جانباز دکتر کورش هادیان / میرملاس نیوز :
۲۲ اسفند در تقویم، رسماً به عنوان روز بزرگداشت شهیدان ثبت شده است. این مناسبت بهانه‌ای است تا سپاس و قدرشناسی خود را به همه‌ی کسانی که در عرصه‌های گوناگون، از جان و دل در راه دشوار و البته ارزشمند تکریم شهیدان و خانواده‌های شهیدان گام برمی‌دارند، تقدیم کنیم.
هیچ‌کس شیفته‌ی جنگ و تفنگ نیست، اما سکوت در برابر متجاوز ننگ است و شهیدان، رساترین فریاد و زیباترین تصویر ماندگار این ملت در سال‌های دفاع مقدس‌اند.
بدیهی است که شهیدان نیازی به تعریف و تقدیس و بزرگداشت ندارند بلکه ما نیازمند آموختن از رفتار و گفتار و منش و اخلاق آن بزرگوارانیم تا خود و نسل‌های آینده را از این ذخیره‌ی گران‌سنگ بهره‌مند سازیم.
ما در حد توان و امکانِ محدود خویش که بسیار ناچیز است، برای زنده نگاه داشتن نام و یاد شهیدان تلاش می‌کنیم و شهیدان، به‌وسعت نگاه آسمانی و دل دریایی خود که تا بیکرانه‌ی نور گسترده است، لطف خود را بر ما نثار می‌کنند.
اگر عطر نام و یاد شهیدان بیش از پیش در فضای جامعه‌ی ما نپیچد، زیان می‌کنیم و خسارت می‌بینیم.
اگر از راه شهیدان فاصله بگیریم، روزبه‌روز از خود، از خدا و از همه‌ی خوبی‌ها دور می‌شویم.
راه شهیدان که نباشد،
می‌شویم رتبه‌ی اول دنیا در اسراف،
در مصرف آب و سُرخاب و بنزین و بُنجُل‌های رنگین!
راه شهیدان که نباشد،
کم‌حوصله می‌شویم و تنگ‌چشم،
حتی تحمل خودمان و دوستان و برادران و هموطنان‌مان را هم نداریم؛
و آن قدر خُلق‌مان تنگ می‌شود و نگاه‌مان محدود
که جوان‌ها و مغزها یکی‌یکی و گروه گروه
از این کشور و این سرزمین می‌بُرند و می‌روند و پشت سرشان را هم نگاه نمی‌کنند.
راه شهیدان که نباشد،
وجدان کاری و احساس مسئولیت‌مان هم کم‌رنگ می‌شود،
موقعیت و فرصتی که برای‌مان پیش می‌آید، پرشتاب می‌شویم و بی‌گذشت؛
و تکلیف و وظیفه‌ای را اگر قرار باشد انجام دهیم، فراموش‌کار می‌شویم و بی‌رمق!
راه شهیدان که نباشد،
آن‌جا که نباید، سخت می‌گیریم و شرط و شروط می‌گذاریم: افاده‌ها طَبَق طَبَق!
ازدواج و تشکیل زندگی سخت می‌شود،
و جوان‌ها می‌مانند بلاتکلیف و ناامید!
راه شهیدان که نباشد
زندگی‌های‌مان کم‌دوام می‌شود؛
و آمار طلاق مرتب بالا می‌رود؛
و زشتی طلاق کم‌رنگ می‌شود؛
و جنش طلاق می‌گیریم و کارت دعوت می‌فرستیم!
راه شهیدان که نباشد،
کتاب نمی‌خریم، اگر بخریم نمی‌خوانیم و اگر بخوانیم عمل نمی‌کنیم!
چه زیباست این کتاب در این قفسه‌ی گران‌قیمت!!
راه شهیدان که نباشد،
همه‌ی سرگرمی و دلخوشی‌مان می‌شود
حواشی عوام‌پسند دنیای توپ گرد !
و چسب‌های بینی و قرص‌های لاغری !
عینک‌هایی که به چشم نمی‌زنیم!
و لباس‌هایی که نمی‌پوشیم و نمی‌پوشاند!
و همه‌ی ملاک و معیارهای زندگی‌مان می‌شود
مُد و چشم و هم‌چشمی!
راه شهیدان که نباشد،
دچار سرخوردگی و ناامیدی و تنوع‌طلبی کاذب و پوچی می‌شویم؛
و شیشه و کراک مثل آب‌نبات دست به‌دست می‌چرخد و می‌چرخاند؛
و همه‌ی داروندار ما را می‌سوزاند و بر باد می‌دهد.
راه شهیدان که نباشد،
چشم دیدن هیچ چیز را برای هیچ‌کس نداریم،
همه چیز را برای خودمان می‌خواهیم؛
و خودمان را هم برای لذت و راحتی دو روزه‌ی دنیا !
راه شهیدان که نباشد،
دروغ می‌گوییم، تهمت می‌زنیم، آبرو می‌بریم و توجیه می‌کنیم!
راه شهیدان که نباشد،
حتی با دوستان و نزدیکان هم مهربان نیستیم!
چه رسد به بیگانه و غریبه !
راه شهیدان و یاد شهیدان، سازنده‌ی شکل و محتوای زندگی است!
راه شهیدان، سبک زندگی است!