علیمحمد امرایی / میرملاس نیوز :
** بَذرِ نیکی **
باخـدا بــودن همیشه زنـدگیست
بی خدایی عُزلَت و دِل مُردگیست
هرکسی ازعیشِ این دنیا جداست
خـوشترین روزیِ او نزدِ خداست
آزِ سیری نـا پـذیــرِ مـــردِ دون
می بَـرَد تا قَـعـرِ پستی اش نِگون
نوشِ دنیا گَـر بُـوَّد حِـرصِ بَشَـر
هر دو عالم در زیـان و در خَسَر
حِرصِ این دنیای فانی وا رهـان
تا که آسان بـَر تو بادا این جهان
بَـذرِ نیکی ها بیفشان بــر زمین
خــوشه ها از گوهرِ نیکی بچین
پاک و صادق همچنان آیینه بـاش
چون بهاران عاری از هر کینه باش
همچـو بلبل در کنار گُــل نشیـن
همنشینان را زِ خوبان بـَرگـُزین
بلبلان زان رو بـه گُلها رو کُـنَنـد
تا به خـوبیهای گـُلها خـو کُـنَنـد
این حکایت عاری از کید و دغـا
جُملِگی مِهر است و ایثار و وفـــا
گُـل نماد پـاکی و سر زنـدگیست
بلبل اندر شوقِ گل در زندگیست
هر کجا گل باشد آنجا بلبل است
بلبلِ شوریده هم بَـزمِ گل است
این حکایت چون شنیدی در جهان
حکمت و انگیزه ها را هم بِـدان
با بَـدان مَنشین و نیکان را بِجــو
بـا فــرشته مَسلکان کُـن گفتگو
دیوسیرَت را به همراهی مَخـوان
حق گُریز است و پلید و صد زبان
راهِ پـاکـان بــرگُـزین در زنـدگی
چـونکه بـاشد از پلیدیها تُهـی
تـا تــوانی قــدرِ نیکان را بـِـدان
تـا بِمانَــد نـامِ نیکـت در جهـان