شمع فروزان

^[1]

 

زنده یاد کیومرث قبادی آدینه وند

 

 

جان به قربان علی و فکر جاویدان اوست / مرد و زن را دستِ حاجت جمله بر دامان اوست

 

او بود شـمع فروزان بســــــاط زنــدگی / صفحه ی گیــتی منور از رخ تــابــــــان اوســت

 

زان فداکـــاری که اندر راه دیـن حق نمود / تا قیـامت خلق عالم واله و حیـــــران اوســـت

 

سر نهاد اندر خط فرمان یزدان زین سبب / ماسوی اله را همه سر در خط و فرمان اوسـت

 

جان خود را در ره ابقای دین ایثار کرد / دین حق مرهـونِ عزم و همت شــایــــــان اوست

 

در کتاب آفریــــنـش چون بود دیباچـه ای / نام دلجـــوی علی  از لطف حق عنـــوان اوست

 

شرح جانبــازی او یکسر کتاب زندگی ست / جان فدا کــردن نخستین مطلع دیــــوان اوست

 

هر که در عالــم دم از قانون و آزادی زند / در حقیقت خوشــه چینِ خرمنِ احــســان اوست

 

کشته شد اما نشد تسلیــم نامردی و زور /  چون سرافرازی و مردی ایــده و ایمــــان اوست

 

جان خود را کرد اگر ایثار ، در احیای دین / جان فدا کردن پی احیای دیــن پیمـــــان اوست

 

درس رادی و جوانمردی به عالم داد و رفت / کاخ حرّیـت به پا از درس جاویـــــدان اوست

 

راحت و آســـوده است از وحشــت روز قیــام / آنکه چون ســـارا دست بر دامــــان اوســت