شعر کوتاه – هوشنگ رئوف

قطار که در کمر کش کوه                   ناله می کند بیابان پر از دل تنگی های کهنه می‌شود قدم به قدم خستگی و غریبی را پدران ما میان خط های آهن جا گذاشته اند آن سال ها  که کارگران ساده ی اداره ی طرق بودند   هوشنگ رئوف