امام خمینی (ره) : خدا می داند که راه و رسم شهادت کور شدنی نیست و این ملت ها و آیندگان هستند که به راه شهیدان اقتدا خواهند نمود.
مقام معظم رهبری : زنده نگه داشتن یاد شهدا کمتر از شهادت نیست .
نخل ها و خاکریزها، سربندها و پلاک ها، توپ ها و تانک ها و یادها و یادگارها.
کدام کهنه سرباز و رزمنده ای است که گوشه ای از ذهن او را شهیدی تسخیر نکرده باشد؟
با عبور ۲۴ سال هنوز و هنوز شهید در یاد مانده است، حتی اگر سال ها فراموشی بیاورند.
مردم ما مگر آن روزهایی که فرزندانشان را با «آب و آینه و قرآن» بدرقه کردند، فراموش خواهند کرد؟ فرزندانی که بازگشتند و گاه نیامدند، نه آنگونه که رفته بودند؛ پیچیده در شولای خون.
مردم ما مگر فرزندان خود را باز نمیشناسند؟ آنها روزی اگر گفتند، نمیشناسیم؛ تقیه شان را باور مکن.
مردم ما اصل را و یادهای اصیل را فریاد میزنند.
حالا میان تقیه ها و روزهایی که کمی زنگار گرفته است، «خدام الشهدا» در ۲۲ بهمن ۱۳۹۰ به دنیا آمده است.
او کودک است. دلش میخواهد با شهدا بزرگ شود. دلش میخواهد شهدا، دست روی سرش بگذارند و بگویند پیر شوی.
«خدام الشهدا» خاکریز را ندیده است. میخواهد خاک پای شهدای کوهدشت را طلب کند و به آن دخیل ببندد.
«خدام الشهدا» دلش میخواهد «خونین کفنان» خضر راهش شوند. برای اینکه راه را گم نکند، دست به گردآوری زد. خاطرات شهدا را مرور کرد. با یادگاران جنگ مصاحبه کرد.
وقت شنیدن خاطرات، سرش را پایین انداخت. خجالت کشید. از این همه دوری خواست که بگریزد. نتوانست. به خودش قول داد بماند. خاطرات شهدای کوهدشت را مرور کرد. «خدام الشهدا» از خاطرات شهدا جان گرفت. تازه شد. بهار شد. رویید.
حالا برای سبز ماندنش چشم به راهِ دست های توست. خودت را، خاطراتت را، عکسهایت را، دست نوشته هایت را و روزهایت را بتکان. مرور کن. هر جا که به نام شهیدی از کوهدشت گره یا وصله ای خورده است، آن را برای ما بیاور.
«خدام الشهدا» امانتدار است. مستندانت را بی هیچ کم و کاستی باز پس خواهد فرستاد. قول می دهد.
ما می خواهیم از دست های تو فانوس های خانه و راهمان را پر از آب کنیم.
دلمان به خورشیدهای تو گرم و خوش است. ما را صدا بزنید..
بر آنیم که هر ماه ، پنج شهید بزرگوار را نام برده و برای معرفی بیشتر از شما مدد بگیریم. با خاطرات تان، عکس هایتان و یا شاید معرفی کسانی که می توانند این شهید را بیشتر به دیگران بشناسانند ما را یاری کنید.
دست یاری ما به سوی شماست.
پس … یاعلی
شهید والامقام گنجعلی آبسالان
تاریخ شهادت : ۱۳۵۹/۰۷/۰۹
محل شهادت : سوسنگرد
شهید والامقام مظفر کونانی
تاریخ شهادت : ۱۳۶۲/۱۱/۰۵
بمباران
شهید والامقام اسماعیل هادیان
تاریخ شهادت : ۱۳۶۶/۰۱/۲۵
محل شهادت : غرب کشور
شهید والامقام سید قیصور سیفی حسینی
تاریخ شهادت : ۱۳۶۶/۰۹/۰۲
محل شهادت : ماووت
شهید والامقام داراب محمدی
تاریخ شهادت : ۱۳۷۱/۰۴/۰۶
محل شهادت : مریوان
با تشکر از دوستان عزیزی که در این گروه فعالیت دارند مخصوصا خواهران محترم که واقعا زحمت های فراوانی را متقبل و متحمل میشوند.
