تاریخ : پنج شنبه, ۹ فروردین , ۱۴۰۳
6

صحنه ی زیبای عشق به ولایت

  • کد خبر : 66058
  • 08 فروردین 1394 - 23:11

  علی موحدی/ سرویس منتظران:   حدود دو ماهی بعد از اسارت صلیب سرخ جهانی به اردوگاه آمد . اسم بچه ها را ثبت کرد و یک نامه به ما دادند و گفتند که این را فقط امضا کنید و هیچ متنی به جزه نام و نام خانوادگی و شماره اسارت روی آن ننویسید و […]

alimovahedi

 

علی موحدی/ سرویس منتظران:

 

حدود دو ماهی بعد از اسارت صلیب سرخ جهانی به اردوگاه آمد .

اسم بچه ها را ثبت کرد و یک نامه به ما دادند و گفتند که این را فقط امضا کنید و هیچ متنی به جزه نام و نام خانوادگی و شماره اسارت روی آن ننویسید و ما اولین نامه را در تاریخ  /  /  فقط با یک امضا به صلیب سرخ تحویل دادیم و این نامه هم بعد از سه الی چهار ماه به دست خانواده هایمان رسیده بود.  با این وضع خانوادهای ما حدود ۶ ماه از سرنوشت ما بی خبر بودند.

برای اولین بار مشکلاتمان را با صلیب سرخ جهانی بازگو کردیم و از رفتار بعثیها شکایت کردیم. ناباورانه شنیدیم که مامور صلیب سرخ جهانی می گوید قانون ارتش عراق همین است ، یعنی باید شکنجه بشوید ، غذا و آب  حداقلی باشد وضعیت بهداشتی که افتضاح بود وسایل سرمایشی و گرمایشی نداشته باشید همه رفتارهای ضد بشری و ضد انسانی قانون ارتش عراق بود ! و نمایندگان صلیب سرخ جهانی هم تائید کردند . اما در هر صورت از این به بعد به صورت رسمی اسیر عراق شده بودیم و تحلیلمان هم این بود که  چون صلیب سرخ ما را  دیده است عراقی ها دیگر نمی توانند مارا بکشند چون قبل از آن احتمال هر اقدام غیر انسانی از حزب بعث وجود داشت .

اسارت در عراق و اسیر حزب بعث بودن به تمام معنا محدودیت بود . روزی چند ساعت آزاد باش گذاشته بودن در تمام ساعاتی که به اصطلاح آزاد باش بودیم  نگهبانان عراقی کابل به دست داخل محوطه حضور داشتند و هر کس را با هر بهانه ای کتک می زدند ، کفش نمی دادند می گفتند چرا پا برهنه راه  می روید؟ چرا تجمع می کنید و باهم حرف می زنید؟و از این بهانه های واهی.

نصف بیشتر آزاد باش در صف دستشویی بودیم و بعضی مواقع بدون اینکه نوبت بهمان برسد آزادباش تمام میشد وبه آسایشگاه برمی گشتیم. اب گرم برای حمام وجود نداشت. البته فقط زمستان نیاز به آب گرم برای حمام داشتیم که متاسفانه از آن هم دریغ می کردند یا اگرهم وجود داشت  در حد خیلی کم ( یکی الی دو دقیقه) می توانستیم به عنوان سهمیه از آب گرم استفاده کنیم .

داخل آسایشگاه اصلا سرویس بهداشتی وجود نداشت روزهای اول اسارت یک سطل فقط برای ادرار داده بودند و اگر کسی نیاز به دستشویی داشت باید بالای سطل بایستد و ادرار کند که این هم بچه ها اکراه داشتند و مجبور بودند  سیزده الی چهارده ساعت خودشان را نگه دارند. برای شماره ۲ اگر کسی نیاز داشت  باید توکیسه مشما یا قوطی بسته بندی کند و موقع آزاد باش آن را تو چاه توالت بریزد، سطل ادرار را هم موقع آزاد باش دو نفر که مسئول این کار بودند می بردند و تو چاه توالت می ریختند.

