[1]
یحیی آدینه وند/سرویس منتظران:
بسم الله الرحمن الرحیم
آشنایان ره عشق در این بحر عمیق غرقه گشتند و نگشتند به آب آلوده
صفحات سرزمین عالم خیز و ادیب پرور استان لرستان هماره ی تاریخ جایگاه و خاستگاه نادره مردان بزرگ ، عالمان و شاهدان سترگی بوده است که تاریخ گواه عدالت خواهی و مهرورزی و دینداری و ولایتمداری آنان است.
این استان زرخیز در یکصد سال اخیر،گنجینه هویت مشاهیر افتخارآفرینی چون؛ مرجع مسلم شیعیان جهان مرحوم آیت اله حاج سیدحسین طباطبایی بروجردی و عالمان و زاهدانی مانند : مرحوم آیت اله حاج آقا روح اله کمالوند، آیت اله حاج شیخ فرج اله کاظمی موموندی، آیت اله قاضی خرم آبادی، آیت اله محمدرضا قبادی آدینه وند و بسیاری دیگر از روحانیون ، بزرگان و سرداران شهید و خیرین ارزشمند را در دل خود جای داده که عموما از زمره مردان خدا و اولیای خاص الهی به شمار می روند.
از این میان استاد آیت اله محمدرضا آدینه وند از خیل درخشنده ستارگانی است که فضای مرز و بوم لرستان به امتداد تاریخ از تلالوشان به نصیب است و در تب وتاب تبرع و تتبیل برای آسایش و آرامش خلق سو سو می زد.
این استاد متبحر و بی نظیر، مصر عزت را به سلطانی نشسته بود و ایوان سخاوت و دیوان ادب را به تشطیر مال و تشمیر حال به بار آراسته بود و سکوی سمای سعادت را به سان شعرای یمانی به کرسی نشسته بود و زیر خیمه درایت و دانایی با تواضع و شجاعتی مثال زدنی همت به تشویک خار از پای رنجور دردمندان می گماشت و نجابت و اخلاق را برای طهارت روح به تشمیس می نشست. بزم بذل را به تصدیر می نشست و چهره در غبار تشوه می نشاند و بدین سان آیین سخاوت و گذشت را به عنوان کرامات ستوده انسانی به تشیید می داشت.
استاد آدینه وند از گنج های مکنون ادبیات عرب در روزگار ما بود که علاوه بر تدریس علوم دینی و ادبیات و منطق، با خروش قلم فیاض خویش و تحلیل ادبی آیات کریمه کلام الهی با تالیف مجموعه ی گران سنگ کتاب “کلمه الله العلیا” و تالیفات و مقالات بسیار دیگر که متاسفانه هنوز فرصت چاپ و انتشار آنها پدید نیامده است، جرعه های ناب علوم و معارف اهل بیت (علیهم السلام) را به تشنگان این کوثر زلال تقدیم کرده است.
باور راسخ مرحوم آیت اله آدینه وند در اصول اعتقادی ، حرکت عارفانه در مسیر ولایت فقیه توام با فضایل و سجایای دینی چون صبر، بصیرت،تدبیر و تدبر، ساده زیستی و عدم تعلق بر مادیات از ایشان اسوه ای ماندگار ساخت که هر زمان می توان به کردار و رفتار و گفتار ایشان تاسی جست، آنچنان که خود در لا به لای نامه هایش با فروتنی تمام گفته است:
“شما مشعل را روشن نگه دارید، مردم خود راه سعادت خویش را می یابند.”
قدرت قلم و سلطه و اقتدار بی شمار ایشان در تنظیم و تدوین برخی مقالات و نامه ها با استخدام افصح الالفاظ به گونه ای است که همگان را به حیرت و تعجب وا داشته و مهارت علمـی و اعجاب انگیزش را به نمایش میگذارد. نظم و نسق مخصوص این مقالات و نامه ها که با خطی بسیار سلیس و زیبا به نگارش درآمده اند، به وضوح و شکوه جامع وجوه محسنات بدیع و مبالغات رفیع و مناسبات وسیع بلاغت و برائت بوده و لفظا و معنا در عرصه عالم علو زیبایی چون زهره زهار سمایی به تنهایی می درخشد راحت و روح و ریحان را به جسم و جان هر بیننده و نویسنده می بخشد.
سطور باهر النورشان مرصع به ترصیعات و موشح به ترشیحات و انواع و اقسام تشبیهات و ملمع به لمعان کنایات و استعارات است که گویی بخش وسیعی از تناثر نجوم یا جمع جمیل ثریای معلوم است. هر جمله ی آن مقام مقال و هنر نویسنده ی هنرمندش را ارائه می دهد و قریحه ی سرشار و بیان سحارش را بازگو می کند. مضامین متین و بی عیب و آهوی این نوشته ها به طرز بدیع و وسیعی برتری هنری صنعی و صناعی و قیاسی و سماعی نویسنده خردمندشان را در ذهن خواننده به اثبات می رساند و موجب و موید آن می شود تا بی آن که تردیدی به خود راه دهد ایشان را “ادیب اعظم” بنامد .
ایشان بیش از پنج دهه به تعلیم طالبان علوم دینی و پرورش اساتید بزرگوار حوزه های علمیه و شخصیت ها و مقامات کشوری مبادرت ورزیدند .
سرانجام این جان آرزومند به سان نی از نیستان جدا گشته دردمندانه از سینه سوزان خود ناله ی اشتیاق برآورد و در سی و یکم شهریور ماه هزار و سیصد و نود و سه هجری شمسی با آرامش در حریم ملکوتی آستان مقدس حضرت معصومه سلام الله علیها از این دامگه حادثه پرگشود و در جایگه صدق نزد ملیک مقتدر و رفیق اعلاء ماوا و مقام گرفت که خود گفته بود:
مارا هوای سلطنت ملک دیگر است این عرصه نیست درخور فر و همای ما
امید آن می رود شاگردان و پرورش یافتگان مکتب ایشان ، ساکنان وادی علم و فرهنگ ، گرامیداشت یاد این استاد بزرگ را بر خود فرض دانسته و در شناساندن ابعاد شخصیت و آثار آن بزرگوار در سال های متمادی آتی، تلاش وافی و کافی را مصروف دارند.
اینجانب به عنوان یکی از دلبستگان و وابستگان آن استاد زنده یاد به نوبه ی خود در اولین سالگرد رحلت جانگداز و ملکوتی ایشان بار دیگر درگذشت آن اسوه ی تقوا و دانش را به همه ی شاگردان و ارادتمندان و مستفیدان آن عالم مجاهد تسلیت گفته و از خدای بزرگ علو روح ایشان را در اعلا علیین و قرین رحمت واسعه اش خواستارم .
از این گذرگاه بر آن شدم تا به مناسبت فرا رسیدن یکیمین سالگرد این استاد توانا با ارائه ی مقاله ای از ایشان به مقتضای تقارن و تناسب سالروز ارتحالش با آغازین روز از هفته ی دفاع مقدس ( سی و یکم شهریورماه ) یاد و خاطره ی آن ادیب اعظم را گرامی بداریم.