چراغعلی عزیزی

حافظ ام تا جای یادم می آید که فهمیدام تو رفتی و من باید به کس دیگری میگفتم بابا اولین بارکه صدایش کردم بابا مادر بزرگ خیلی ناراحت شد سیر گریه کرد گفت پسرم پدرت بر میگردد هیچ کس زور او را نداشته که بتونه باهاش جنگ بکنه و پیروز شه پس نمرده به این نگو بابا خوده بابات بر میگرده من هم بچه بودم حرفهایش رو قبول کردم از آن روز هر کس از من میپرسید چه کاره می خواشی میگفتم شهید وقتهای ناپدریم که عمویم بود مرد میزد گریه میکردم و با خودم میگفتم اگر بابام بیاد میدم سیر بزنت حالا هم میگم خلاصه داغت اول ننه بد منو داغون کرد اگه سایه تو بالایه سرم بود این حال و روزم نبود مردنت برا بعضی مثل مامان و داداشات گرفت خوب اما از خدا راضیم حدعقل تو رفتی بهشت اینای که با پول خون تو دارن کیف میکنن و سالی یک بار هم سر مزارت هم نمیان فاتهه ای بدن جاشون کجاست دوست دارم بابا