 وضعیت بهداشتی هم با توجه به شرایط موجود بسیار نا مطلوب بود گرمای طاقت فرسای تابستان ، نبود آب شرب کافی، آب غیر بهداشتی و غذاهای که می دادند وضعیتی را به وجود آورده بودند که باعث می شد که بچه ها بیشتر وقتها مریض شوند و شرایط عراق هم به گونه ای است که اسهال و امراض گوارشی معمول است . نبود امکانات پزشکی و …. شرایط را سخت کرده بود .عراقی ها  اگر می توانستند جلوی هوا را  میگرفتند! .  این وضعیتی بود که اسرای ایران در عراق با آن مواجه بودند . اما یک چیز بر همه اینها غلبه کرده بود و آن ایمان به هدف بود.

 چند سرباز در قاطع (قسمت) ما بودند به اسم های کریم احمد عادل ابو جاسم .

کریم آدم اخمویی بود، یکی از روزهای اول اسارت وقتی آزاد باش را زدند در مسیر ورود به سرویس های بهداشتی، کریم سر راهم بود و تو صورتم آب دهان انداخت.

خیلی ناراحت شدم و دلم گرفت یکی از بچه ها که اهل شیراز بود و این صحنه را نظاره گر بود آمد و بهم دلداری داد . عادل هم خل بود(بهش میگفتیم عادل دیوانه) و پز می داد وقتی بجه ها را می زد قیافه می گرفت که من نیرو مند هستم . احمد هم قیافه ای کوچک داشت و معروف بود به احمد لاته . ابو جاسم هم بلند قد، هیکلی وبی رحم  بود.

 ارودگاه رومادی ۳  چهار قاطع(قسمت)داشت. در قاطع یک آن، اسرایی بودند که در عملیات بدر اسیر شد بودند. ما هم که در عملیات عاشورا۲ اسیر شده بودیم بهمراه بچه هایی که در عملیات قادر  اسیر شده بودند در قاطع دو، رومادی سه بودیم . معمولا اسرایی که زود تر اسیر شده بودند تجربیات بیشتری نسبت به اسرای  جدید داشتدند واگر فرصت می کردند بچه ها راتوجیه وراهنمایی می کردند که چگونه با نگهبانان عراقی اردوگاه رفتار کنند.

یک سرگرد به اسم رائد حسین هم مسئول اردوگاه بود که من خاطره ای خوب از او دارم و آن وقتی بود که بعد از اینکه در اردوگاه ۹ یا همان رومادی ۳  بودیم بچه ها را  برای باز جویی می بردند، یک روز هم قرعه به نام من افتاد در اتاق باز جویی حاضر شدم رائد حسین با لباس خلبانی نشسته بود . اولین سئوالش  که به وسیله مترجم ایرانی عرب زبان ترجمه شد این بود که چرا به جبهه آمدی؟  جواب دادم امام به ما گفته که اسلام در خطر است ما هم آمدیم!  سوال کرد پشیمان نیستی آمده ای؟  پاسخ دادم چرا پشیمانم که اینجا هستم!. چند سال داری؟  . ۱۶ سال دارم.  کلاس چندم هستی؟ اول دبیرستان.  دلت برای دوستانت تنگ نشده است؟  چرا  دلم تنگ شده است!… یک جمله در آخر به من گفت که باعث تعجم شد! و آن این که اصلا ناراحت نباش اینشألله کربلا را زیارت می کنی و بر می گردی پیش دوستانت موهای بدنم سیخ شد . انرژی گرفتم و با روحیه ای مضاعف از اتاق باز جویی بیرون آمدم.

 نمی دانم چه شده بود چند روزی گذشته بود خبری از رائد حسین نبود و بچه ها گفتند سروان محمود  (اگر اشتباه نکنم ) جانشین رائد حسین شده است سختگیریها بیشتر شد هر شب چند نفر از آسایشگاه بیرون می بردند و شکنجه می کردند تا جایی که فرد بی حال می شد وبا همان وضعیت به آسایشگاه برمی گرداندند. یکی از بچه هایی  که یادم هست در آوضعیت تو آن شبهای وحشت بردند و کتک زدند نوجوانی خوش سیما و رعنا و خوش قد قامت به اسم رمضان حسنوند اهل الشتر لرستان بود که ایشان را آنچنان زده بودن که تمام بدنش کبود شده بود . این روند ادامه داشت وهر شب چند نفر را می بردند و شکنجه می کردند و می اوردند.