درود خدا برتمامی شهدا وسلام خدا و برشهدایی که اسمشان وعکسشان برروی صفحه مزین میباشد ازبرادر عزیز ودوست داشتنی مهندس سعید بالنگ تقدیر تشکر میشود بخاطر زحمات زیاد ی که در
وصف ویاد شهدا متحمل میشوند زنده وپایدار باشی مهندس
سلام بر شهیدان و همرزمانشان
با تشکر از گروه با اخلاص «خدام الشهدا»و آقای بالنگ
توفیق این طرح در گرو همکاری مجدانه یادگاران دوران دفاع مقدس است .
———————————————————————————–
خودت را، خاطراتت را، عکسهایت را، دست نوشته هایت را و روزهایت را بتکان. مرور کن. هر جا که به نام شهیدی از کوهدشت گره یا وصله ای خورده است، آن را برای ما بیاور.
من از انتهای جنون آمدم
من از زیر باران خون آمدم
سلام و صلوات خدا بر شهدای حق و حقیقت ، همانانکه با تقدیم همه وجود خود به حضرت دوست با چشمهای باز به مسلخ عشق رفتند و زیستن جاودانه در ملکوت را برگزیدند . درود خدای شهداء بر خادمین شهدا ء و دوست خوبم بالنگ این جوان مخلص که گام در راهی بس شریف و بزرگ گذاشتند موفق باشید سردار جوان .
آقای جوزی پور بنده اگر ریا نباشد لایق این همه محبت و لطف دوستان نیستم. بنده دارم وظیفه ای که بر دوشم هست را هرچند ناچیز انجام میدهم ان شاالله که شهدا از همه مان راضی باشند
باید از خواهران گروه تشکر کرد که واقعا زحمت میکشند و مشکلات این راه مقدس را به جان و دل خریدند
بازم از حضورتان در بخش خودتان ممنونم و برای حضرتعالی و سایر رزمندگان این مرز و بوم آرزوی سلامتی و موفقیت روزافزون دارم.
مقام معظم رهبری :
«… خاطره درخشان روزهای بزرگ دفاع مقدّس، باید به قوّت و قدرت بیشتر و روشن و همان که بوده است باقی بماند. البته اینکه عرض می کنیم «همان که بوده است» یعنی مبالغه ای در آن انجام نگیرد چون احتیاج به مبالغه هم نیست. حتّی من گمان نمی کنم که قلم ها و نوشتارها و کارهای هنری، به همان اندازه بتوانند آنچه را که بوده است، نشان دهند. تا به حال که نتوانسته ایم آن صحنه ها را آن چنان که بوده، در عالم فرهنگ و ادبیّات و هنر نشان دهیم. باید تلاش کنید که اینها برجسته بماند و در ذهن ها ماندگار شود.
آنچه از حماسه و شجاعت و قدرت و صلابت و فتح رزمندگان اسلام در این مدّت گذشت و آنچه از ایثار و قدرت روحی و توکّل به خدا و اعتماد به نفس که ملّت بزرگ ما از خود نشان داد، با هیچ بیان قابل توصیف نیست. آری، صحیفه دل و لوح ذهن پرخاطره آزادمردان و شیرزنان و غیور رزمندگان و دلیر بسیجیان ملّت ما را که مدرن ترین سلاح های ابرقدرت ها در برابر اراده پولادین آنان خنثی گردیده است، به آسانی نمی توان در هیچ گزارشی ترسیم کرد مگر آنکه همه کسانی که توانایی نگارش و سرایش، ترسیم و تجسّم دارند، دیده ها و یافته های خود و دیگران را هنرمندانه به نظم و نثر و تصویر درآورند.»
سعید جان واقعا خسته نباشی
هروقت عکس شهدا رو می بینم متوجه میشم چقد اختلاف هست بین امثال من و این عرش نشینان/
رفاقتای اون زمان کجا و الان کجا…………………….
