مقام معظم رهبری : همه کسانی که در جنگ تحمیلی هشت ساله، چه با حضور خود یا فرزندان و عزیزانشان، حضور و فعالیتی داشته اند، مخصوصا خانواده شهیدان عزیز و جانبازان و اسیران گرامی، باید بدانند که در امتحانی بزرگ شرکت کرده و در آن سربلند بیرون آمده اند .
[1]
شهید آقا رضا امرایی
[2]
شهید بهرام آزادبخت
[3]
شهید چراغعلی عزیزی
[4]
شهید سید نورمحمد حسینی فرد
[5]
شهید سیامک آزادبخت
*
*
شهید سیامک آزادبخت : مادرم دیگر گریه نکن از تو خواهش می کنم که دیگر گریه نکن چون می دانم تو گریه مکنی. چون من دلم می خواهد شهید شوم و تا شهید نشوم بر نمی گردم. دلم می خواهد سر جنازه من گریه نکنی
شهید سیامک ما رو ببخش اگر گریه های مادرت اگر گریه های مادران شهدا رو فراموش کردیم ما رو ببخش اگر شوقی که شما برای شهادت و رفتن از این دنیای فانی داشتید رو ما برای ماندن در این دنیا و برای پست و مقام های دنیایی داریم ما رو ببخش اگر فراموش کردیم تو و امثال تو رفتید تا ما در آسایش زندگی کنیم ما رو ببخش
زندگینامه شهید سیامک آزادبخت
شهید در سال ۱۳۴۴ در کوهدشت لرستان در بخشی کوچک و عشایری و در محیطی مملو از صداقت و پاکی به دنیا آمد. در زمان به ثمر رسیدن انقلاب ۱۳ ساله بود و مشغول درس و تحصیل .
علاقه شدیدی به فراگیری فرامین اسلامی و قرآنی داشت و با دوستان خود در مجالس مباحثه در این موارد شرکت می کرد و اوقات فراغت خود را به مطالعه می پرداخت. شب ها تا پاسی از شب به گشت و انتظامات در خیابان ها می پرداخت و به شدت از گروهک های منافق تنفر داشت. و اکثر روز با آن ها به زد و خورد می پرداخت. رشد بدنی او بیبشتر از سن و سالش بود و به همین خاطر همیشه در مقابل کسانی که به افراد ضعیف الجثه آسیب می رساندند می ایستاد و از آن ها دفاع می کرد. تا این که در سن ۱۷ سالگی دعوت امام را لبیک گفت و به جبهه ها شتافت و توسط سپاه به آن جا اعزام شد. سرانجام در تاریخ ۶۱/۲/۱۹ در شلمچه به فیض عظیم شهادت رسید .
خاطره ای از همرزم شهید
شهید همواره میگفت: ما که آمده ایم این جا نباید بنشینیم و به دشمن نگاه کنیم ما آمده ایم به خاطر حفظ دین و قرآن به فرموده امام خمینی ما باید حسین وار بجنگیم و به دشمن مهلت ندهیم و هر چه زودتر پرچم پیروزی را بالا بریم و اسلام واقعی را در دنیا نشان دهیم که به کشورهای شرق و غرب ثابت نماییم پیرو خط امام هستیم و تا آخرین نفر می جنگیم و می میریم اما سازش نمی کنیم. ما باید انتقام خون شهدا را از صدام بگیریم و حتی یک لحظه هم نباید آرام بنشینیم .
نامه ای از شهید سیامک آزادبخت
به نام خداوند بخشنده مهربان
بعد از عرض سلام سلامتی شما را از درگاه خداوند خواستارم .
پدر عزیز سلام مرا به مادرم برسان و بگو حال من خیلی خوب است و بچه ها را یک به یک از جای من ببوس. سلام گرم مرا به مهوش – فرخنده – و فیروز برادر بزرگم برسان و سیروس – آذر و کیانوش و مستانه و فرزانه .
من در اهواز هستم و برای من ناراحت نشوید و به مادرم بگو دیگر در خانه ننشین و گریه نکن. من هیچ گونه ناراحتی ندارم جز دوری شما. از جای من بچه ها را ببوس و به سیروس بگو برای تو خیلی ناراحت بودم برادر عزیزم و امیدوارم حال تو خوب باشد . به فیروز و مهوش و فرخنده بگو من ایستادم تا شما بیایید شما دیر آمدید و بچه ها حرکت کردند و من هم رفتم. برای من ناراحت نشوید بچه های خیلی کوچکتر از من به جبهه آمده اند برای شهادت . باز هم برای شما نامه مینویسم
سیروس سلام من را به بچه ها برسان و بگو برای شما نامه می نویسم. سلام مرا به فرزین مازیار و حجت و مهرداد و همگی برسان
والسلام نامه تمام
به امید شهادت
مادرم دیگر گریه نکن از تو خواهش می کنم که دیگر گریه نکن چون می دانم تو گریه مکنی . چون من دلم می خواهد شهید شوم و تا شهید نشوم بر نمی گردم. دلم می خواهد سر جنازه من گریه نکنی
چون شهیدم خداحافظ و مرا حلال کن .
عاشق شهادت و کربلا