خسرو پرویزپور / میرملاس :
زعمای سیاسی براین باورند که شهرستان کوهدشت با تراکم آراء حداکثری وحضور گسترده مردمی در انتخابات گوناگون
یکی ازحساس ترین و سیاسی ترین شهرهای کشور محسوب می شود،شاخصه پر رنگ “پای کار”بودن مردم در مراحل مختلف وفعال بودن حسگرهای سیاسی وانتخابی؛کوهدشت را به یکی ازبانشاط ترین شهرستان های سیاسی کشور تبدیل کرده است
شور،نشاط و هیجان ره آورد این حضور حداکثری است ،اما کوتاهی وتخصیص این نشاط و هیجان به چند روز قبل از انتخابات پروسه ای است که لایه های پیدا و پنهان آن را باید با ابزار آسیب شناسی مورد مطالعه و بررسی قرار دهیم
سال ۹۴،آخرین سال فعالیت دوره نهم مجلس شورای اسلامی است،سالی که پای استدلال وحتی قضاوت را به میان می کشد وکفه سنجش را به چیستایی و چرایی می کشاند و حاصل سیاست زدگی را بر میشمارد ونتیجه می دهد که هیچ سودی در “سیاست زدگی” نیست ،بلکه سیاست زدگی آفتی است در مسیر توسعه،تکامل و پیشرفت.
ماه های پایانی دوره نهم مجلس در حال گذر است ،محرومیت همچنان باقی است و به عبارتی هیچ “آبی از آب” تکان نخورد؛ هیچ دودی از کارخانه ای(صنایع مادر)برنخاست،هیچ سوت قطاری شنیده نشد و هیچ آزاد راه و بزرگراهی احداث نشد…
سهم توسعه با مهمترین شاخصه ی آن یعنی تولید و اشتغال ،رشد صنعت و برون رفت از تنگه های معیشتی و اقتصادی در این شهرستان از نزدیکترین انتظارات عمومی است که تاکنون در دورترین چشم انداز پیشروان سیاسی شهرستان و استان نقطه ی امیدی را روشن نکرده است
اینها بذر ناامیدی یا بی اعتمادی به عملکرد برخی آقایان نیست ،بلکه بذرهای عقیم و سوخته ای است که می گوید هنوز هم جوان تحصیلکرده کوهدشتی و لرستانی کوله بار خود رابه امیدفردایی بهتر برای اشتغالی بی پایه و ناپایدار به سمت شهرهای صنعتی می بندد.
در تعاریف توسعه ،وجود راه آهن،گمرک،فرودگاه و…از مبانی توسعه یافتگی بشمار میرود،در محاسبات ذهنی خود وصول شهرستان به هر یک از این شاخصه ها را نه دست نایافتنی بلکه دیر یافتنی می دانم آنقدر دیر که لااقل تکرار چند نسل لازمه تحقق آن خواهد بود، اما چاره چیست؟
محقق نشدن یک امر “اهم”مانع از تحقق یک امر”مهم”نیست بنابراین اتصال شهرستان از طریق احداث بزرگراه به دیگر شهرستان ها و برون رفت از نقطه کور ارتباط جاده ای واحداث صنایع مادر و صنایع تبدیلی وابتکار اشتغال زایی فارغ از تخصیص وام مشاغل زود بازده و مشاغل خانگی می تواند در نواختن آهنگ توسعه موثر باشد
بنابراین،باید گفت در جغرافیای این شهرستان محرومیت موج می زند و امواج آن به گونه ای بلند است که نمی توان آنرا درپشت حصار وهم و گمان پنهان کرد،برون رفت از این محرومیت محتاج ابزار و لوازم ذهنی و روحی اجتماعی است به عبارتی، “نیازمندی نرم افزاری”،یعنی اندیشه و تفکر مبتنی بر استدلالی که منجر به انتخاب شیوه ای متفاوت و صحیح باشد زیرا راه مبهم رفته را نباید دوباره رفت.
شعارهای رنگارنگ و دلچسب نباید مردم را در گرداب “سیاست زدگی”گرفتار کند ،شعارهایی بی محتوا از جنس بادکنک های رنگی که نه سودی می بخشد نه سودایی
درگفتمان جمهوری اسلامی،صداقت عنصرتجزیه نشدنی ساختمان سیاست است وانتظار می رود مسئولین ووکلای ملت برهمین مدار حرکت کنند لذا در شرایط کنونی تکلیف عمومی،رهاسازی سیاست زدگی است و تکلیف عقلای سیاسی،تزریق این باور که سیاست باید درخدمت توسعه،تکامل و پیشرفت شهرستان و استان باشد،این باور می تواند روح امید به محرومیت زدایی وشکوفایی منطقه واستان را رونق دهد.