از حضرت امام محمد باقر و حضرت امام جعفر صادق علیهماالسلام روایت شده که خداوند تبارک و تعالی در عوض شهادت اباعبدالله‌الحسین(ع)، هدیه ویژه‌ای به آن حضرت عطا کرده است که منحصر به ایشان می شود.
خداوند تبارک و تعالی در پاداش شهادت اباعبدالله‌الحسین(ع)، این عوض را معین فرمود که امامت را در ذریّه آن حضرت و در تربت ایشان نیز شِفا قرار داد.
امام محمد باقر و امام جعفر صادق علیهماالسلام فرمودند: خداوند تبارک و تعالی در پاداش شهادت امام حسین (ع)، این عوض را معین فرمود که امامت را در ذریّه او قرار داد و در تربت او شِفا قرار داد؛ در کنار قبرش وعده اجابت به درخواست‌ها داد و ایام آمد و شد زائران قبرش را به حساب عمر آنها منظور نخواهد کرد.
متن حدیث امامان بزرگوار پنجم و ششم شیعه که در صفحه ۲۰۰ جلد دوم «المحاسن» به شرح ذیل است:
عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ مُسْلِمٍ، قَالَ: سَمِعْتُ أَبَا جَعْفَرٍ وَ جَعْفَرَ بْنَ مُحَمَّدٍ (عَلَیْهِمَاالسَّلَامُ) یَقُولَانِ: إِنَّ اللَّهَ (تَعَالَى) عَوَّضَ الْحُسَیْنَ (عَلَیْهِ السَّلَامُ) مِنْ قَتْلِهِ أَنْ جَعَلَ الْإِمَامَهَ فِی ذُرِّیَّتِهِ، وَ الشِّفَاءَ فِی تُرْبَتِهِ، وَ إِجَابَهَ الدُّعَاءِ عِنْدَ قَبْرِهِ، وَ لَا تُعَدُّ أَیَّامُ زَائِرِیهِ جَائِیاً وَ رَاجِعاً مِنْ عُمُرِه.