کورش امرایی / میرملاس :
اندوه و افسون از نخستین واکنش های اکثریت افراد جامعه ما در مواجهه و رویارویی با آسیبهای فراگیری مانند اعتیاد است، بی آنکه بخواهیم کوچکترین اندیشه ای در مورد علل آن داشته باشیم و اقدامی پیشگیرانه در راستای جلوگیری از ابتلا سایر افراد جامعه داشته باشیم. آسیبهای که علیرغم پیشرفت های فراوان در زمینه آگاهی جامعه و صرف هزینه های بسیار برای پیشگیری، کماکان جامعههای مدرن در جدال روز افزون با آنها بوده و هر ساله هزینههای گزافی بر قامت خانوادها و جامعه تحمیل میکند. متاسفانه با وجود پیشرفت های بسیار این جدال با چربش بیشتر و مسلطتر اعتیاد بر جامعه است که روزانه بر قربانبان آن افزوده میشود.
در باب چرایی گرایش افراد به این پدیده خانمان سوز میتوان اینگونه انگاشت که بر حسب پژوهشهای ملی و بین المللی اکثر افراد مبتلا نخستین تجربههای مصرف خود را در سنین نوجوانی گزارش کردهاند. از سوی دیگر، در جوامع کمتر برخوردار همانند شهرستانهای کودهدشت و رومشکان این تلاطم و هیجان طلبی دوران نوجوانی با مهاجرتهای تجردی جهت کار و امرار معاش به کلان شهرهای مانند پایخت نیز همراه میشود. داستان از آنجا اسفناکتر میشود که این نوجوانان خام و هیجان طلب اولین تجربه حضورشان در کلان شهرها به معاشرت با الگوها و افراد ناسالم در محیطهای آسیبزا رقم میخورد. بنابراین، سه نیروی سرکش و رامنشدنی هیجان طلبی سنین نوجوانی، الگویهای مبتلا و ناسالم و محیط های پرورش دهنده بزهکاری و جرم، سوخت اصلی گرایش نوجوانان سرمت و مغرور را برای گرایش به سوء مصرف مواد و به تبع آن مصرف مواد و اعتیاد را فراهم میکند. این پدیدهای نچندان پیچیدهی است که بصورت سیکلوار نوجوانان و جوانان بسیاری از شهرستانهای مانند کوهدشت و رومشکان را در کام آسیب های همانند اعتیاد فرو میبرد بی آنکه تا کنون برای مقابله با آن اندیشه و اقدامی مقتضی و مناسب صورت گرفته باشد.
درنهایت اینکه همزمان با اتمام سال تحصیلی و رهسپار شدن نوجوانان عزیز به کلان شهرها بر خود لازم می دانم متذکر شوم که خانواده های محترم در فرستادن نوجوانان خود به کلان شهری مانند تهران باید مراقبتها و مواظبتهای مستقیم و غیر مستقیم خود را داشته باشند که قبل از هرگونه پشیمانی اقدامات پیشگرانه را اتخاذ کنند.
*دانشجوی دکتری تخصصی روانشناسی دانشگاه تهران