بیش از چهار هزار پزشک در هفتهای که گذشت طی نامهای خطاب به رئیس جمهو ضمن ابراز نگرانی از مصرف بی رویه قلیان و سونامی سرطان ناشی از مصرف بی رویه آن خواسته بودند تا بر اساس قوانین موجود جلوی گسترش روزافزون این پدیده گرفته شود.
رئیس انجمن آسیبشناسی اجتماعی ایران با نگاهی موشکافانه به تبیین آسیبهای این اقدام پرداخته است و از پزشکان کشور میخواهد بر روی آگاهیدهی به جامعه متمرکز شوند.
کوروش محمدی در گفتوگو با ایسنا ، با انتقاد به طرح موضوع مهار قلیان با این شکل از سوی جامعه پزشکی اظهار کرد: تاریخچه قلیان به نسلهای پیشین باز میگردد و باید با مسائلی که ریشه تاریخی در باورها و خردهفرهنگهای بومی مردم دارند محتاطانه برخورد کرد.
پاتوقهایی برای سرریز مطالبات نسل جوان
وی ادامه داد: موارد بسیاری هستند که مخل سلامتیاند و این دلیل نمیشود برای از میان برداشتن ریشهای آنها برنامههای ضربتی طراحی کنیم. کسانی که پیشنهاد دادهاند قلیان به کلی برچیده شود، توجه داشته باشند هرچند قلیان و پاتوقهایی که امروز تحت عنوان قهوهخانهها دایر شدهاند، پدیدههای خوبی نیستند، ولی همین پاتوقها به محلی برای سرریز مطالبات بخشی از جامع نسل جوان تبدیل شدهاند.
رئیس انجمن آسیبشناسی اجتماعی ایران با بیان اینکه ممکن است در برخی اوقات جامعه نتوانسته باشد به بخشی از نیازهای یک جوان پاسخ دهد گفت: اگر همین مکانها هم برچیده شوند، آیا این احتمال وجود ندارد که اینها در اماکن دیگری و با مواد مخدری چون شیشه بخواهند به دنبال رفع نیازهای خود باشند؟ آیا اکنون قهوهخانهها ویترینهای مشخصی نیستند؟ اگر آنها به سمت مصرف مواد مخدر رفتند باید چه کنیم؟
محمدی در ادامه گفت: از اطبایی که میخواهند دلسوزانه به امر کاهش مصرف قلیان و فروکش کردن سونامی سرطان کمک کنند، درخواست داریم بر روی آگاهیدهی به جامعه متمرکز شوند. از میان برداشتن زمینه بروز آسیبهای اجتماعی با حذف برخی ظواهر آن امکان پذیر نیست.
آیا میتوان همه خودروها را نیز به بهانه آلودگی جمع کرد؟
وی ضمن تاکید بر اینکه باید بر روی آگاهی دهی به جوانان برای ترک مصرف قلیان بیشتر کار کنیم گفت: اقدام چهار هزار پزشک که از رئیس جمهور خواستند قلیان به طور سراسری جمعآوری شود نظیر این است که بخواهند بگویند باید همه خودروهای کشور را به علت آلودگی جمع کرد. آیا امکان چنین اقدامی وجود دارد؟
محمدی افزود: اما میتوانیم به مردم راهکار بدهیم و یا به عنوان مثال از کارخانجات بخواهیم از فیلترهایی استفاده کنند که آلودگی کمتری دارند.
رئیس انجمن آسیبشناسی اجتماعی ایران در ادامه به از دست رفتن فرصتهای شغلی بخشی از افراد جامعه که اداره قهوهخانهها را بر عهده دارند نیز اشاره و اظهار کرد: جای این پرسش باقی است که اگر این افراد شغلشان را از دست بدهند پس از آن به بدنه کدام شغل متصل خواهند شد؟
وی با بیان اینکه در علوم پزشکی گفته میشود مصرف قلیان صدها بار خطرناکتر از سیگار است گفت: دفاعی از قلیان نداریم اما باید این مسئله را در نظر گرفت که ارائه چنین پیشنهاداتی درست نیست. باید بر روی آموزشهای اجتماعی کار کنیم تا شاهد شکوفایی از درون باشیم. نمیتوان همه معضلها و آسیبهای اجتماعی را با زور و اجبار حل کرد.
