داریوش جعفری / میرملاس نیوز :
هنوز عصبیت!
اشاره: ضمن عذرخواهی از شهروندان متمدن و با شخصیت‌مان، در متن زیر سعی شده به صورت ساده، رک و پوست‌کنده، یکی از معضلات اجتماعی که گریبان‌گیرِ شهری با مردمی اکثراً فرهیخته و اجتماعی، بیان شود. لذا پیشاپیش امیدوارم به کسی بر نخورده و باعث آزرده‌خاطر شدن احدی نشود چرا که هدف صرفاً تلنگری برای یادآوری و اصلاح است.
اما: این‌جا شهرِ من است! در خیابان‌ها که می‌گردی تقریباً هر روز سر چهارراه یا گذرگاهی عمومی درگیری‌های لفظی و بدنی را می‌بینی که با توجه به اینکه آدم‌ها آدم‌اند و سنگ نیستند، ابتدا طبیعی به نظر می‌رسد. بالاخره در مواجهه‌ی آدم‌ها برخورد هم پیش‌می‌آید!
اما موردی که قابل توجه است، وجود تعصبی خاص در رفتار برخی از مردم این‌جاست که گاهی به توحش هم نزدیک میشود. مثلاً کسی با کسی درگیر شده، آنطرف‌تر بستگان آنها بدون توجه به علت دعوا و حق و باطل بودن موضوع و حتی بدون توجه به انسانیت، صرفاً به خاطر وابستگی فامیلی یا طایفه‌ای، از هر وسیله‌ی قتاله‌ای که دم دست داشته باشند استفاده کرده و به طرف مقابل یورش برده و به قول خودشان جنگِ خیابانی راه می‌اندازند. بعضاً و به ندرت در بین طرفین نزاع گاهی طیف تحصیل‌کرده، فرهنگی، نظامی و … هم دیده میشود که جای تأسف مضاعف دارد!
اگر به دادسراها و دادگاه‌های این شهر مراجعه فرمایید خواهید دید که دو واقعه، بیشترین انرژی این محافل را -نسبت به جاهای دیگر- می‌گیرد: ۱- اختلافات خانوادگی و معمولاً آدم‌های اول بخت که در سرحد طلاقند. ۲- دست و پا شکسته‌ها و چاقوزده‌ها و چاقوخورده‌ها و گرفتاران دست توحش!
برای تأیید عرایضِ حقیر، سری به آمار اعدامی‌های قصاص مربوط به نزاع‌های خیابانی‌مان، بزنید!
از طرفی در شهرمان، درگیری‌هایی هم داریم که به هیچ وجه به دادسرا کشیده نشده و طوایف شریف به‌صورت کدخدامنشی آنها را حل و فصل کرده و از آمار پرونده‌های دادگاه خارجند. در این دسته از نزاع‌ها طرف زیان‌دیده شخصاً یا به ندرت عفو و آشتی کرده، یا مثلاً با رزم شبانه یا روزانه دست به قصاص و احقاق حق می‌زند و مستقل از تشکیلات انتظامی و قضایی و مملکتی عمل می‌کند!
البته پرونده‌هایی هم هستند که پیش از تکمیل و ارجاع به دادگاه در پشت‌صحنه (بازهم کدخدا منشی) مختومه شده و حتی رضایت محضری خورده و محافل قضایی را با سردرگمی مواجه کرده و ختم به خیر می‌شوند! هر چند هنوز آثار کدورت و جرم در آنها ختم نشده باشد! که معمولاً آتش زیر خاکستر آنها پس از مدتی سر باز خواهد زد.
اما پایان تلنگر:
شهروندانِ از این دست باید متوجه باشند در روابط اجتماعی و برخوردهایشان خدایی هم هست!
آیا ما مسلمانان نمی‌دانیم که حتی کبود کردن صورت یک انسان، گناهی بزرگ است؟! پس چرا ما به راحتی دکوراسیون هم‌دیگر را تغییر می‌دهیم؟!
آیا اگر در خیابان کسانی را در حال نزاع دیدیم که نسبت فامیلی یا طایفه‌ای با ما دارند، همین دلیل کافی است که مثلاً‌با قفل‌فرمان ماشین‌مان بدون پرس‌و جو چهار دست‌و پای طرف مقابل را خورد و خاکشیر کنیم؟!
