- پایگاه خبری، تحلیلی میرملاس - https://www.mirmalas.com -

دو شعر از یعقوب آزادبخت

40.60.sh (1) [1]

مای نا

تُونِم تا دِی، دِلِم اِی ژِیرِه پات بِی
خِراوَه بِی سُوتِینِی چُوی نهات بی
وِتِم بُورِی اِ یَه گَن تِر نَکَه تُو
وُژِم لَنگِم اِیَه لَنگتِر نَکَه تُو
هِراَژ یادِت دِلِم هَر بِیقِرارَه
چُوزُنِی آسِمُونِم شُوِ تارَه
مِنِت تا دِی روُیِت گِل دایِه دِیوار
تَمُومِه حَرفَلِم کِیشُونِتِه دار
خِیالِم پِر بیِه خم روژگاران
چَمَلِم پِر گِرِی اِ داخِ دُوران
چِمِه مال کِز کَتِم چُوی لاشِه بِیمار
هِراَژ هوله چَمَلِت بِیمَه خَمبار
اُمِیدِم هَر یَه سَه یِه رُوژِی ماینا
بِکِی یادِم ،فِرامُوشِم نَکِینا

********************************

شیرین
توشیرینی وشیرین ناز داری
دوچشم عاشق وطناز داری
خیالم از نگاهت بیقرار است
سخن ها با من دلباز داری
به راهت عاشقانه چونشستم
چه گویم که پر پرواز داری
تمام این تب وتاب از نگاهت
که با این دل سر غماز داری
توشیرینی و شیرین یاد داری
دلی را باهزاران راز داری