حشمت اله آزادبخت / میرملاس نیوز :
سفرهیئت دولت صورت گرفته وچشم تنگ لرستان چون کودکی یتیم بی کس به راه تا پیمانه ی دولت تدبیر و امید چقدر برای محرومیتش به ارمغان آورده است.درجاده ی بی انتهای محرومیت لرستان از پیچ های سخت بی کاری و قحطسالی و تبعیض و…اگر بشودگذشت و اگر از حرف های تکراری خودکشی های برنجی از درد فقر و جیب های خالی دلخوشی و دفن شدن دانشگاهی های این استان زیرآسمان خراش های کارگری تهران و رنگ های زرد تحصیل کرده ها مقابل تبر بیکاری و استخدام های فامیلی و جنگ های خیابانی از سربیکاری وووو که به سختی بگذریم آن چه دردی به وسعت نان دارد و شکم گرسنه ی فرهنگ این مردم را هوار می شود وجود آثار باستانی و تاریخی است که دریک جمله ی ساده ی خبری ” ول معطل مانده اند ” .
صائب تبریزی مدعی ست : سرایی را که صاحب نیست ویرانی ست معمارش / دل بی عشق می گردد خراب آهسته آهسته …
وبدون شک نبود صاحب البته از نوع عاشق دلسوزش اسباب ویرانی و فراموشی آثار باستانی لرستان را به خوبی فراهم آورده است. به نمایندگی از آثار باستانی رهاشده و بی صاحب لرستان ، دست در کیسه ی قرعه فرومی بریم ومیرملاس را بیرون می کشیم .صخره ای در۱۷ کیلومتری شمال کوهدشت مربوط به ۱۲ هزارسال پیش ، بانقاشی هایی از سوار و شکار که می گویند نظیرآن ها را در لاسکوی فرانسه و آلتامیرای اسپانیا دیده اند .
فاجعه این جاست که این نقاشی های به حال خود رهاشده و به نظر من ” دیمی ” را هنوز دلی به مرمت و محافظت تنگ نشده و روزبه روز درهوای بی توجهی ویران تر و ویران تر و ویران تر می شوند .هربار که به دیدار این صخره ی تاریخی می روی و کوره راه کوهستانی اش را بالا می روی با زخم چندچاله ی جدیدی روبه رو می شوی که جویندگان گنج ، دور از چشم متولیان امرش پای صخره اش برجای گذاشته و هربار به نقاشی هایی برمی خوری که به زخم سنگ یادگاری نویسی محوشده اند.سخن اینجاست که اگر هوارهای سالیان نویسندگان لرستان پلک اهمیت مسئولان میراث فرهنگی را تکان می داد حالا بزرگ ترین سهم درآمد لرستان بدون شک ازهمین نقاشی هایی بود که بیشترشان به تیر بی توجهی ترورشد وحالا دیگر تعداد کمی ازآن ها باقی مانده است.
سال گذشته دقیقا مبلغ سه هزارمیلیارد ، ببخشید۱۵۰ میلیون تومان برای نصب قاب شیشه ای و محافظت از این اثر گرانبهای تاریخی جهانی مصوب شد اما کسی بعدا توضیح نداد این مبلغ …؟!
آیا نگهداری از شناسنامه ی هویت یک ملت آن قدر بی اهمیت و بی ارزش است که حتی مبلغ ۱۵۰ میلیون تومان هم سهم نگهداری اش نمی شود تا بسترکوچکی فراهم آید پای گردشگران دنیا به این اثر بزرگ باز شود؟!
وحالا سفرامید درراه است و چشم دوست داران این مواریث ارزشمند به دست های بخشنده ی تدبیرش تا سهم بزرگی نه ، که بخور و نمیری به نگهداری و مرمت آثارارزشمند تاریخی لرستان اختصاص یابد . آثاری که تنها در همایش ها و سخنرانی ها و کتاب ها و نامه ها بسیار ارزشمند و بسی فاخر هستند اما گوشه ی چشم هیچ مدیر و مسئول امری تره ی نازکی برایشان خرد نکرده است و همچنان یتیم درگوشه های بی عبور خود پیرمی شوند .
واما جناب رئیس جمهور عزیز!
لرستان با مردمی خونگرم ودانا اما محروم و بی پول ، مستحق جام سرد بودجه ای ست که شاید گلوی خشک سال های فقر و بیکاری اش را طراوتی بخشد .این استان با مردانی کمربسته ، شناسنامه ای روسپید از هشت سال دفاع مقدس درپوشه های افتخار دارند و تاریخ جنگ و صحنه های فتح و شهادت گواهی خواهدداد .اما از تقسیم اعتبارات گذشته تنها سهم لقبی با نام ” غیور ” بردوشش نهاده شد که بارها سوژه ی پیامک ها و فیلم های طنز شد . استانی زخمی و استخوان شکسته که پنبه ی سهم های گذشته ، حتی لب تفدیده اش را ترنکرد .
اگر بشود خانه به خانه ی لرستان را بازدید کنید که امری ست محال درخواهید یافت که درهرخانه چند تحصیل کرده ی بیکار در کوچه های اندوه گرسنگی پرسه می زنند و بسیاری از جوان های تحصیل کرده ی ما سال هاست برزانوی تب کرده ی میدان های پایتخت خم شده اند .و هجوم دست های پینه بسته به کیسه های نامه ی نمایندگان شما و درخواست مبالغ ناچیز کمک گواه وجود فقر و بیکاری دراین استان جامانده است.
درتخصیص بودجه ها نمی شود لرستان بی کارخانه و پروژه و درنهایت بی درآمد را با کلان شهرهایی مقایسه کرد که درآمد از گردن نازک جوان هایش بالا زده .این استان با سال ها سابقه ی فقرش ، دست به زانو، چشم به راه کلید تدبیر و امیدی ست شاید درقفل محرومیتش بچرخد و دری تازه به دلخوشی برایش بگشاید.واین میسرنیست جز نگاهی ویژه از هیئت شما که مدعی ست شاه کلید عدالت دردست دارد .