هوشنگ بهرهی / میرملاس :
پس از پیروزی شکوهمند انقلاب اسلامی ایران ، هر کس در هر سن و سالی که بود و یا در هر پیشه ای که مهارت داشت بدون هیچ چشمداشتی و هر مقامی خود را موظف می دانست به خیل عظیم جمعیت انقلابی بپیوندد.
عده ای جذب کمیته انقلاب اسلامی شدند ، برخی در جهاد سازندگی برای عمران و آبادانی کشور بخصوص مناطق محروم داوطلبانه حضور یافتند .
با شروع جنگ تحمیلی عراق اغلب بسیج شدند و با جان و دل از انقلاب اسلامی دفاع کردند.
به قول این افراد ، کار برای خدا خستگی ندارد ، ساعت کاری در بین آنان معنا نداشت ، به گونه ای که پس از نماز صبح شال و کلاه می کردند و برای خدمت آماده بودند.چه در میدان جنگ یا در مناطق محروم در قالب نیروهای جهادی و نهضتی در پیشبرد انقلاب نقش ایفا می کردند.
با سرو سامان گرفتن نیروهای انقلابی و سازماندهی شدن آنها ، نیروهای سپاهی در سپاه پاسداران انقلاب اسلامی جذب شدند وبرخی از آنان هم اکنون با افتخار بازنشسته شدند .
اما برخی دیگر در سازمانهای دیگر ادغام شدند و نیروهای جهاد سازندگی دروزارتخانه های نظیر راه و ترابری و کشاورزی ، نیرو آموزش و پرورش جذب شدند.
در این میان جمع کثیری از این افراد به علت اینکه تا سال ۶۹ حق بیمه ای برای آنان به سازمان های بیمه ای واریز نشده بود هم اکنون از داشتن حق بیمه سنوات محروم هستند .
این افراد که اغلب آنان بالای ۵۰سال سن هستند با ناخرسندی از این وضعیت اقدام با شکایت در اداره کل تعاون ،کار و رفاه اجتماعی کرده اند که پس از تشکیل پرونده و رسیدگی مسوولان ذی ربط با کمال تعجب با مصوبه ای روبرو می شوند که آنان را از حق بیمه سنوات محروم می دارد.
شورای انقلاب اسلامی در سیزدهم تیر ۱۳۵۹مصوب کرده که نهاد های انقلابی مشمول قانون کار نمی شوند و به استناد آن افرادی که تا قبل از ۱۳۶۹ در این نهادها کار کرده اند نمی توانند از طریق اداره تعاون ، کار و رفاه اجتماعی شکایت خود را پیگیری کنند.
به نظر می رسد قانون یا مصوبه باید دربرابر حماسه آفرینی این نیروها انعطاف نشان دهد و با تجدید نظر در برخی مصوبات به کمک نیروهایی بشتابد که زمانی جسم و جان خود را در راه اقتدار نظام مقدس جمهوری اسلامی به گرو گذاشتند و اکنون برای رسیدن به حداقل حقوق قانونی خود یعنی حق بیمه و سنوات در پیج و خم های اداری گرفتار شده اند.