از دیگر خاطراتی که در آن اردوگاه دارم شکنجه شدن محمدمحمدی نژاد(منتعلیوند) ازبچه های کوهدشت و جهان بخش علی محمدی  اهل پلدختر در آسایشگاه جلو چشم بچه ها بود. خیلی سخت و دردآور بود بچه ها را جلو چشم ما می زدند و ما قدرت دفاع کردند نداشتیم. آنها جهان بخش را بلند کردند به او گفتند به امام توهین کند، مثلا می گفتدند بگو فلانی کفش است ، جهان بخش مقاومت کرد چه مقاوت جانانه ای ، میزدند می افتاد دو باره بلندش می کردند مجددا تو صورتش میزدند می افتاد با کفش روی بدنش می رفتندکابلها بدن ضعیفش را نوازش می کردند، صحنه ای زیبا از عشق و علاقه به امام از یک طرف و اوج بی رحمی و شقامت از طرف دیگر به نمایش در آمده بود. بچه ها ازاین صحنه به شدت نگران و  ناراحت شده بودند،مسئله ای بنام تقیه رامی دانستند وقتی دیدند عراقیها دست بردار نیستند یک جوری بهش گفتند که بگو ونیتت چیز دیگر باشد مثلا خمینی کفش ندارم! وبا تدبیر بچه ها این موضوع به پایان رسید  

ادامه دارد……. 

 

 

لینک کوتاه : https://www.mirmalas.com/?p=66058

برچسب ها

ثبت دیدگاه

مجموع دیدگاهها : 27در انتظار بررسی : 0انتشار یافته : ۲۷
  1. سلام عرض ارادت خدمت دوست عزیز و ولایت مدار برادر موحدی وتقدیر تشکر از نکارش ماجراهای عجیب ان روزکار

    • با سلام و سپاس از آزاده گرانقدر آقانجف شهبازی که خود از افتخارات و یادگاران دوران دفاع مقدس هستند.

  2. سلام بر آزادگان سرافراز خصوصاً برادران عزیزمان آقایان
    موحدی(راوی خوش قلم این خاطرات ) و محمدی نژاد( فرماندار خوشنام رومشگان)
    ای کاش شرایط و امکاناتی مهیا بود تا افراد بیشتری این خاطرات را بخوانند بویژه مسئولان وکسانی که دست اندرکارند .گرچه شنیدن کی بود مانند دیدن اما مرور همین سطور ، عذاب وجدان را بر وجدان های سالم وارد
    می سازد .
    اگر آحاد جامعه ما اعم از مردم و مسئولان در این سالهای پس از جنگ ؛ متاثر از ان فرهنگ حماسه و مقاومت و ایستادگی بودند نمی بایستی وضعیت فرهنگی، اجتماعی، سیاسی، اخلاقی و ارزشی ما این باشد که هست

  3. با سلام وتشکراز شما آقای موحدی واقعاً شهامت اسرا قابل ستودن می باشد امیوارم که همیشه پیروز وسربلند باشید.

  4. سلام بر ازادگان سرافراز کشور جمهوری اسلامی و سلام بر اسیران روستای قرعلیوند

  5. سلام بر آزاده سرافرازوبسیجی مخلص روح الله.این خاطرات خیلی شنیدنی اما تکاندهنده می باشد.که هرخواننده ای را آزرده خاطر می نماید.وازاین خاطرات بنویسید!تامسوءلین امروزبدانندکه آزدگان چه رنج ها تحمل کرده اندوخانواده آنهاچه رنج هاکشیده اند.

  6. عرض ادب و احترام دارم خدمت همه رزمندگان هشت سال دفاع مقدس بویژه برادران سپاهی و بسیجی قرعلیوند که در تمام مراحل جبهه و جنگ در عین سادگی و خلوص زبانزد همه همسنگران خود بوده اند و گرامی می دارم یاد و خاطره شهیدان تراب زاده ، رحیمی ، عبدلی ، کریمیان و نادرپور که با نثار هستی خود منادی مباهات و ابروی زادگاهشان شده اند.

