مهران مریدی / سرویس ورزشی میرملاس : اولین حضور نماینده لرستان در لیگ برتر با اتفاقات بدی همراه بود. گهریها، نتیجه و هواداران این تیم اخلاق را واگذار کردند. تیمی که میتوانست از امتیاز میزبانی بهرهمند باشد با کارشکنی برخی، خیلی راحت کولهبار سفر را بست و از خدا خواسته مسافر شد. در دیدار ملوان و گهر که به نوعی تیم دورودی(کرج) میزبان بود، ملوانان بیشتر از پوئن میزبانی برخوردار بودند تا گهریها و بیشتر ورزشگاه انقلاب کرج در اختیار هواداران ملوان بود؛ چون مسافت کرج تا انزلی بسیار کمتر از کرج، دورود است.
درگیری بین تماشاگران دو تیم را برخی حاضران، در تاریخ لیگ برتر بیسابقه عنوان کرده و نکته قابل تأمل در این خصوص گفته های سیدجلال رافخایی مهاجم گلزن ملوان بود «به جای احسان حدادی، هواداران گهر را به المپیک ببرند» و او از پرتاب سنگ هواداران گهر تعجب کرده و گفته «تماشاگران گهر واقعاً وحشتناک بودند. آنها معروف به سنگانداز هستند و باور نمیکنید از فاصله یک کیلومتری سنگ میزدند. آنها اتوبوس و ماشینهای انزلیچیها را خراب کردند. اسم ما بد در رفته و آنها دست ما را از پشت بستند».
رافخایی تاکید کرده «شانس آوردیم که در دورود بازی نکردیم وگرنه صددرصد کشته میدادیم. باید فدراسیون و کمیته انضباطی فکری به حال این وضع بکند».
با خسارتی که در این دیدار به ورزشگاه انقلاب کرج وارد شده، رئیس هیات فوتبال البرز، واکنش تندی نشان داد و گفت: «با توجه به حواشی و اتفاقات بهوجود آمده برای برگزاری بازیهای بعدی تیم فوتبال گهر شهرداری دورود در کرج مجدداً تصمیمگیری خواهد شد. اتفاقات را در یک جلسه و با حضور مسوولان و شورای تامین استان بررسی میکنیم و اگر صلاح نباشد از انجام بازیهای گهر در شهر کرج جلوگیری خواهیم کرد».
با این حال شاید شاهد جدایی دورود از کرج باشیم و بازهم مسوولان این تیم باید دنبال ورزشگاه بگردند.
پورغلامی سرمربی ملوان هم در این خصوص گفت: «وقتی قصد داشتیم برگردیم دیدیم که به اتوبوسهای ما آسیب رسیده و به قدری داغان شده بود که اصلاً قابل استفاده نبود. با کمک سرهنگ ایمانی سه اتوبوس جدید در میدان آزادی کرایه کردیم و به انزلی برگشتیم. علاوه بر اتوبوسهای ما، هر ماشینی با پلاک انزلی دیده بودند را با سنگ خرد و خاکشیر کرده بودند. یک جوانی داشت گریه میکرد و میگفت ماشین را از پدرم گرفتهام و مرا بیچاره میکند. ما همه اتفاقات را صورت جلسه کردیم و باید برآورد خسارت بشود. من چون کارشناس خسارت نیستم اطلاعی از مبلغ آن ندارم ولی میدانم خیلی زیاد است».
حاضران میگویند پرتاب اشیاء پس از لحظاتی به درگیری فیزیکی بین تماشاگران منجر شد که با دخالت ماموران حاضر در ورزشگاه درگیری فیصله پیدا کرد.
به گفته عسگری رئیس کمیته داوران فدراسیون فوتبال پنالتی ملوان به اشتباه گرفته شد. شاید اگر این دیدار در استان خودمان برگزار میشد، داور جرات نمیکرد آن صحنه مشکوک را پنالتی بگیرد.