تو رفتی
تو رفتی
تو رفتی
و من هرگز
ستاره ای را
در آسمان ندیدم
ستاره ها مردند
ستاره ها مردند
و ریشه ی خشک آن شوق بارور در من پوسید
با تشکر از دست اندرکاران سایت میرملاس از جمله برادران بهزاد باقری عزیز و سعید بالنگ و امین آزادبخت وسردار شجاع و بی ادعای هشت سال دفاع مقدس حاج حسن باقری عزیز و تشکر از برادرانی که با پیام هایشان به اینجانب لطف فراوان داشته اند مخصوصا برادران الشتری و کوهدشتی، می خواهم خاطره ای از یکی از سرداران شجاع کوهدشتی بنام شهید حمید ابراهیمی بیان کنم :
در سال ۶۵ که ایشان متوجه حضور من در گردان شهید دستغیب شده بود و ایشان در آن زمان مسئولیت معاونت عملیات سپاه مهاباد را بر عهده داشتند. در یک روز برفی زمستان از گردنه خورخوره که یکی از خطرناک ترین مناطق جهت عبورافراد بود ، ایشان از طریق این راه جهت دیدن اینجانب آمده بود. دژبانی جلوی ایشان را گرفته بود و او پس از معرفی خود گفته بود که با قاسمی کار دارم. من ایشان را قبل از این نمی شناختم. پس از حضور خدمت ایشان و حال و احوال پرسی، با هم آشنا شدیم. او به من گفت که اسم شما را شنیده ام و آمده ام که شما را ببینم. من از دیدن او خوشحال شدم و روحیه گرفتم و به او گفتم با وجود خطرات در جاده چرا تنها آمده ای ؟ او گفت من از قبل از منطقه اطلاعاتی گرفته بودم که خبری از حضور دشمن نیست و کنجکاو شده ام که شما را ببینم. پس از آن او را به اتاق بردم و نهار را با هم خوردیم و بعد از آن بسیار با هم دوست شدیم و بعد از آن ایشان هر چند وقت یک بار از طریق گردنه خورخوره می آمد و به من سر می زد. واقعا جوان رشید و شجاعی بود و بیشتر اوقات به یادش می افتم.
روحش شاد و یادش گرامی باد
ممنون از بیان خاطره زیبا و ارزشمندتان از فرمانده شجاع و دلاور شهید والامقام حمیدرضاابراهیمی
ان شاالله که باقی خاطرات تان از شهدای کوهدشت را در اختیارمون بگذارید
با آرزوی سلامتی و موفقیت روزافزون برای حضرتعالی
سلام . مدیون هستید که خاطرات شهدائ رابدانید . وبیان نکنید باتشکر
روحشان شاد
شهدا این زخم خوردگان تیر عشق،
این بی توقعان بی توقع تر از کویر! رفتند تا ابرهای سیاه را از آسمان اندیشه ها فراری دهند –
رفتند تا زمستان بوی بهار بگیرد، اگرچه نگاه های سرد همیشه بر سنگ فرش مزار مقدسشان جا خوش کرده!
سلام ببخشید آقای حمید آزادبخت یه سوال داشتم شما همونی هستید که سردبیر روزنامه کارون توی پاساژ ولیعصر بودید؟
سعید جان پسر خوب از کدوم طایفه ای.شیرم می جوشه بهت.
شما با نام خودتون کامنت بذارید تا من بگم میجوشه یا نه
سعیدازطایفه بسیج است کارهای آقاسعیدشبیه به کارهای شهداست چون مثل اونافکرمیکند………یاعلی
سلام . چرا رزمنده گان گردان . فتح . محبین ومقداد خاطرات ازجبهه .جنگ وشهدائ رابیان نمی کنند . اجرتان باامام زمان عج تعالی فرج شریف . یا الله دست به قلم شوید
سلام رزمنده.آخه اینای که خاطره میگن همون رزمند ه های گردان فتح .محبین هستن شماخبرندارید خیلی وقته دست به قلم شدن…. یاعلی
سلام ودرود خداوند وپاکان روی کره خاکی برشهداء خصوصا شهداء مذکور.
سلام . برادر عزیزو دوست داشتنی وهمرزم . داریوش گراوند . درست است قلم بدست شدن ولی هرچه دروصف شهیدان گفته شود بازهم کم است . همین قلم ها مدیون خون شهدائ می باشند پس قدر نوشتن آنهارابدانیم . وسلام
ان شاالله.چشم.
درود خدا بر شهید اسماعیل امرای که متاسفانه هیچ اسم از این شهید برده نشده است
چرا اسم شهید اسماعیل امرای برروی هیچکدام از خیابانهای کوهدشت نیست .پیشنهاد میشود جاده ی کوهدشت به چنار اولبا راغ به اسم ایشان نام گذارید کنید چون شهید ساکن چنار اولیا بوده
خداوند رحمت کند روح تمامی شهدا الخصوص شهدای مذکور که ذکرونامشان برروی صفحه مزین میباشد