کاش کسی از جنگ و گریزهای خیابانی‌مان فیلم می‌گرفت که بتوانیم حالت چهره و عملیات انجام شده‌مان را ببینیم و پی ببریم این حرکات، در دنیای متمدن، چه‌قدر مضحک و ملال آور است!
داریوش جعفری- مدیر مسؤول ماهنامه‌ی کودکان و نوجوانان پیشوک
با سلام وعرض ادب خدمت همشهری فرهیخته جناب آقای جعفری باید عرض کنم این دعواها همه جا هست ،اما در شهرهای بزرگ به دلیل پرا کندگی فامیلها کمتر دعواهای شخصی تبدیل به دعواهای گروهی وطایفه ای میشود.شهرهایی که زمین کشاورزی ندارند اختلافشان بر سر زمین و آب منتفی است،شهرهایی که صنعت ندارند اختلاف کارگر وکارفرما ندارند،شهرهایی که گروههای مخرب سیاسی ندارند در قضیه انتخابات وانتصابات مشکلی ندارند،شهرهایی که معضل بیکاری ندارند دزدی کمتر دارند، شهرهاییی که مذهبی هستندآرامش بیشتری دارند ،شهرهایی که سابه تمدنی بالایی داند تیر وطایفه ندارندتا مشکل دعواهای طایفه ای داشته باشند،حال بفرماییدکوهدشت جزء کدام دسته از شهرهاست؟
حقیقتی ست تلخ وناگوار که بایدبه خاطرش سکوت کرد ! درود برداریوش عزیزکه دست روی سوژه ای واقعی وبدون تعارف گذاشته. کاش هم گوش شنوا داشته باشیم وهم روحیه نقدپذیری!
داریوش جان سلام وتشکر،برای حل این مشکل همه بایدهمت کنندوعصبیت نابودکننده روازبین ببرندضمن اینکه دستگاه قضامستقل ومقتدرلازمه حیات هرجامعه ای می باشد.
باسلام و تشکر از آقای جعفری که دغدغه هایش هماره قابل تحسین است
همه می دانیم که حلّ اینگونه معضلات نیازمند کارهای فرهنگی درازمدت و هزینه بر است با یک نگاه سیستمی و همه جانبه به تمامی زوایای آن که جناب مهکی به برخی از آنان اشاره نموده اند که متأسفانه عزم جدی در این راستا نه در میان مسؤولین ذیربط دیده می شود و نه در بدنه جامعه.
پس همه مقصریم و ضروری است تا طرحی نو در اندازیم .
در آخرین روز از حضور در سرزمین وحی نائب الزیاره همه دوستان هستم .
جناب آقای قبادی التماس دعا ،سلام مرا به رسول الله واهل بیت پاکش برسانید ،درمن از شما دعوت مینمایم به وبلاگ بنده با عنوان انفال دانش سری بزنید
سلام به آقای جعفری .بسیار زیبا بود . اما متاسفانه این نا بهنجاری اجتماعی در اکثر نقاط و قومیت های کشورمان با شدت و ضعف کمتر یا بیشتر وجود دارد. و ریشه یابی و آسیب شناسی علمی که موثر وقع باشد ؛تا کنون صورت نگرفته است .البته در ولایت خودمان آستانه تحریک پایین است و ژن پرخاشگری آشکار است
با سلام جناب آقای جعفری بسار بجا و قابل تامل بود ای کاش همه ما به این سخن رسول الله (ص) که فرموده اند من برای اتمام مکارم اخلاق مبعوث شده ام بعنواان یک مسلمان دقت می کردیم و رفتار پیامبری را که اسوه حسنه است و رحمه للعالمین است را سرلوحه زندگیمان میکردیم تا کمتر شاهد این جریاناتی که شما اشاره فرموده اید باشیم .
این عصبیت محصول همین فرهنگ ضعیف وارداتی ست ! تمدن این شهر را همین فرهنگ به یغما برد!
درود بر داریوش عزیز .
سلام،
کوتاه و مفید. خب آقای جعفر ی خودتان یک فیلم بگیرید و پخش کنید. تاثیرش بسیار زیاد است. بالاخره فرهنگ طایفه ای باید جایش را به فرهنگ شهر ی بدهد.
