محمدصادق محمدزاده / میرملاس نیوز :
انسانها همواره و در تمامی قرون از دردها و آسیب های اجتماعی رنج برده اند و هزینه های زیادی را جهت یافتن ریشه و علل پدیده ای با نام آسیب اجتماعی متحمل شده تا بتوانند راهها و شیوه های مقابله با این معضل را در پیش گیرند .
آسیب های اجتماعی که در کشور، استان و نهایتاً شهرما مشاهده می شوند را می توان پدیده هایی نسبی، متنوع و متغییر دانست که پرخاشگری، جنایت، قانون گریزی، خیانت، خود کشی، اعتیاد، قاچاق مواد مخدر، طلاق، فرار از منزل، کودکان کار، بیکاری، بی سوادی و… را می توان از این قبیل بحساب آورد .در واقع می توان گفت انحراف از ارزشها و نادیده گرفتن باید ها و نباید هاست که از عوامل اصلی بروز کج رفتاری های اجتماعی بحساب می آیند و به مرور زمان به آسیبهای اجتماعی تبدیل می گردند .
هرکدام از جوامع بر حسب موقعیت جغرافیایی، سیاسی و از همه مهمتر فرهنگی خود به نوعی با این معضل در ارتباط دوسویه هستند بطوری که هم می توانند در کاهش این معضل نقش داشته باشند و هم می توانند از آن تاثیر بپذیرند، اما در این میان پر واضح است که تمام جوامع از راههای مختلف سعی در کاهش اثرات منفی آن بر جامعه دارند و در جهت رشد و ارتقاء در تلاش هستند .
پس می توان گفت پدیده های منفی از قبیل موارد فوق در تمام جوامع وجود دارد اما تفاوت چشم گیر و قابل اتکاء جامعه ما را نسبت به سایر جواع می توان داشتن پشتوانه ای محکم مانند دین مبین اسلام دانست که با دستورات تماماً کاربردی و انسان ساز آن می شود از وقوع و شیوع معضلات اینچنینی جلوگیری بعمل آورد یا نرخ آنرا تا حد قابل توجهی کاهش داد .
حال سوال اینجاست که با قرار گرفتن در فضایی غبار آلود و آکنده از آسیبهای ذکر شده و سست شدن پایه های اعتقادی در نسل جوان در شهری مثل کوهدشت که رفته رفته تزلزل خانواده ها را نیز در پی خواهد داشت چگونه می توان آینده بهتری را برای نسل بعد رقم زد و چشم اندازی روشن را ترسیم کنیم؟ چگونه می توانیم مسیر رشد و توسعه را برای آیندگان هموار کنیم ؟ چگونه می توان بستر مناسبی برای رشد تفکر سالم و رفتار درست را مهیا نمود؟ و بالاخره اینکه باید چه کنیم تا بعد از این از خطرات احتمالی در این مقوله مصون باشیم ؟
بطور قطع میتوان حفظ هویت جوانان را از طریق کنترل و نظارت بموقع و کارشناسی شده، ایجاد بستر مناسب برای آموزش و پرورش،جلوگیری از نفوذ فرهنگ بیگانه،جلوگیری از سرایت رفتار غلط به آنها و نظارت بر گروه هم سالان را بعنوان عمیق ترین و ریشه ای ترین مسائله برای رویارویی با خطرات احتمالی بعدی موثر و مفید دانست که همین امر را می شود با برنامه ریزی مناسب و مدون و تعامل صاحبان امر در هر استان، شهرستان یا شهر بصورت همزمان و هماهنگ انجام داد، تا با کمترین هزینه بتوان برای پیشبرد اهداف والاتری گام برداشت و به چشم اندازهای تعیین شده رسید، زیرا در صورت عدم کنترل بموقع رفتارها یا عدم آگاهی بخشی به جوانان باید چندین برابر هزینه ها را صرف برخوردهای قهری، مراقبت، نگهداری، تنبیه و درمانهای بعدی کنیم که از جمله این هزینه ها می توان هزینه ساخت زندان، هزینه خرید دارو های ترک اعتیاد، هزینه ساخت کمپ ترک اعتیاد و … را بعنوان نمونه مثال زد .
