تب شبکه‌های اجتماعی گاهی خیلی تند می‌شود. گاهی با سوژه کردن لیونل مسی و هاشم بیک زاده، گاهی با ساختن کمپین دعوت از بازیکن ذخیره تیم شهرداری یاسوج (که به شکلی عجیب به درون زمین پرید و مانع گل خوردن تیمش شد)به تیم ملی برای جام جهانی ۲۰۱۴٫ گاهی هم با آن خواننده مجالس عروسی در شهرستان سبزوار (که با تیپ خاص و حالات بامزه اش سوژه خوبی برای کاربران شبکه‌های اجتماعی جور کرده). اما لابلای این سوژه‌هایی که بیشتر دستمایه طنز و تمسخر می‌شوند، می‌شود سوژه‌هایی فرهنگی هم پیدا کرد. سوژه‌هایی که یک دغدغه فرهنگی را نشانه گرفته اند و توانسته اند یک موج از همراهی کاربران شبکه‌های اجتماعی را با خود همراه کنند.
به گزارش میرملاس به نقل از مهر،این چند روزه لابلای پست‌های کاربران شبکه‌های اجتماعی، حرکتی خودجوش و مردمی برای احیای پوشش و سنت‌های افتخارآمیز محلی به راه افتاده است. انبوه عکس‌ها، پوسترها و گرایش روزافزون به بازنمایی زیبایی‌های سرزمین مادری در قالب پوشش اقوام، اتفاقی است که شبکه‌های اجتماعی به خود دیده اند. لُرها که در این حرکت پیشتاز بوده‌اند. آنها سعی کرده اند کارشان را رسمی تر هم کنند و با انتخاب روز ویژه ای در اردیبهشت ماه امسال به نام «روز گُلوَنی» سعی در ترویج پوشش لری و تقویت این فرهنگ پرپیشینه دارند.
روزی به نام گلونی
۲۶ اردیبهشت ماه، به همت جمعی از بانوان خرم آبادی، به عنوان روز سربند لُری یعنی « گُلوَنی» نامگذاری شده است تا زنان و مردان لر با استفاده از این پوشش که هم برای زنان و هم برای مردان کاربرد ویژه داشته و دارد، مراسمی نمادین و همایشی برگزار کنند. ضمن این که قرار است هر سال در بهار و تا ۲۶ اردیبهشت، دختران لر با به‌سر کردن روسری لری، این پوشش اصیل و زیبا را را به دیگران معرفی کنند. گُلوَنی، سربندی باستانی است که زنان لرستانی به‌شکل خاصی به‌سر می‌کنند و بخشی از پوشش زیبای زنان و مردان لر است. نسل جدید، از نوع کوچک آن به‌عنوان روسری استفاده می‌کند. این روسری با طرح زیبای سنتی بین دیگر دختران ایرانی هم طرفدار زیادی دارد و یکی از سوغات‌های لرستان است. در روز ۲۶ اردیبهشت هم برنامه‌ی ویژه‌ای در خرم‌آباد برگزار می‌شود که اطلاع‌رسانی خواهد شد. بسیاری از دختران لر اعم از معلمان، استادان، روزنامه‌نگاران، دانشجویان و فعالان فرهنگی جزو حامیان این حرکت هستند.
یک روسری به قدمت تاریخ
سرپرست گروه کاوش در لرستان که به تازگی کاوش پرسروصدا و حساس قلعه گوری در منطقه سیمره لرستان را به پایان رسانده است، درباره پیشینه گلونی می‌گوید: آنچه که مشخص است ریشه سربند آن هم سربند لُری بر اساس بیان مورخانی چون هرودت به دوره هخامنشیان و دوره ماد برمی‌گردد.«عطا حسن پور» با اشاره به این که بر اساس شواهد و نوشته‌های تاریخی، سربند از اجزای لباس‌های ایرانی همه ایرانیان، وابسته به آن و جدایی ناپذیر است می‌گوید:«دیاکونوف روسی در کتاب تاریخ ماد، پوشش ایرانی را توصیف می‌کند و سربند را در مورد زن و مرد ایرانی، هر دو به کار می‌برد. وجود دستاری به دور سر در نقش برجسته‌های تاریخی تایید می‌شود. در دوران میلادی و حتی پیش از مادها هم زنان و هم مردان دستار یا همان سربند بر سر دارند.» سرپرست گروه کاوش در لرستان ادامه می‌دهد: در سالنامه‌های آشوریان نیز می‌بینیم که این دستار هم بر سر زنان و هم بر سر مردان وجود دارد و در توصیف اقوام زاگرس، آشوریان، عیلامی‌ها و مادها از این سربند یاد می‌شود و در میان نقش برجسته‌های به جامانده این سربند به وضوح دیده می‌شود. حسن پور با بیان اینکه در منطق باباجیلان در غرب شهرستان دلفان، استان لرستان کاوش‌های ویژه ای را انجام داده است و به زودی مقالات علمی و تصاویر مرتبط با آن در مجامع بین‌المللی منتشر خواهد شد، می‌افزاید: در این خصوص شخصاً مستنداتی را در حفاری گورستان عصر آهن (سه هزار ساله) باباجیلان در غرب شهرستان دلفان، دامنه کوه سرکشتی، در گور شماره دو، به دست آوردم. او اشاره می‌کند: در گور شماره دو در این گورستان، انگشتر مفرغی به دست آمد که به جای نگین آن، نقش‌کنده ای وجود داشت. این نقش‌کنده، نقش یک انسان با دو بال است که از دل خورشید بیرون می‌آید. این نماد را در فرهنگ پیش از تاریخ، با عنوان فروَهر یا همان انسان خدای‌گونه می‌شناسیم.این نماد شکلی روحانی دارد و لباس بر تن دارد. با نمادشناسی انجام شده روی اندام این نقش، کفش مادی، شلوار مادی و باشلوق مادی یعنی سربندی که مانند کلاه دور سر قرار می‌گیرد مشخص شده‌اند. این سربند همچون مقنعه‌های امروزی گوش،گردن و سینه را می‌پوشاند. آن طور که حسن پور توضیح می‌دهد، روی این باشلوق مادی، کلاهی قرار دارد و دور کلاه دستاری شبیه گلونی‌های امروزی قرار گرفته است. این نماد یکی از قدیمی‌ترین نمادها در لرستان به شمار می‌آید و در مجموع مرد را با جنبه الوهیت او و دستاری به سر آن هم شبیه گلونی نشان می‌دهد. او با اشاره به اینکه به غیر از این نمونه چندین نمونه مفرغ‌های دیگر در لرستان به دست آمده است که تصاویر مرد و همچنین زن را با سربند و دستار نشان می‌دهد، اضافه می‌کند: بیشتر مورخان درتوصیف هایشان از پوشش اقوام ایرانی به این دستار یا همان سربند اشاره واضح و مشخص داشته‌اند.