چند هفته قبل در یادداشتی با عنوان «حضور گهر در لیگ برتر به چه قیمتی؟!» از مسوولان خواهش کردم با تدابیر مناسب برای حضور تیم دورودی در لیگ برتر، آبروی استان لرستان حفظ شود، اما در همین شروع فصل، مضحکه اهالی فوتبال شدهایم و پس از لقب (مسافر) حالا لقب طرفداران «سنگانداز» را هم یدک میکشیم. بیشتر روزنامههای ورزشی و سایتهای خبری به درگیری تماشاگران دو تیم ملوان و گهر پرداخته بودند که در این بین عکسهای خونین انزلیها خیلی به چشم میآمد. به هر حال تیمی که میتوانست با کمی تلاش و همت و کمی «جور دیگر دیدن» بازیهای خانگی را در استان خودمان برگزار کند، به راحتی و چون برخی مسوولان نمیخواستند، «آواره» شد و حالا همان برخیها کاسه چه کنم، چه کنم دست گرفتهاند.
در دیدار دوستانه گهر با استقلال صنعتی اهواز که قبل از شروع لیگ برتر در دورود برگزار شد، تماشاگران دورودی، خبرنگاران خرمآبادی که به قصد پوشش این مسابقه تا دورود رفته بودند را اذیت کرده و اگر وساطت نیروی انتظامی نبود کار به جاهای باریک کشیده میشد. در چند روز گذشته مردم دورود تماسهایی گرفته و میگویند حاضرند این تیم به هر شهری برود الا خرمآباد! باید خدمت این عزیزان عرض کنیم، گهر باید نشان اتحاد لرها میشد، مثل تراکتورسازی برای ترکها، که متأسفانه برخی ناخواسته این اتحاد را به تفرقه تبدیل کردند و دود این تفرقه به چشم گهر میرود. تارتار بارها اعلام کرده که دوست دارد تیمش در لرستان یا استانی همجوار بازی کند، معلوم نیست کرج بر چه اساسی برای میزبانی گهر انتخاب شده و استانهای همجوار که ورزشگاههای استاندارد دارند، دیده نمیشوند در حالی که ورزشگاه تختی خرمآباد کار چندانی برای آماده شدن ندارد اما مسوولان دیگر راغب به تجهیز آن به ملزومات AFC نیستند؛ چون دورودیها نمیخواهند.
با وجود حواشی ایجاد شده و اظهار نظر رئیس هیأت فوتبال البرز، این احتمال وجود دارد که بازی هفته سوم این تیم با پرسپولیس در ورزشگاه آزادی تهران انجام شود که این دیدار نیازمند تدابیر شدید امنیتی است.
نکته دیگر که جای تاسف داشت، نبود خبرنگاران و عکاسان بومی همراه تیم گهر بود و هر عکسی که در این درگیری منتشر شده بود، مظلومیت طرفداران ملوان را به رخ میکشید. جا دارد حال که گهر مسافر شده، مسوولان این تیم تدابیری بیاندیشند تا در هر بازی چند خبرنگار و عکاس زبده لرستانی همراه تیم باشند.
صعود گهر به لیگ برتر بیشتر از آنکه نمایانگر مشکلات توسعه نیافتگی استان باشد حکایت دیگری را آشکار میکند و آنهم فاصله زیاد ماست. فاصلهای که شاید خود سبب عقب ماندگی لرستان باشد. سوال اینجاست که چه اتفاقی میافتد که مردم یک شهرستان استانهای دیگر را به استان خودشان ترجیح میدهند و چرا ما به عنوان یک قومیت بزرگ از خودمان گریزانیم؟!
به هر حال گهر در کرج به راحتی خشک شد و مسببان این خشکیدن عین خیالشان هم نیست. معلوم نیست در این شرایط آیا دیگر آبی برای جاری شدن وجود دارد یا نه؟
در پایان بهعنوان یک فرد کوچک ار جامعه بزرگ قوم لر، خواهش میکنم از تماشاگران لرستانی که فرهنگ والای استان را اشاعه دهند، نه برخی رفتارها که به هیچ وجه در شأن این قوم نیست.