  7. باعرض سلام به سروهای همیشه سر بلند ، وصف شما بزرگ مردان در درون واژگان کلمات اینجانب نمیگنجد ویقین دارم اجربزرگی نزد خدای متعال دارید. امید که ما فرزندانتان بتوانیم قدر دان شما ومسیر روشن و پرافتخارتان بعنوان چراغهای راه وارزش های ماندگار دراین میهن سرفراز باشیم. خدایا بخون شهیدان،به رنج اسیران وإیثارگری همه این عزیزان ایران را همیشه عزیز و سربلند ودور از تنگ نظری ،دروغ ، بخل وحسد،اختلاس و بی تقوایی نگهدار.

  8. دایی جان سلام: ضمن تبریک سال جدید به حضرتعالی وهمه ی آزادگان سرافراز و خانواده های محترم تان به استحضار برسانم که افتخارات ایران اسلامی و نظام مقدس جمهوری اسلامی برگرفته از فداکاری ها و از خود گذشتگی های شماهاست ،اگر آن استقامت ها وسختی ها نبود ما امروز این امنیت و آسایش را نداشتیم و این امر محقق نمیشد الی با این فداکاریها،برای همه ی رزمندگان هشت سال دفاع مقدس آرزوی سلامتی دارم

  9. سلام وعرض ادب دارم بخدمت آزاده گرانقدرموحدی عزیز، وعرض تشکربخاطرنگارش رنجنامه دوران اسارت عزیزان آزاده ،ان شاالله زنده وپایدارباشید.

  10. هر آزاده ای روایتگر خاطره ای اسطوره وار است تا آنها که نبوده اند پندها بیاموزند و قدر دان مجاهدتها باشند

  11. تحمل ان همه سختی و مشقتِ وصف ناشدنی از شما ازادگانِ جان بر کف و ایثارگر اسطوره هایی ساخته است که برای همیشه بعنوان نماد مقاومت در تاریخِ ایرانِ عزیز جاوید خواهید ماند سرافراز و سربلندید
    موفق وسلامت باشید

  12. سلام بر برادر بزرگوار وفرهیخته امرایی عزیز،از توجه ویژه و اعتقادی جنابعالی نسبت ارزشهای دفاع مقدس سپاسگزاریم .

  13. بی شک آزادگان ، شهدایی هستند که عمرشان به دنیا باقی بود و شاید هم خواست خداوند بودتا الگویی برای عامه باشند عمرتان مستدام باد

  14. یوسف گم گشته بازآید به کنعان غم مخور کلبه احزان شود روزی گلستان غم مخور
    این دل غمدیده حالش به شود دل بد مکن وین سر شوریده بازآید به سامان غم مخور
    دور گردون گر دو روزی بر مراد ما نرفت دائما یک سان نباشد حال دوران غم مخور
    در بیابان گر به شوق کعبه خواهی زد قدم سرزنش‌ها گر کند خار مغیلان غم مخور
    دو بیت اول تقدیم به پدر و مادر صبور و رنج کشیده ات و دو بیت دوم تقدیم به وجود نازنین خودت

  15. سلام بر همه ایثارگران سرافزار وسربلند

  16. سلام خدا بر مجاهدان راه حق ، سلام خدا بر آزادگان سرافراز ،سلام خدا بر برادر بزرگوارمان علی موحدی

  17. با سلام خدمت همشهریان عزیز و گرامی از زبان یکی از از اقوام آقای موحدی خاطره ی را شنیدم که می گفتند خداوند رحمت کناد پدر آقای موحدی را که در دوریشان در زمان اسارت هر روز غروب نام ایشان را صدا می زدند و برای ایشان بسیار گریه می کردند. اجرتان با اباعبداله الحسین

قوانین ارسال دیدگاه
  • دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط تیم مدیریت در وب منتشر خواهد شد.
  • پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
  • پیام هایی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط باشد منتشر نخواهد شد.