گلونی، پدیده می‌شود؟
حالا اهالی لرستان و لرهای مقیم تهران حسابی دست به کار شده اند تا قبل از ۲۶ اردیبهشت و روزی که به نام سربند تاریخی و سنتی شان نامگذاری کرده اند، گلونی را بیشتر به مردم بشناسانند. باید دید آیا برپایی نمایشگاه عرضه گلونی در شهرکتاب بریانک و موجی که در شبکه‌های اجتماعی برای معرفی و تبلیغ این سربند و روسری تاریخی به راه افتاده، می‌تواند گلونی را به عنوان یک پدیده فرهنگی در میان شبکه‌های اجتماعی معرفی کند؟
منبع : مهر
کل کارلمان درس هرگلونی مان منه
با سلام جناب (۱)-
وقتی همه هویت خودمان فراموشی کردیم و شدیم به یک تقلید چی صرف که هرچه از اروپا می آید را بدون کمترین بررسی می پذیریم مشخص است که کل کارلمون خراوه -بنده نمی گویم مانند گذشتگان زندگی کنیم .بلکه ما هم بایستی با استفاده از اندیشه های نو خود و فرهنگمان را بروز کنیم و آنرا بدنیا معرفی کنیم
باسپاس از آقای حسن پور به خاطر کاوش هایش و همچنین سایت میرملاس به خاطر اطلاع رسانی اتفاقا اگر دختران امتحان کنند که با گلونی چقدر زیبا می شوند قطعا به سمت این پوشش با ارزش می روند من چند بار با دختر خودم امتحان کردم
گلونی یکی از نشانه های فرهنگ لکستان
ژن عشایر سنگین وسالار/کت گلونی مشکه ومالار/دت عشایر جوان تا بچک /إجا روسری بپوشن لچک
(انگشتر مفرغی به دست آمد که به جای نگین آن، نقش‌کنده ای وجود داشت. این نقش‌کنده، نقش یک انسان با دو بال است که از دل خورشید بیرون می‌آید. این نماد را در فرهنگ پیش از تاریخ، با عنوان فروَهر یا همان انسان خدای‌گونه می‌شناسیم)-
این انگشتر نشان می دهد که نماد فروهر چندین قرن پیش از هخامنشیان به عنوان نماد ایرانیان وجود داشته است .در صورتی که فارسها اصولا ایران قبل از هخامنشی را انکار می کنند و در همه نوشته های خود هیچ جایگاهی برای ایرانیان قبل از هخامنشی قائل نیستند .هر چند که مشخص شده است که خود هخامنشیان یکی از طوایف بزرگ قوم لر در انزان (ایذه کنونی) بودند و ادامه دهندگان حکومت ایلامیان بوده اند. در سنگ نوشته ها کورش بزرگ خود را ایلامی و ادامه دهنده حکومت اجداد ایلامی پیش از ثبت کرده است .متاسفانه فارسها از غلفت نخبگان قوم لر سوء استفاده کرده و هخامنشیان را بنام خود مصادره کرده اند.
فرهنگ زبان و آدابی که امروزه به عنوان فارسی رایج است در واقع ادامه همان آداب و فرهنگ ایلامیان نیاکان قوم لر می باشد .با توجه به اینکه خاندان های ایلامی ۴۰۰۰ هزار سال پیش از هخامنشیان در ضلع جنوب غربی ایران حکومت مستمر داشته اند بسیاری از باستان شناسان مانند والتر هینتز -رومن گریشمن-دانیل تی پاتس و… بنا به اسناد بدست آمده از دوره ایلامی ها و هخامنشیان به این نکته اذعان کرده اند که تا قبل از هخامنشیان قومی که بنام پارس می شناسیم کلیه آداب رسوم و زبان خود را از ایلامیان گرفته بودند .چراکه قسمتهای شرقی ایلام یعنی پارس جزیی از حکومت ایلامی بوده است – زبان نوشتاری ایلامی تا پایان هخامنشیان به عنوان زبان رایج عمومی کل مردم ایران بوده است .
یادت وخیر دا…