مافیای مواد مخدر در کمین نشستهاند
محمدی ادامه داد: این گونه نمیتوان جلوی مصرف قلیان را گرفت. از سوی دیگر ممکن است مصرف مواد مخدر دیگری چون شیشه گسترش پیدا کند. اتفاقا مافیای مواد مخدر منتظر چنین فرصتهایی هستند.
رییس انجمن آسیبشناسی اجتماعی ایران با بیان اینکه به دغدغه جامعه پزشکی احترام میگذاریم گفت: اما آنها باید توجه داشته باشند که پیشنهادشان در این مقطع باید دارای پشتوانهای برای کنترل عوارض بعدی باشد.
برخورد انتظامی با قلیان، زمینه ساز تمایل جوانان به مواد مخدر
وی در پاسخ به پرسشی درباره نیازهای امروز نسل جوان گفت: بسیاری از نیازهای روحی و ارتباطی جوانها ممکن است ناشی از انرژیهای تلنبار شدهای باشد که به دنبال بیهدفی، نداشتن برنامه و بینشاطی رخ داده است.
رئیس انجمن آسیبشناسی اجتماعی ایران ادامه داد: خانوادهها برنامههای مشخصی برای اوقات فراغت فرزندانشان ندارند و به نیازهای روحی آنها پاسخ نمیدهند. آنها نیازمند مکانهایی هستند که هیجانهای اضافه خود را تخلیه کنند.
محمدی تاکید کرد: اگر میخواهیم در رابطه با معضلات اجتماعی صحبت کنیم حتما باید فضای آن را نیز تعریف کرده باشیم و آمار و اطلاعات دقیقی در این خصوص داشته باشیم. برخورد انتظامی با قلیان، جوانان را به سمت مصرف مواد مخدر جدیدتری سوق خواهد داد. بنابراین باید همدلانه وارد عمل شویم و قبل از هر اقدامی نیازسنجی کنیم.
این مدرس دانشگاه و آسیب شناس اجتماعی در ادامه به ضرورت نشاط آفرینی در جامعه تاکید و اظهار کرد: هر جامعهای در متن خودش نیازمند نشاط و پویایی است و هر جامعهای که نشاط و پویایی در آن بالا باشد، حجم آسیبهایش پایین خواهد آمد. در حال حاضر نشاط در حد لازم در جامعه ما وجود ندارد و این مسئله جوانان را به سمت افسردگی و انزوا میکشاند.
طومار ۴۰۰ هزار امضایی هم مشکل قلیان را حل نمیکند
وی با تاکید بر اینکه با کاغذ و طومار نمیتوان با آسیبهای اجتماعی پاسخ داد، گفت: لازم است فضاهای نشاطآور را برای نسل جوان فراهم کنیم. امروز واقعیتی نظیر بالا رفتن سن ازدواج، نرخ بیکاری و گرانی هزینه تحصیل و حتی ورزش مشکلزا شده است. اگر این چهار هزار پزشک که این طومار را امضا کردهاند هر کدام ۱۰ ساعت وقت بگذارند میتوانند ۴۰ هزار ساعت کارگاه آموزشی برای جوانان ما ترتیب دهند و مهارتهای مقابله با استرس را به آنها بیاموزند.
محمدی ادامه داد:متاسفانه باورهای منفی، عزت نفس و خودباوری را از جوانان ما گرفته تب التهاب و بینشاطی در جامعه بالاست و حتی طومار ۴۰۰ هزار امضایی هم نمیتواند مشکل قلیان را حل کند.
با سلام به دکتر کورش عزیز ،دکترجان کاش آماری از اعتیاد و بیکاری و ایدز و طلاق و روسپیگری ارائه می نمودیدتا معلوم شود روشهای سختگیرانه به کجا منتهی میشود!!!
اینجانب فکر میکنم راه مبارزه با اعتیاد اینست که به اعتیاد به دیدبیماری نگریسته شود،همانگونه که میدانیم دولت در مسئله سیگار که الف الفبای اعتیاد است ذینفع است،پس بیاید برای مبارزه با مواد شیمیایی و بهداشت اعتیاد تریاک را از طریق گروههای
مردم نهاد در اختیار معتادان قرار دهد ،به این وسیله میتوان ضمن حذف معضل قاچاق و احاطه بر معتادان مواد مخدر شیمیایی را از سبد اعتیاد خارج نمود و از صدها مرض وبلای موجود در این مواد رهایی پیدا نمود،سپس برای رهایی از تریاک هم با کاهش دوز وگروه درمانی و….اقدام نمود
برای حل مسئله فساد جنسی باید ضمن کاهش سن ازدواج وتسهیل آن ، فرهنگ ازدواج موقت ترویج شود وبرای جلوگیری از امراضی مثل ایدز که دلیل عمده آن مقاربت است باید بهداشت مقاربت آموزش داده شود و این کار از عهده مکان وگروهی متحد وقانونی بر می آید و…..
