوبی پیش می رفت که با تغییرمجلس و دولت و با اعمال نفوذ نمایندگان خوزستان که احداث سدّ معشوره را عامل کاهش آب رود خانه ی کرخه می داستند،دستور توقف آن صادر شد.
در اخبار ساعت ۲۰ مورخ ۲/۱۲/۹۲شبکه استانی افلاک آقای توکلی نماینده ی الیگودرز با ظاهرشدن در تلویزیون،ضمن تایید تعطیلی سدّ معشوره،مطالبی بیان نمودند که عیناً سخنان ایشان آورده می شود.«این طرح در سال های قبل طراحی آن انجام شد و توسط قرارگاه خاتم کار به اجرا رفت و حدود۳۰ تا ۵۰ میلیارد به روایتی در آنجا هزینه شد.اخیراً اعلام شده که این سد تاثیر منفی در پایین دست بر روی سدّ کرخه دارد و وزارت نیرو بدنبال این است که سد را تعطیل کند که ما نفی کردیم و اعلام کردیم که قبلاً این بررسی ها انجام شده و به نتیجه نرسیده و کوهدشت با توجه به اینکه منابع آب غنی ندارد و آب زیرزمینی شان در حال افت است،در آینده برای تامین آب صنعت،آشامیدن و کشاورزی و حدود ۲۲۰هزارنفر جمعیت با چالش مواجه است و طبیعتاً مشکل زا خواهد بود و نهایتاً این طرح باید اجرایی شود،بلاخره حقّ مردم کوهدشت است.آب در کنار کوهدشت است.در منطقه استان لرستان است و اگر سدّ کرخه هم مشکلی برایش ایجاد شده،اولاًدر ابتدای کارخیلی با ضریب بالا طراحی شده است،آنجا سد نباید با این حجم طراحی می شد و اگر کمبود آبی هم ایجاد شده اولاًبخاطر خشکسالیه و موقت است،ثانیاً استانهایی دیگر که برداشت شان در حوزه سیمره بوده بیشتر تاثیر گذاربوده و در حوزه ی کشکان تاثیر آنچنانی نداشته است.پیگیری هایی از طرف مجمع نمایندگان شده و با آقای رئیس جمهو مکاتبه شده،تمام موارد،نیازها و مطالبات و هزینه هایی هم که انجام شده به ایشان اعلام شده که انشاءالله تصمیم بگیرند که این سد هرجه زودتر شروع شود و اجرایی شود و برای آینده کوهدشت انشاءلله عملیاتی شود.»
ضمن تشکر از نماینده ی محترم الیگودرز بخاطر موضع گیری شفاف و بیان مشکلات بوجود آمده بر سر راه عملیات سدّ معشوره،سوالی که مطرح می شود این است که چرا نمایندگان استان این قدر تعلّل کردند تا کار سد به تعطیلی کشیده شود و بعد مجبور شوند برای اجرایی کردن دوباره ی آن تلاشی مضاعف کنند؟ تازه اگر تلاش آنها مثمرثمر واقع گردد.چرا گره ای که با دست باز می شد،اکنون باید با دندان باز کنند؟
پس تا این جای کار معلوم شد که خبر تعطیلی سدّ معشوره با فشار نمایندگان خوزستان واقعیت دارد و می طلبد که مجمع نمایندگان لرستان هرچه سریعتر اقدام لازم را جهت شروع و عملیات ساختن سد بعمل بیاورند.
شاید بتوان گفت که نتیجه ی تعطیلی سدّ معشوره بیشتر در صحنه ی نبرد نمایندگان خوزستان و لرستان بوجود آمد و در مشاجرات وکلا،این نمایندگان خوزستان بودند که توانستند نمایندگان لرستان را به عقب برانند و آنان را تسلیم خواسته های خود کنند.از طرفی باید به نمایندگان خوزستان آفرین گفت که توانستند کیلومترها آن طرف تر از استان خود جلوی احداث یک پروژ را بگیرند و آن را به تعطیلی بکشانند و با این همه رود خانه و سد در استان خودشان راضی نشدند قطره ای ازاین رودخانه خروشان کشکان که از بیخ گوش ما عبور می کند و ما شدیداً به آن نیازمندیم بر گلوی تشنه ی ما و مزارع در حال نابودی ما برسد.چطور می شود که نمایندگان خوزستان همه بسیج می شوند و جلوی احداث سدّ معشوره را می گیرند ولی نمایندگان ما نه تنها سکوت می کنند وککشان نیز نمی گزد بلکه برخی از آنها در سخنان خود صحبت از ۳۰ سال زمان برای ساختن سدّ معشوره می کنند و به جای آن از طرح پمپاژ آب از رودخانه ی سیمره که طرحی کاملاً غیر منطقی است حرف می زدنند آن هم برای قسمت محدودی از زمین های کشاورزی شهرستان.مگر می شود که با پمپاژ دشت وسیع کوهدشت را آبیاری نمود؟به نظر می رسد این حرف ها ی غیر کارشناسی بیشتر برای توجیه توقف طرح بزرگ سدّ معشوره گفته می شود وگرنه هر انسان عاقلی می داند که دشتهای پهناور شهرستان کوهدشت را نمی توان با پمپاژ سیراب کرد.
