[1]
قطار که در کمر کش کوه
ناله می کند
بیابان پر از دل تنگی های کهنه می‌شود
قدم به قدم
خستگی و غریبی را
پدران ما
میان خط های آهن جا گذاشته اند
آن سال ها
که کارگران ساده ی اداره ی طرق بودند
هوشنگ رئوف
[1]
قطار که در کمر کش کوه
ناله می کند
بیابان پر از دل تنگی های کهنه می‌شود
قدم به قدم
خستگی و غریبی را
پدران ما
میان خط های آهن جا گذاشته اند
آن سال ها
که کارگران ساده ی اداره ی طرق بودند
هوشنگ رئوف