درود بر خواهر زاده عزیزم آقا داریوش
به مطلب بسیار جالبی اشاره فرمودید.
متاسفانه این واقعیت تلخ باعث مهاجرت عده ی زیادی از همشهری هایمان شده.
به هرحال امیداست در آینده چنین مطالبی در سایت های میرملاس و هومیان منتشر گردد تا سبب شود اندکی با خود بیندیشیم و مواظب رفتار و کردارمان باشیم…
سلام خدمت استاد بزرگم آقای جعفری .واقعا به نکته ی خوبی اشاره کردی
با تشکر از دوست ارجمندم داریوش جعفری / به امید روزی که فرهنگ گذشت وخوشرویی و پرهیز از الفاظ رکیک .جای تند خویی و عصبیت و پرخاشگری را بگیرد .چرا که روایت داریم از پیامبر رحمت(ص) که کلیه تعصب ها در جهنمند الا تعصب حضرت حمزه علیه السلام برای من(منظور پیامبر )است.وخیلی از اتفاقات ناخوشایند به خاطر همین تند خویی های خیابانی است .و اگر مردم بیاموزند که کریمانه وبا بزرگواری از کنار آدم های جاهل گذشتن وبه آنها درود فرستادن از سفارشات قران کریم و صفت بندگان خوب خداست .بی شک خیلی از معضلات اجتماعی رفع خواهد شد
واقعیتی که هنوز هم عده ای انکارش می کنند و این انکار باز از سر تعصب است. درود جناب آقای جعفری نازار
کسی این واقعیت را انکار نمیکند باید ریشه یابی شود وحد اقل برای نسلهای بعدی فرهنگ سازی شود
سلام به شما عزیز نازک نارنجی داریوش عزیزو دوست داشتنی.
نکنه حالا که توهم مطبوعاتی شدی انقد حساسی ؟
برادر خوبم این توحشی که فرمودی حاصل قرن ها جهالت و تعصب غلط است که با یک نوشته و چند تا پاک شدنی
نیست .فکر معقول بفرما انتظار بیجاست.
تا این نسل فرسوده متعصب باقیست حکایت این شهر و دیار همین است و بس.
باید رخت خود از این شهر بر بندیم و به خاطر فرزندانمان کوچ کنیم تا به آتش جهالت اجدادمان نسوزند
این غنچه های نشکفته باغ زندگی……موفق باشی
با سلا م وعرض ادب خدمت دوست و برادر گرامی جناب استاد داریوش جعفری
از اینکه این شهر دلسوزی مثل جنابعالی دارد خوشحالم و امیدوارم دیگر دوستان و برادران کوهدشتی همگی متحد شده تا خودمان با بالابردن فرهنگ عمومی مردم شهرمان از این مشکلات و دیگر مشکلات که نیاز به فرهنگ سازی دارد جلوگیری کنیم تا در آینده شهری آباد و بافرهنگتر داشته باشیم. به امید میلیونی شدن دلسوزان کوهدشت
جناب آقای محمدی فرهنگی عزیز و با تعصب کوهدشتی این را بدانید هرکجای دنیا بروی این مشکلات وجود دارد اما در شهر ما بخاطر مشکل اصلی و اساسی (بیکاری جوانان )این مشکلات بیشتراست.بنده هم مثل شما فکر میکردم اما نظرم عوض شد و بنظر بنده باید همگی دست در دست هم دهیم تا به امید خداوند منان جلوی این مشکلات را بگیریم . به قول معروف خواستن توانستن است.بخدا اگر بخواهیم میشود فقط اگر بخواهیم نه آرزو کنیم. امید وارم در هرجا و مقامی که هستید موفق باشید
داریوش جان اگر اینطور پیش برود مثله عکست دس بنه ژیر سر تازه کلکیش بکه گوش چون مری خوری نیه کس و منی فرهنگسازی نیه
بدینوسیله ازتمامی مردم شریف و بافرهنگ و مسئولین محترم شهرستان خواهشمندم سرشان را از زیر برف بیرون بیاورند و فکری بحال کوهدشت شلو پل شده بفرمایند.