تا کی ما باید شاهد این سهل انگاری باشیم و تا کی ما باید چوب انتخاب بد خود را بخوریم؟اصلاً فلسفه ی وکالت و نمایندگی برای چیست؟مگر نباید وکیل از حقّ قانونی موکل خود دفاع کند؟اگر اینگونه نیست پس ما وکیل را برای چه می خواهیم؟
متأسفانه خواسته بیشتر مردم از وکلایشان،محدود و جزیی مانند جا بجایی در سطح پست های استان و شهرستان است و دگر هیچ.بعد از انقلاب نمایندگان ما از هر طیف و جناحی به جای پرداختن به امور اساسی و زیر بنایی مانند سد معشوره،خود را گرفتار مسائل حاشیه ای کرده اند.که اگر اینگونه نبود، نباید لرستان، این همه سال بعد از انقلاب همچنان در لیست استانهای محروم قرار داشته باشد.
شخصیت های لرستانی نیزکه سر از مشاغل بالای حکومتی در آورده اند انگار نه انگار که لُر هستند و باید از موقعیت خود برای پیشرفت استانشان تلاش کنند.در عوض هروقت که نیازمند رأی توده مردم هستند با بیان کلماتی احساسی مانند لُر شجاع،فرزند زاگرس و غیره سعی در جذب آراء مردم می کنند.
این استان چوب ندانم کاری نمایندگان و چهره های تحصیل کرده را مدتهاست که بر تن خود احساس می کند.چهره های سیاسی که با لج و لجبازی خود باعث عقب افتادن استان و مخصوصا شهرستان شده اند.کسانی که بُعد نگاهشان در شعاع چند متری خویش است.کسانی که همه را یا سیاه می بینند یا سفید.کسانی که تمام افتخارشان از صحنه به در کردن برادرشان که او نیز مسلمان،شیعه،هم زبان و هم ولایتی آنهاست و تنها جرمش این است که مثل آنها نمی اندیشد ویا اگر همفکر آنهاست باید صندلی قدرت را به نفع دیگری خالی کند و اساسا اختلاف بر سرکرسی نمایندگی است نه برای خدمت کردن و تلاش صادقانه برای برای توسعه.
پس همه ما مقصریم. چه چهره های مطرح و چه توده های مردم.وقتی ما نمی توانیم خوب بیندیشیم،نمی توانیم خوب نیز انتخاب کنیم و وقتی نتوانستیم خوب انتخاب کنیم،کارها نیز به همین منوال و بدتر از گذشته پیش می رود.
ای کاش فریاد مظلومیت ما به گوش رئیس جمهور می رسید که جناب آقای رئیس جمهور!ما مردمی هستیم که هر بار عده ای دست بر رگ احساس ما گذاشته، سوار بر گرده ی ما راهی مجلس می شوند و دیگر پشت سرشان را هم نگاه نمی کنند.ما بی کس و بی پناهیم .آریایی هایی اصیل؛باغیرت که در عرصه انقلاب و دفاع مقدسش هم جوانهایمان در جبهه ها شهید می شدند و هم بمب و موشک صدام، خانه هایمان را بر سرمان خراب می کرد.ما مردمی زجر کشیده ایم.نمایندگان ما ظاهراً توان دفاع از حقوق ما را ندارند.پس شما لطف کنید و امیدی که در طول این همه سال در دلهای مردم این منطقه بوجود آمده است به یاس مبدل نشود. چون که مساله ی اشتغال و توسعه در شهرستان کوهدشت که عمدتا بر پایه کشاورزی شکل گرفته است،بدون سدّ معشوره قابل حل نیست.
این صدای تشنه مردم منطقه است که با توقف اجرای سدّ معشوره تمام آرزوهایشان نقش بر آب شده است.چرا که در این جا آب یعنی همه چیز و نبودش یعنی بیکاری،فقر، و مرگ تدریجی.
علی طولابی /// 
/// میرملاس نیوز