عکس/ تمام شهیدان یک روستا

درود بر شهدای ضرونی
روحشان شاد و راهشان پرهرو باد

شادی روح شهداصلوات.الهم صل علی محمدوآل محمد

خداوند روحشان را با شهدای کربلا محشور گرداند.

سلام و درود خدا بر شهیدان گلگون کفن انقلاب اسلامی و شهدای ضرونی

کجا رتی ستینم سرو سوزم
مه بیمارو تو درمونم ستینم
بدون شک شهید غلامعباس ضرونی یکی از پاک ترین جوانان این دیار بودند که با شناخت و درک عمیقی که از شهادت کسب کرده بودند به استقبال شهادت رفتند وقتی خبر شهادت شهید بزرگوار غلام عباس ضرونی را شنیدم
طاقت نیاوردم از فرمانده گردان مرخصی گرفتم تا خود را به کوهدشت برسانم با هزار مشقت خود را به سه را خرمشهر رساندم خیلی خسته بودم . تشنه و گرسنه ، بسراغ یک قهوه خانه رفتم شاید غذایی بخورم ، وقتی به داخل رفتم دست را در جیبم بردم ببینم چقدر پول همراه دارم که یه هو متوجه شدم پولهایم را در جیب لباس شخصیم در سنگر جا گذاشته ام آخه با عجله حرکت کردم . خوب که جیبهایم را گشتم متوجه شدم یک سکه دو تومنی در ته جیب شلوار نظامیم موجود است دو لیوان چای خریدم و تقریبا خستگی ام رفع گردید مانده بودم بدون کرایه چگونه به کوهدشت بروم ناگهان متوجه صحبت کردن دو نفر به زبان لکی شدم ارام به آنها نزدیک شدم متوجه شدم اسلام آبادی هستند با آنها صحبت کردم با رضایت کامل و با گشاده رویی مرا با خود تا زانوگه آوردند ساعت یک نیمه شب یا به عبارتی صبح بود هوا خیلی سر د بود و منهم لباس گرم با خود نیاورده بودم مثل بید میلرزیدم هر چند منتظر شدم خبری از ماشین نبود چون شهر بمب باران شده و خالی از سکنه بود و ترددی به طرف شهر انجام نمیشد ناچار با پای پیاده بطرف کوهدشت براه افتادم به خیال اینکه از پشت سر ماشینی میآید و منهم سوار میشوم به هر حال با سختی فراوان و برا اینکه از سردی هوا هم در امان باشم با تند راه رفتن و بصورت سرباز بدو بعد از دو ساعت و نیم به شهر رسیدم ، چه شهری !! تاریک و سوت و کور !!
سکوت عجیبی همراه با تاریکی مرگباری بر شهر کوهدشت سایه افکنده بود نمیدانستم به کجا بروم ؟ ناچارا راه پایگاه شهید بهشتی را در پیش گرفتم و بطرف مسجد صاحب الزمان به راه افتادم به درب مسجد که رسیدم با استقبال گرم اعضای پایگاه مواجه شدم بعد از احوالپرسی اگر اشتباه نکنم فرض اله میرزایی از من پرسید فلانی چه خبر گفتم بخاطر شهادت غلامعباس ضرونی سراسیمه آمدم راستی دفنش کردند ؟ بدون اینکه حرفی بزند دستم را گرفت و مرا بطرف ورودی شبستان قدیمی برد ورودی درب تابوتی را به من نشان داد که روی آن نوشته بو د شهید غلامعباس ضرونی ………… بی اختیار اشک ریختم و …………….. فردای آن روز با چند تن از برادران سپاه خبر شهادت این شهید عزیز را به روستای سر چشمه ضرونی بردیم غوغایی به پا شد همه اهالی روستای سرچشمه ضرونی بر سر و سینه میزدند و با اینکه احتمال حمله هوایی عراق هر لحظه ممکن بود صورت گیر د اما مردم خدا جوی منطقه با تمام وجود غلامعباس عزیز را بدرقه نمودند ولی دلها بسوزد برای پسر فاطمه حسین شهید یاحسین یاحسین یاحسین

خداوند روحشان را با شهدای کربلا محشور گرداند.

روحش شاد و یادش همیشهدگرامی