جناب دکتر محمدی اینجانب به عنوان معلمی دلسوخته برای جوانان این مملکت حاضرم ضمن چشم پوشی از آبروی خودطرحهایی ارائه نمایم که فکر میکنم پس از کارشناسی بالاخره باید اجرا شودتا جامعه بیش از این منهدم نشود
باسلام و سپاس از فرهنگی متعهد جناب مهکی عزیز
از مطالب و راهکارهای بسیار خوب و دلسوزانه تان تشکر میکنم. در مورد آمار معضلاتی چون اعتیاد متاسفانه مکانیزم موثری در جامعه ما جاری نیست بلکه بیشتر براساس سلایق آمارها ساخته و پرداخته می شوند که قطعا نمی تواند بیانگر آمار دقیقی از اعتیاد در جامعه ما باشد.
امیدوارم شرایط لازم برای مشارکت همگانی در مبارزه با آسیب های اجتماعی جامعه فراهم گردد بطوریکه جامعه بتواند از راهکارهای ارزنده و توانایی و تعهد معلمان دلسوز و متعهدی چون جنابعالی بهره مند گردد. سپاسگزارم
واقعا از مطالب شما استفاده کامل بردیم و دست شما درد نکنه که درد دل ما جوان ها رو بیان کردی با اینکه میدانیم قلیان خیلی مضر هست ولی من بعنوان یک جوان نمیتونم از ان دوری کنم چون ترس روی آوری به مواد دیگری را دارم و در زمان مصرف قلیان میتوان گفت برای ما جوانها یه داروی مسکن جهت دوری از مشکلات ما تلقی میشود
جناب گراوند عزیز با سلام و سپاس ازشما
امیدوارم روزنه های امید و نشاط در سراسر جامعه ما بویژه در منطقه محروم و عزیزمان کوهدشت بگونه ای رقم بخورند که گزینه ها و انتخاب های بهتری از قلیان در جهت سلامتی و شادابی جوانان عزیزمان پیش رو داشته باشیم و شاهد پویایی جامعه و حرکت به سمت رفع محرومت ها و ایجاد فرصتهای شغلی و اجتماعی در شان مردم عزیزمان باشیم. موفق باشید
دمت گرم روانشناس! راسه مه إ خماری چکیمن
به خاطرخداکاری کنیدجوانانمون که هیچ بچه هاهم دارن ازدست میرن وضع قلیان وسیگاردیگه عمومی شده
دکتر جان دست مریزاد انتقاد بجا و عالی مطرح کردین. بنده این مطلب را دوروز پیش از ایسنا خوندم و بسیار احساس خرسندی و افتخار کردم که هم استانی های عزیزی مثل شما داریم . امیدوارم همیشه و بیشتر شاهد رشد و پیشرفت علمی شما باشیم
سرور ارجمندم جناب ساکی
بینهایت سپاسگزارم از بذل محبت و ابراز لطف شما. انشاالله با همدلی و تلاش مضاعف همه ما در یک سنگر برای لرستان عزیزمان بکوشیم و دست در دست هم استان خویش کنیم آّباد به مهر….
هیج کس نمی تواند کاری بکند همه شعار توخالی هستش . قبلا برا هرجی یه مکان مشخصی بود . الان رفتارهای نامشروع به بتن خانواده ها سرایت کرده.عاملش بیکاری . بی پولی .بالا رفتن سن ازدواج .نبودن مکانهای تفریحی ورزشی . مردم شاد نیستن مجبورن خودشون رو یه جوری سرگرم کنن.
مسولین میتواند خیلی چیزا رو تغییر بدن فقط اگر کمی بفکر بیکاران مناطق محروم باشن بیکاری مادر تمام ضررهاست… جوونهای عزیز سعی کنید با کار کردن وقت اضافی برای فکرهای منفی نگذارید کار کردن فقط کارمند شدن نیست با توجه به امکانات و توانتون شروع کنید همیشه شروع هر کاری سخت است ولی باور کنید خیلیا مثل خود من از صفر شروع کردن… با آرزوی موفقیت و سلامتی برای تمامی جوونهای دیار عزیزم کوهدشت.