((بطور مثال یکی از ساده ترین مسائلی که می شود آنرا در سالهای اخیر برای شهری مثل کوهدشت عنوان کرد در ایام سوگواری سرور و سالار شهدان حضرت اباعبدالله الحسین(ع) است که در دو روز تاسوعا و عاشورای حسینی با حضور عزاداران در سطح خیابانها به اوج خود می رسد و هرساله با شکوه خاصی برگزار میگردد. متاسفانه چند سال است که شاهد برخی رفتار خارج از شان، منزلت و کرامت تعداد انگشت شماری از جوانانمان در سطح خیابانها هستیم که خواسته یا ناخواسته به اصطلاح جوگیر شده و برای جلب توجه نوشته هایی مضحک را به مناسبت این ایام روی خودرو یا حتی پشت لباسهای مشکی خود می نویسند و نفس عزاداری را زیر سوال می برند و اسفبار تر آنکه بدون هیچ عکس العملی از طرف عابرین و عزاداران خیلی عادی و طبیعی به کار و رفتار خود ادامه می دهند، این یعنی جرقه ای برای زیر سوال بردن فرهنگ ناب عاشورایی …
این مسائله که قدر مسلم باید آنرا یکی از مصادیق بارز جنگ نرم و تهاجم فرهنگی دشمنان اسلام بحساب آورد در صورتی که به درمان بموقع آن توجهی نشود رفته رفته و به مرور زمان به یک رفتار همه گیر وغیراخلاقی تبدیل گردیده و در این مرحله است که به چالشی بزرگ تبدیل می شود .
آیا طی این چند سال مسئولین امر برای تکرار نشدن چنین رفتاری طوری برنامه ریزی کرده اند که سالها بعد برای خاموش کردن چنین جرقه ای دست به دامن برنامه ریزی شورای تامین و حضور نهادهای بازدارنده در روز عاشورا نباشیم؟ آیا قبل از عادی شدن چنین معضلی که در در اعتقادات ریشه می دواند کسی پیش بینی حرکات احتمالی بعدی را کرده است ؟))
مسئله فوق صرفاً یک نمونه ی ساده از دریای مشکلاتی بود که جوانان این شهر و کشور را تحدید می کند اما متاسفانه وقتی برای چنین موضوع ساده و ابتدایی هنوز دچار مشکل هستیم برای مسائلی دشوار تر باید چه انتظاری داشت؟
شهرستان کوهدشت از نظر جمعیت جایگاه بالایی در بین سایر شهرستانهای استان دارد و متاسفانه به لحاظ وجود آسیب پذیری از حساس ترین شهرستانهای استان و حتی در برخی موارد در سطح کشور می باشد .
همانطور که تا کنون دیده و شنیده ایم تحقیقات بعمل آمده حاکی از روند رو به رشد آسیبهای اجتماعی در سطح این شهرستان می باشد که این امر می تواند ریشه در بی توجهی به قشر آسیب پذیر جامعه از جمله جوانان داشته باشد . این بی توجهی به مرور زمان تا جایی موثر خواهد بود که موجب تاخیر در رسیدن یا هرگز نرسیدن به چشم انداز مطلوب خواهد شد چرا که این جوانان هستند که سازنده ی فردای بهتر نامیده می شوند .با توجه به این مهم پرداختن به مسائله جوانان و نیازهای آنان از آنجا مهم است که عدم توجه به این موضوع عواقب جبران ناپذیری را در پی خواهد داشت تا جایی که می تواند به معضلی بزرگ تبدیل شده و خدشه دار شدن فرهنگ بومی یک منطقه و بد نامی اهالی شهری را باعث شود .
شمار زیاد زندانیان، خلافکاران، بزه کاران، معتادان، بی سوادان، بی کاران و دیگر انسانهای ناکام و ناموفق که اطرافمان مشاهده می کنیم را می توان جزئی از خسارات و عواقب عدم توجه با مسئله حیاتی ساماندهی جوانان دانست . (البته مدتی است که ستادی بنام ساماندهی جوانان فقط بطور اسمی نه در حد عمل در کشور و به تبع آن در استانها و شهرستانها تشکیل شده اما بازخورد و عملکرد قابل قبول و تاثیر گذاری از آن مشاهده نشده است). باید مد نظر داشته باشیم که وجود افرادی که باعث از بین رفتن وجهه ی فرهنگی شهر میشوند خود می تواند بستری برای بروز جرائم و اعمال خلاف قانون بیشتری محسوب گردد که نتیجه آن را می توان آشکار شدن و عادی شدن انحرافات اجتماعی در سطح گسترده دانست .
از آنجایی که شناخت آسیبهای اجتماعی برای اصلاح، بهبود و پویایی جوامع از جایگاه وپژه ای بر خوردار است پیشنهاد می شود مسئولین استانی و شهرستانی از جمله اعضای محترم شورای فرهنگ عمومی، شورای تامین، ستاد ساماندهی جوانان،گارگروه اشتغال و دیگر متولیان امر مسئله ای با عنوان آسیب های اجتماعی کوهدشت و راههای مقابله با آن را در دستور کار خود قرار داده و با مشارکت قشر دانشگاهی، فرهنگیان، اصحاب رسانه و فعالان شهرستانی در امور فرهنگی نسبت به ریشه یابی مسائل بپردازند تا ان شاالله در آینده ای نه چندان دور به راهکارهایی جهت استفاده در نهادهای اجتماعی و تعدیل آسیب های اجتماعی نائل آییم.
حکم مستوری و مستی همه بر عاقبت است…