در لحظه نگارش این مطلب (ظهر عاشورای ۹۳)، جدول های فاضلاب و مسیر عبور دسته های عزاداری پر از لیوان های یک بار مصرف و روزنامه های باطله است!
یکی از شهروندان ضمن گلایه از رفتار شهروندان در خصوص رها سازی لیوان و ظروف یکبار مصرف در خیابان های شهر، در یادداشتی نوشت:
درآستانه فرا رسیدن دهه اول محرم پیامی پر محتوا و قابل تامل در تلفن های همراه پخش شد؛ پیام این بود: با هر نیتی در عزاداری ها شرکت می کنید! لطفا ظروف یکبار مصرف را داخل سطل زباله بیندازید! رفتگر محله جزء لشکریان یزید نیست…
اما چهره شهر کوهدشت ساعتی پس از پایان مراسم عاشورای حسینی نشان می داد خیلی از شهروندان تنها این پیام را خوانده اند و بدون توجه به محتوا، لیوان های آب و شربت، ظروف نذری و روزنامه های زیر انداز را در کوچه و خیابان رها کردند!
در لحظه نگارش این مطلب (ظهر عاشورای ۹۳)، جدول های فاضلاب و مسیر عبور دسته های عزاداری پر از لیوان های یک بار مصرف و روزنامه های باطله است!
عدم وجود سطل زباله کافی در سطح شهر و نبود کیسه زباله در کنار ایستگاه‌های صلواتی از دلایل عمده رهاسازی این ظروف در خیابان‌ها به شمار می‌رود که با تامین کیسه زباله و افزایش تعداد سطل‌ها می‌توان به میزان قابل توجهی حجم ظروف یکبار مصرف رها شده در خیابان را کاهش داد اما دلیل نمی شود ما زباله هایمان را در هر نقطه ای رها کنیم.
همشهریان عزیز کوهدشتی،رها سازی این ظروف در سطح شهر یک اقدام ضد فرهنگی است واینجا دیگر هیچ مسئولی مقصر نیست که او را نقد کنیم! جمع کردن این حجم زباله ساعت ها وقت و هزینه بیت المال را تلف می کند در حالی که اگر هر یک از ما به وظیفه شهروندی خود عمل کرده بودیم کار آسان تر بود.
در مورد آیین روشن کردن شمع در عصر تاسوعا نیز بعضی از شهروندان بدون در نظر گرفتن زیبایی بناها و ساختمان ها، هر جایی که میلشان باشد شمع روشن می کنند بدون اینکه اطمینان داشته باشند صاحب دیوار راضی است یا نه! که در صورت راضی نبودن صاحب مکانی که شمع روی آن روشن می کنیم حق الناس رخ می دهد و این یعنی ما برای انجام یک آیین سنتی غیر واجب، فعل حرامی را مرتکب شده ایم.
.
ایده از:داراب آنلاین
عکس و گزارش:امیرهوشنگ رشیدیان