من اگر دو نفر بودم
یکی به بالای کوه می رفتم
برای پرندگان بیمارستانی می ساختم
یکی به زیر آب ها
که مرواریدها را از تنهایی در بیاورم
من اگر سه نفر بودم
یکی را به جنگ می فرستادم
پاهای من از تعدادِ مین ها کم می کرد
سر وُ سینه ام بخشی از گلوله را
یکی کنار مادرم
دلش را از دلشوره اش دور می کردم
و دیگری را در غاری برای هرچه دلش خواست پیاده
من اگر چهار نفر بودم/من اگر پنج
یک نفرم و تنها
کنارِ تو می مانم…
فرزاد آبادی
من اگر ۵۰ نفر بودم
هرگز به دنیا نمی امدم…………
من اگر هزار نفر بودم، خود را آتش می زدم؛ اه شاید مشکلی را حل می کرد. می کرد؟!
ده نفر هم بودی کاری از پیش نمیبردی از کجا معلوم اونی که فرستادی بالای کوه سقوط نمی کرد
من حتی اگر هزار نفر بودم
برای این همه صف
کم می آوردم……..
جالب
من اگر یک میلیون نفر بودم ماهی
۴۶۰۰۰۰۰۰۰۰۰ تومان یارانه می گرفتم.
خیلی جالب بود مرسی!
من اگر یک میلیون وفقط یک میلیون داشتم بدون تردید مروا و پرویز را بصرف جوجه کباب آنهم از مدل اکبر جوجه دعوت میکردم تا آنوقت تکلیف نداشتن رو مشخص میکردیم.
حالا این اکبر کیه که انقد جوجه هاشو ارزون میده!؟
ای فلک من اگرهیچ نفربودم جهانت نقص داشت؟؟
اجاقت کوربود….؟!
یاد شعری از ؟ افتادم:
اگر بنیشم دل بی قراره
اگر وریسم سایه ام دیاره
مرحبا:-)
درستش اینه:
اگر بنیشم دل بئ قراره
اریژ هئزگرم سارم دیاره
اگر اشتباه نکنم این بیت سروده ی استاد رحمانپور است و بخشی از یک شعر ترانه از اشعار اولیه ایشان است .
شایدم سروده ی خودشه!!!
دمت گرم فرزاد ابادی هر وقت عصبی میشم شعرت رامی خونم کلی سرحال می شم خدا تو ونفراتت رااز مانگیره
من اگر ۱۰۰ نفر بودم ۹۹ نفر برا مردم کار میکرم و یک نفر در اختیار خودم بود که من باشم.
با سلام و خدا قوت
شعر قشنگیه
با تصاویر و محتوای تازه
اما همون یک نفر هم میشه اندازه ی تمام بشریت کار کنه
نمونش تو دنیا زیاده
هم خوبش وهم بدش
هم مثبت و هم منفی
هیتلر یک نفر بود و تمام دنیا رو نابود کرد
امام خمینی (ره) یک نفر بود و ایران رو زنده کرد و کما اینکه کل جهان اسلام و حتی مرزهای غیر اسلامی رو
در هر حال خوب شعریه.