جواد صادقی / میرملاس :
یکی از مسائل مهم در اخلاق حرفه ای شایسته سالاری در نظام مدیریتی کشور است .از طرفی حق کارکنان و کارگران برخورداری از مدیران لایق و منصف است از طرف دیگر حق مدیران و مالکان حفظ منافع آنان از طریق نهادینه سازی و شایسته سالاری است .فرآیند نظام شایسته سالاری بصورت مستقیم و غیر مستقیم از مجرای شعور سیاسی ، اجتماعی مردم تحقق پیدا می کند و این فرآیند برخوردار از دو پایه اساسی است جمهوریت و اسلامیت نظام ، این مردم هستند که از طریق رأی با عنایت به سطح شعور و شئون سیاسی خود می توانند مسیر ترقی و تکامل جامعه را و یا بالعکس تبیین و تعیین نمایند . بعنوان مثال ، تعیین رؤسای قوای سه گانه بطور مستقیم و یا غیر مستقیم منبعث از رأی آنان است که بالتبع سطوح مدیریتی نظام را تا پایین دستهاتعیین می نماید چنانچه در رأس یک نهاد و یا سازمان مدیری منصوب گردد که برخوردار از صلاحیتهای لازم نباشد این فرآیند در تمام مراتب پایین تر اثر گذار خواهد شد. در این مقوله بیشتر سخن نویسنده خطاب به مدیران اجرائی کشور در سطوح مختلف است . عواملی که در نصب یک مدیر موفق تأثیر گذار ند دولت و مجلس است که اگر به وظایف خود درست عمل کنند بالندگی و رشد ایجاد خواهد شد ه یا خدای نخواسته رکود و عقب ماندگی حاصل می شود . هرچند وظیفه خطیر دولت است که مدیران اجرایی کشور را بعد از رأی مجلس به وزرا تعیین و نصب نماید . اما گاهاً نمایندگان بعد از نظارت و تقنین در نصب مدیران دخالت می کنند . متأسفانه دولت مردان نیز متأثر از این فشار اقدام می کنند . البته مشورت و هماهنگ با نمایندگان ملت در جای خود حسن است اما هر کس باید به وظایف خود را عمل نماید . در سیستم نظام مدیریتی کشور نماینده تام الاختیار دولت استانداران هستند . اولاً انتصاب استاندار از طریق دولت که با پیشنهاد وزارت کشور روی کار می آید باید فردی لایق و توانا ، آگاه به مسائل روز از لحاظ سیاسی ، فرهنگی و اقتصادی باشد که به طور نسبی این صفات در استانداران وجود دارد اما کافی به نظر نمی آید . مدیران و کارگزاران باید در جهت تقویت سیاستهای دولت منصوب گردند که بتوانند منویات و وظایف آن دولت را جهت دهی کنند و زمینه رشد و تعالی جامعه را فراهم نمایند .اگر مروری بر روند نصب مدیران و کارگزاران استان از بدو تأسیس دولت امید و تدبیر بنماییم نقاط ضعف و قوتی دیده می شود که از منظر فرهیختگان و صاحب نظران و حتی مردم پوشیده نیست . هرچند مقصد ما از این نوشتار معرفی مصداقی نیست امالازم است مدیران کلان استان به چند نکته و مؤلفه توجه ویژه نمایند :
الف : مشورت = مشورت جایگاه مهمی در فرهنگ دینی ما دارد که به این حدیث شریف استناد می شود که : معصوم (ع) می فرماید ( لا ظهیرکالمشاوره ) هیچ پشتیبانی به اندازه مشورت کردن اثر گذار نیست .
ب : = تحقیق و بررسی در سوابق افراد که حد اقل چند نکته باید در فرد باشد به صورت عمومی : توانایی در اداره امور ، سوابق حسن شهرت و ارزشی بودن آن ، همسو بودن در جهت اجرای سیاستهای کلان دولت .
بنابراین مقدمه و توضیحات ، عقل مدیریتی مدیران استان را به موارد ذیل در جهت تقویت و نصب مدیران معطوف میدارم و یا به تعبیر دیگر معیارها و شرایط انتصاب مدیران شایسته در سطوح مختلف موارد ذیل است :
ویژگیهای شخصی:
ایمان به شریعت اسلام یعنی اهل عبادت باشند مقید به انجام فرائض و شئون اخلاقی باشند.
توانایی فکری : شامل هوشمندی ، بصیرت ، خردمندی و حسن تدبیر
توانایی اخلاقی : حسن خلق ، عدالت ورزی ، امین بودن و راز داربودن ، صداقت عزت نفس شجاعت ، شهامت و پاکدامنی
مهارت و توانمندی علمی و فنی شامل تجربه ، علم ، برخوردار از آگاهی روز ، قدرت تجزیه و تحلیل و چنانچه در وجود مدیران در سطوح مختلف این اوصاف بطور نسبی وجود داشته باشد شاید انتظار داشت که موتور متحرک اقتصاد و فرهنگ و مسائل مختلف جامعه سرعت بیشتری به خود بگیرد و چنانچه در استان ، وارد مصادیق شویم ضعفهایی در انتصاب مدیران وجود دارد که بر دولت مردان است که این ضعفها را هر چه سریعتر برطرف نمایند . البته بی انصافی است که نقاط قوت و موفقیتهای تعدادی از مدیران نادیده گرفته شود .
سخن پایان ما خطاب به استاندار محترم و سخت کوش است که الحق از زمانی که سکان مدیریت این استان را بدست گرفته و کارهای مهم و اثر بخشی را دنبال کرده که آثار و برکات آن به نفع مردم ، اشتغال جوانان ، رفع محرومیت استان بیانجامد . اما حضور مدیران ناتوان و نالایق که حتی اعتقادی به سیاستهای دولت ندارند در مدیریت استان زیبنده این مردم و دولت نیستند که امید است هرچه سریعتر اصلاحاتی انجام پذیرد . انشاالله
*جواد صادقی / مدرس دانشگاه